IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

1922 ~ Ο μεγάλος ξεριζωμός - National Geographic από KRASODAD               ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ               ΕΛΛΑΔΑ - ΤΟΥΡΚΙΑ   Μικρασιατική Καταστροφή 1922 Asia Minor Holocaust - 1922 Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ TURKEY-Genocide and Crimes Against Humanity Turkish Massacres Turkish Genocides  .......................................................................  Δύο εκπληκτικές συνεντεύξεις:  H βαθιά ιστορική ενοχή της Τουρκίας απο τις γενοκτονίες.   Τουρκία: «Η νέα εξουσία πλούτισε από τη Γενοκτονία»      ΕΛΛΑΔΑ 1922 - Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΞΕΡΙΖΩΜΟΣ  Οι Τούρκοι δημοσιοποιούν το Διάταγμα Εκτόπισης 1.000.000 Ελλήνων  ΦΟΥΛΑΤΖΙΚ: Ενα «Δίστομο» στη Βιθυνία της Μικράς Ασίας  1922-Το χαμένο video από την καταστροφή της Σμύρνης!  ''Rüzgarlar''(Άνεμοι) του Selim Evci    TURKEY - Genocide and Crimes Against Humanity:  Η ιστορία της Αγγελικής Ματθαίου  ''TURKIFICA

Οι Τούρκοι την έχουν ονομάσει "ημέρα της νίκης". Στην πραγματικότητα ήταν ημέρα σφαγής. Και δεν κράτησε 24 ώρες. Οι περιγραφές του Γάλλου δημοσιογράφου Rene Puaux από τη Σμύρνη . για τους εκτοπισμούς και τις πορείες θανάτου των Ελλήνων είναι ανατριχιαστικές. "Όταν οι Τούρκοι έφθασαν στη Σμύρνη, καθιέρωσαν αυστηρό έλεγχο για τους Έλληνες και τους Αρμένιους που ήθελαν να φύγουν από την πόλη. Τίποτα πιο φυσικό και λογικό. Μεταξύ αυτών των πολιτών μπορεί να κρύβονταν στρατιώτες του ελληνικού στρατού, που είχαν πετάξει βιαστικά τις στολές τους. Ήταν νόμιμα αιχμάλωτοι των νικητών. Αυτή, εξάλλου, την εξήγηση έδωσαν οι Τούρ κοι, όταν επικρίθηκε η μαζική εκτόπιση του ανδρικού πληθυσμού της Σμύρνης προς την ενδοχώρα. Στην παρατήρηση πως ήταν ελάχιστα αληθοφανές το γεγονός ότι αυτές οι δεκάδες χιλιάδες αν θρώπων ήταν όλοι στρατιώτες μεταμφιεσμένοι, οι Τούρκοι πρόβαλαν το επιχείρημα ότι, αν αυτοί οι άνδρες δεν ήταν στρατιώτες, θα μπορούσαν όμως να γίνουν, κα

Ο Γάλλος δημοσιογράφος Rene Puaux,περιγράφει στο βιβλίο του “Οι τελευταίες μέρες της Σμύρνης”, την πυρπόληση της πόλης. Σαν σήμερα το 1922. "Φτάνουμε έτσι στην τραγική μέρα της πυρκαγιάς. Εδώ πρέπει να καταθέσουμε πριν απ' όλα τη μαρτυρία ενός Ευρωπαίου (που επιθυμεί να μη δημοσιευθεί το όνομα του), ο οποίος δέχθηκε εκείνο το πρωί από το στόμα των γιων του Τούρκου δημάρχου της Σμύρνης, με τους οποίους είχε σχέσεις, τη διαβεβαίωση πως δεν υπήρχε φόβος για τίποτα, διότι η φωτιά, όπως του είπαν, δε θα έκαιγε παρά μόνο την Αρμενική συνοικία. Τη φωτιά την έβαλαν πράγματι μετά από ώριμη σκέψη και προμελέτη στην Αρμενική συνοικία την Τετάρτη, λίγο μετά το μεσημέρι. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των κ.κ. Γ. Αποσπέρη και Δ. Πετρόχειλου, αλλά και της κυρίας Μαργαρίτας Γκαβανά, τη φωτιά την έβαλαν διαδοχικά (ανά τέταρτο της ώρας) πρώτα στην Αρμενική περιοχή, μετά στη συνοικία του Αγίου Κωνσταντίνου, μετά στην Αρμενική εκκλησία, στη συνοικία των Μεγάλων Ταβερνών, στη σ

Την μαρτυρία ενός πρόσφυγα μεταφέρει ο Γάλλος δημοσιογράφος Rene Paul  στο κείμενο που ακολουθεί. Όπως την κατέγραψε εκείνες τις ημέρες της μεγάλης σφαγής στη Σμύρνη και της μεγάλης φυγής του Ελληνισμού. “Παραθέτω στη συνέχεια πλήρη την αφήγηση ενός προσωπικού μου φίλου, ανθρώπου μεγάλης μόρφωσης, με πνεύμα μετριοπαθές και ισορροπημένο, του οποίου όλες οι διαβεβαιώσεις μπορούν να γίνουν δεκτές ασυζητητί: «Το Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου, στις 11 το πρωί, το πρώτο τμήμα του τουρκικού ιππικού έκανε την είσοδο του στη Σμύρνη. Οι ιππείς ξεχύθηκαν από το δρόμο του Μπουρνόβα, ενώ η ελληνική οπισθοφυλακή πορευόταν προς το ανατολικό άκρο της πόλης και κατευθυνόταν μέσα από τις κορυφογραμμές προς τη χερσόνησο της Ερυθραίας. Αυτοί οι ιππείς που δεν ανήκαν, δίχως άλλο, στον τακτικό στρατό, ίππευαν μικρόσωμα άλογα και φορούσαν παρδα λά ρούχα. Δεν είχαν τόσο τρομακτική όψη. Φωνάζοντας Κοπα»! Κόπο»! (μη φοβάστε!), προσπαθούσαν ασφαλώς να καθησυχάσουν τους περαστικούς. Αλλά μιάμιση ώρα αργότερα οι