IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

MOHAMMAD ISMAIL / REUTERS Οι γυναίκες στο Αφγανιστάν φοβούνται την ειρήνη  που φέρνει η συμφωνία ΗΠΑ-Ταλιμπάν «Όλες οι οικογένειες πενθούν»,  «Δεν θέλω αυτή την αποκαλούμενη ειρήνη». Την ώρα που τα αμερικανικά στρατεύματα ετοιμάζονται να αποχωρήσουν από το Αφγανιστάν, οι Αφγανές φοβούνται την ενδεχόμενη επιστροφή των Ταλιμπάν στην εξουσία, κάτι που θα απειλήσει τις ελευθερίες που κέρδισαν με δυσκολία τα τελευταία 18 χρόνια. Υπό το καθεστώς των Ταλιμπάν, που παρέμειναν στην εξουσία επί περίπου πέντε χρόνια προτού ανατραπούν το 2001 από έναν διεθνή συνασπισμό υπό τις ΗΠΑ, οι Αφγανές ζούσαν σαν κρατούμενες στα σπίτια τους καθώς είχε επιβληθεί στη χώρα μια πολύ αυστηρή εκδοχή του ισλαμικού νόμου, της σαρία. Μετά την πτώση των Ταλιμπάν οι Αφγανές που ζουν στις πόλεις είδαν τις ζωές τους να αλλάζουν: πλέον είναι πολύ πιο σεβαστό το δικαίωμά τους στην εκπαίδευση και την εργασία, αν και οι αλλαγές στην ύπαιθρο είναι μικρότερες. Σήμερα οι Αφγανές είναι διχασμέν

  Η Καμπούλ είναι περιφραγμένη με blast walls για τον φόβο βομβιστικών επιθέσεων. Πολλά από αυτά είναι ζωγραφισμένα. Επιβιώνοντας χωρίς ελπίδα στην κόλαση του Αφγανιστάν. ΚΑΜΠΟΥΛ- ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ. Στο υπόγειο ενός εμπορικού κέντρου στην Καμπούλ, κάπου ανάμεσα στους άδειους διαδρόμους στολισμένους με γιρλάντες από χάρτινα αμερικανικά σημαιάκια, ο Χομαγιούν κάθεται σκυμμένος στα χαλάκια που έχει στρώσει στην είσοδο του μαγαζιού του. Τρώει το μεσημεριανό του στο πάτωμα, όπως κάνουν πολλοί Αφγανοί, μαζί με δύο νεαρούς συγγενείς του. Το βλέμμα του χαμηλωμένο. Ακούγεται μόνο η φωνή του, σταθερή και γεμάτη θυμό. «Τους είπα, σας παρακαλώ. Μην το κάνετε. Δεν θέλαμε να φύγει, δεν μας άκουσε», λέει ο Χομαγιούν. Ο μεγάλος αδελφός του, μαζί με άλλα τέσσερα μέλη της οικογένειας –όλα γυναίκες, παιδιά κι ένα μωρό– ξεκίνησαν το ταξίδι από το Αφγανιστάν προς την Ευρώπη πριν από τρεις εβδομάδες. «Του είπαν πως η Τουρκία έχει ανοίξει τα σύνορα και τώρα είναι ευκαιρία να περάσεις στην Ευρώπη», συμ

Οι Ταλιμπάν νίκησαν...  Ποιος θα πει τα νέα στους Αμερικανούς; Στις 7 Σεπτεμβρίου, ο Αμερικανός πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ, ανακοίνωσε, με tweet φυσικά, ότι ακυρώνει την μυστική συνάντηση Καμπ Ντέιβιντ με τους ηγέτες των Ταλιμπάν. «Αν και αδιανόητη», σχολιάζει η Monde diplomatique , «η ιδέα να επισκέπτονται Ταλιμπάν την Αμερική - και μάλιστα κοντά στην επέτειο της 11ης Σεπτεμβρίου - για ειρηνευτικές συνομιλίες, ήταν εκπληκτική». Ο Τραμπ επικαλέστηκε για την ακύρωση της συνάντησης μια πρόσφατη επίθεση στην Καμπούλ, κατά την οποία σκοτώθηκαν ένας Αμερικανός στρατιώτης και πολλοί ακόμη Αφγανοί πολίτες και στρατιωτικοί συμμάχων των ΗΠΑ. «Τι είδους άνθρωποι σκοτώνουν τόσους πολλούς, για να ενισχύσουν φαινομενικά τη διαπραγματευτική τους θέση;» αναρωτήθηκε, πάντα μέσω Twitter, ο Τραμπ. Προφανώς αυτοί που ξέρουν ότι μάλλον νικούν στο πεδίο της μάχης, θα μπορούσε να είναι μια απάντηση. Πράγματι, οι ένοπλοι σχηματισμοί που πολεμούν κατά των Αμερικανών και των συμμάχων τους

Εζησε τη χώρα του όταν την αποκαλούσαν « Ελβετία της Ασίας », σήμερα τη βλέπει κατεστραμμένη ύστερα από τέσσερις δεκαετίες πολέμων, ρωσικής εισβολής, ανταρτοπολέμου, σαρωτικής επέλασης των Ταλιμπάν, κάθε λογής εξτρεμιστών, βομβιστών αυτοκτονίας. Το Αφγανιστάν μετρά εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες σε όλον τον κόσμο, ένα παρελθόν με μεγάλο πολιτισμό και ένα μέλλον «ο Θεός ξέρει» , όπως λέει ο κ. Ομάρ Σαΐντ Σουλτάν. Ο 70χρονος Αφγανός, ελληνομαθής και ελληνολάτρης αρχαιολόγος –ο δάσκαλός του Μανόλης Ανδρόνικος τον χαιρετούσε « γεια σου Μακεδόνα από το Αφγανιστάν» – ήταν ο πρώτος πρεσβευτής του Αφγανιστάν στην Ελλάδα μέχρι και πριν από λίγες ημέρες που συνταξιοδοτήθηκε. « Το 2008-2010 ήταν πολλοί οι μετανάστες, γι’ αυτό αποφασίσαμε να ανοίξουμε πρεσβεία εδώ, στις 18 Νοεμβρίου 2017. Προσπαθώ να συναντάω τους Ελληνες αρμόδιους για τα θέματα της μεταναστευτικής πολιτικής και να δείξω ότι το Αφγανιστάν δεν είναι μόνο μετανάστες. Εχουμε κοινή ρίζα πολιτισμού. Εχουμε ιστορίες να μ

Γκράφιτι που άφησαν πίσω τους μαχητές των Ταλιμπάν παραμένουν σε μια βάση Αμερικανών πεζοναυτών στη νότια επαρχία Helmand του Αφγανιστάν, τον Νοέμβριο του 2010. FINBARR O'REILLY/REUTERS      Χωρίς να έρθει αντιμέτωπο με τις ζοφερές πραγματικότητες του πολέμου, το κοινό είναι απίθανο να ασκήσει τους μοχλούς της λογοδοσίας όπως έκανε στο παρελθόν εκφράζοντας την αντίθεσή του και πιέζοντας τους ηγέτες να φέρουν ένα τέλος στον πόλεμο. Τον Οκτώβριο, η επέμβαση των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν θα γίνει 17 ετών. Το ανθρώπινο και το υλικό κόστος αυτού που έχει γίνει ο μακρύτερος πόλεμος των Ηνωμένων Πολιτειών είναι κολοσσιαίο. Περισσότερα [3] 2.000 στελέχη του στρατού των ΗΠΑ σκοτώθηκαν και πάνω από 20.000 τραυματίστηκαν. Ο ΟΗΕ εκτιμά [4] ότι περίπου 20.000 Αφγανοί πολίτες έχουν σκοτωθεί και άλλοι 50.000 έχουν τραυματιστεί μόνο από το 2009 μέχρι σήμερα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δαπανήσει περίπου 877 δισεκατομμύρια δολάρια [5] για τον πόλεμο. Η πρόσφατη πρωτοβουλία της διοίκησης Trump