IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Σκίτσο του Μ.ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ   Χιλιάδες είναι οι φορολογούμενοι που έχασαν τις ρυθμίσεις των οφειλών τους προς τη φορολογική Διοίκηση είτε λόγω της συνεχιζόμενης οικονομικής δυσπραγίας που ταλανίζει τη χώρα ή εξαιτίας των αυστηρών προϋποθέσεων που τίθενται στη νομοθεσία για τη διατήρηση των ρυθμίσεων αυτών. Ταυτόχρονα, οι νέες οφειλές που δημιουργούνται οδηγούν τους φορολογούμενους πολίτες σε απόγνωση, αφού πλέον δεν μπορούν να εξοφλήσουν ούτε τις ρυθμισμένες οφειλές, ούτε φυσικά τις καινούργιες που σιγά σιγά προστίθενται. Ο βρόχος των οφειλών συνεχώς σφίγγει και οδηγεί σε ασφυξία την πλειονότητα των πολιτών, αλλά και των επιχειρήσεων που χειμάζονται από την οικονομική κρίση, ενώ παράλληλα καραδοκεί η δέσμευση των τραπεζικών λογαριασμών που συχνά αποτελεί το τελειωτικό χτύπημα για τους περισσότερους.  Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ αρχικά υπήχθησαν στις διάφορες ρυθμίσεις (σ.σ. ν. 4321/2015 , ν.4305/14, ν. 4152/2013  τελευταίας ευκαιρίας, ν. 4152/2013  πάγια ρύθμιση, ν. 4174/2

Σκίτσο του Η.ΜΑΚΡΗ Σκίτσο του Β.ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Ανάμεσα σε τρεις κυρίως παράγοντες, χρέος, εισόδημα και περιουσιακά στοιχεία παίζεται το παιχνίδι της οικονομίας στις ελεύθερες αγορές. Κανείς δε σε δανείζει αν δεν έχεις επαρκή περιουσία να εγγυηθεί το δάνειο ή/και ικανό εισόδημα να το πληρώσεις. Και βέβαια, αν δεν πληρώσεις υπάρχει πάντα η εγγύηση, το ενέχυρο ή collateral. Αν και πολλοί θα το βρείτε προφανές, σε μια χώρα που ο οικονομικός αναλφαβητισμός είναι σχεδόν προαπαιτούμενο για πολιτική σταδιοδρομία, καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε αυτή την αλληλεπίδραση. Ακούμε συνεχώς για το θέμα του κρατικού χρέους και λιγότερο του ιδιωτικού, μεγάλα θέματα που παρουσιάζονται διαρκώς απομονωμένα. Όμως, με το βαθύ πρόβλημα που παρουσιάζουν τα δυο άλλα, τα εισοδήματα, δηλαδή την παραγωγή, ασχολούνται λίγοι και με την αξία ή μάλλον τη δραματική απαξίωση των περιουσιακών στοιχείων σχεδόν κανείς. Είναι καιρός να ανοίξουμε συζήτηση για αυτό το τεράστιο θέμα και την κακοδιαχείριση του τα τελ

Σκίτσο του ΣΤΑΘΗ Κατάσχονται τραπεζικοί λογαριασμοί, μισθοί, ενοίκια και ακίνητα Το «όπλο» των κατασχέσεων τραπεζικών καταθέσεων, μισθών, ενοικίων, ακινήτων και κινητών περιουσιακών στοιχείων επιστρατεύει και πάλι το υπουργείο Οικονομικών που βλέπει τα ληξιπρόθεσμα χρέη να έχουν εκτοξευθεί στα 88,5 δισ. ευρώ, τ α φορολογικά έσοδα να εμφανίζουν «τρύπα», ενώ εκφράζονται ήδη φόβοι για νέα έκρηξη των απλήρωτων φόρων τους επόμενους μήνες όταν οι φορολογούμενοι θα κληθούν να πληρώσουν τα νέα εκκαθαριστικά των δηλώσεων, τον αυξημένο ΕΝΦΙΑ, τα νέα τέλη κυκλοφορίας. Σε καθημερινή βάση τα δικαστικά τμήματα των εφοριών στέλνουν στις τράπεζες τουλάχιστον 1.200 ηλεκτρονικά κατασχετήρια τραπεζικών λογαριασμών ακόμη και σε όσους χρωστούν στην εφορία μικροποσά.   Οι τράπεζες με το που λάβουν ηλεκτρονικά τα ειδοποιητήρια προχωρούν άμεσα στη δέσμευση των ποσών που βρίσκουν στους τραπεζικούς λογαριασμούς των φορολογούμενων που χρωστούν στο Δημόσιο και στη συνέχεια «σηκώνουν»

Σκίτσο του Π.ΖΕΡΒΟΥ Ενα επικίνδυνο «τσουνάμι» που απειλεί την οικονομία, καλείται να αντιμετωπίσει τους επόμενους μήνες η κυβέρνηση η οποία δίνει το σήμα για «επανεκκίνηση» της χώρας, όμως, πρέπει πρώτα να εξουδετερώσει τη «βόμβα» της καθημερινότητας. Οι παραινέσεις του Αλέξη Τσίπρα στους υπουργούς να «σηκώσουν τα μανίκια» και να επικεντρωθούν στην ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας έγιναν υπό το βάρος της κατάστασης που βιώνουν νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Και υπό τον φόβο μιας εσωτερικής στάσης πληρωμών η οποία, έτσι κι αλλιώς, στα χρόνια των μνημονίων έχει πάρει εφιαλτικές διαστάσεις. Την ίδια στιγμή που γίνονται αγωνιώδεις διαπραγματεύσεις για το δημόσιο χρέος που έχει φτάσει τα 320 δισ. ευρώ, το ιδιωτικό χρέος προκαλεί τρόμο, ειδικά από τη στιγμή που όλοι εκτιμούν ότι τα νέα φορολογικά μέτρα και οι περικοπές στα εισοδήματα των πολιτών θα οδηγήσουν σε νέα «έκρηξη» των απλήρωτων φόρων και σε δραματική αύξηση των ληξιπρόθεσμων δανείων. Την ίδια στιγμή που τα ν

Εκρηκτικές διαστάσεις  παίρνουν οι οφειλές προς τις τράπεζες, την εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία  και τη ΔΕΗ οι οποίες  συνολικά ανέρχονται στα 216 δισ. ευρώ. Εκατομμύρια Έλληνες έχουν φθάσει  σε σημείο απόγνωσης  και δεν είναι σε θέση να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους  ακόμη και μετά τις ρυθμίσεις οφειλών που έχουν θεσπιστεί.  Ειδικότερα:  1. Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια ανέρχονται στα   108 δισ. ευρώ. Από τα 60 δισ. ευρώ κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια, τα 11 δισ. οφείλουν 800 μεγάλες επιχειρήσεις, τα 28,5 δισ. 6.000 μεσαίες επιχειρήσεις και τα υπόλοιπα, 120.000 μικρομεσαίες. Συνολικά οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν 40 δισ. ευρώ  κόκκινα δάνεια και 20 δισ. ευρώ οι μικρομεσαίες.  Οι κλάδοι με τα υψηλότερα μη εξυπηρετούμενα δάνεια είναι η κλωστοϋφαντουργία με 71%, η βιομηχανικά χαρτιού και ξύλου με 63%, ο αγροτικός κλάδος με 61%, το εμπόριο με 54%, οι κατασκευές με  49% και η μεταποίηση με 48%. 2.  Οι  ληξιπρόθεσμες οφειλές σε Εφορία έφτασαν τα 85

Είναι γνωστό ότι η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε ιδιαίτερα δυσχερή θέση, όμως είναι ενδιαφέρον να δούμε τους αριθμούς. Τα νούμερα προβληματίζουν καθώς δεν μιλάμε μόνο για το δημόσιο χρέος αλλά για τις οφειλές που υπάρχουν στο σύνολο της οικονομίας. Έτσι  σύμφωνα με την εφημερίδα «Καθημερινή»   η οικονομία μας μετά βίας παράγει 180 δισ. ευρώ τον χρόνο, ενώ συνολικά οφείλει σχεδόν το τριπλάσιο ποσό. Σε αυτό δεν περιλαμβάνεται μόνο το δημόσιο χρέος, αλλά γενικότερα οι οφειλές που υπάρχουν στο σύνολο της οικονομίας, συμπεριλαμβανομένων των «κόκκινων» δανείων και όλων των ληξιπρόθεσμων οφειλών ιδιωτών και κράτους. Το χρέος ολόκληρης της οικονομίας ανέρχεται στα 525 δισ. ευρώ, σύμφωνα με το δημοσίευμα που επικαλείται στοιχεία που είναι διαθέσιμα και επισημαίνεται πως ο μεγαλύτερος οφειλέτης είναι το ίδιο το κράτος. Όπως εξηγεί: • Το δημόσιο χρέος αναμένεται να ανέλθει φέτος στα 326,5 δισ. ευρώ, συμπεριλαμβανομένου και του ενδοκυβερνητικού χρέους. • Στα περίπου 107 δισ.

Σκίτσο του ΓΙΑΝΝΗ ΙΩΑΝΝΟΥ Εάν σκορπίσεις σε ένα τραπέζι ανακατεμένα ρινίσματα χρυσού και σιδήρου και σε ύψος 20 εκατοστών κρατήσεις έναν ισχυρότατο μαγνήτη, το αποτέλεσμα θα είναι το εξής: τα ρινίσματα σιδήρου θα κολλήσουν αμέσως στον μαγνήτη, ενώ του χρυσού θα παραμείνουν αδρανή. Ακριβώς αυτό γινόταν και στην ελληνική οικονομία, παραμορφώνοντάς την, στην περίοδο 2000-2009. Ισχυρός μαγνήτης ήταν η διαρκής «υπερβάλλουσα ζήτηση», η οποία προερχόταν από τα διευρυνόμενα δημοσιονομικά ελλείμματα και τον ανεύθυνο, θηριώδη δανεισμό του Δημοσίου και διοχετευόταν στην οικονομία, επί τω σκοπώ της υποτιθέμενης «σύγκλισης». Ρινίσματα χρυσού ήταν τα προϊόντα που αποτελούν αντικείμενο του διεθνούς εμπορίου και η τιμή τους καθορίζεται διεθνώς (τα «διεθνώς εμπορεύσιμα»), μεταξύ των οποίων και όσα προέρχονται από το «τεχνολογικό σύνορο» της παραγωγής, από εκεί δηλαδή όπου δημιουργείται η πραγματική –και όχι λογιστική- ανάπτυξη του ανθρώπινου πλούτου.     Η αύξηση της ζήτησης στην Ελλάδα, α