IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Σήμερα ο Κάμερον με επιστολή του στον Τουσκ θα γνωστοποιήσει τους όρους με τους οποίους θα στήριζε το «ναι» στο δημοψήφισμα στο οποίο εγκλώβισε τον εαυτό του, την χώρα του και την Ε.Ε. Εξίσου όμως αν όχι περισσότερο σημαντική είναι η ημερομηνία διεξαγωγής του σχετικού δημοψηφίσματος καθώς ο Πρωθυπουργός της Βρετανίας έχει θέσει ως χρονικό όριο το τέλος του 2017. Σύμφωνα με τους χθεσινούς Τάιμς του Λονδίνου αν υπάρξει αποδεκτή για την Βρετανία πρόταση και επικυρωθεί στην Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου, τότε ο Κάμερον φέρεται διατεθειμένος να προκηρύξει το Δημοψήφισμα για τον Ιούνιο του 2016. Η λογική της επίσπευσης είναι προφανής: Οσο παρατείνεται η εκκρεμότητα τα προβλήματα της Ε.Ε με κυρίαρχο το προσφυγικό θα αυξάνονται οι υποστηρικτές του «όχι» στην παραμονή του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ε.Ε, και ταυτόχρονα θα πριμοδοτούν τον Ευρωσκεπτικισμό στην Γαλλία και την Γερμανία όπου διεξάγονται εκλογές αντίστοιχα την Ανοιξη και το Φθινόπωρο του 2017. Η απειλή δεν είναι

Ενόψει του δημοψηφίσματος στα μέσα του επόμενου χρόνου που θα καθορίσει την παραμονή της Μ. Βρετανίας στην ΕΕ, ο Ντέιβιντ Κάμερον αποστέλλει προειδοποιητική επιστολή στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντ. Τουσκ. Στην επιστολή του προς τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ και στο διάγγελμα που θα ακολουθήσει την Τρίτη, ο βρετανός πρωθυπουργός θα προειδοποιήσει ότι θα επανεξετάσει τη στάση του ως προς την συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ, εφόσον τα αιτήματα του για συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις δεν ληφθούν σοβαρά υπ όψιν. "Καταθέτουμε τρία κομβικά για τη συμμετοχή μας ζητήματα. Α λλαγή στο καθεστώς της ελεύθερης διακίνησης , πιο συγκεκριμένα να κοπεί για τα 4 πρώτα χρόνια η χορήγηση κοινωνικών επιδομάτων σε νέους μετανάστες από την Ευρώπη, να απολαμβάνουν οι χώρες εκτός ευρωζώνης ισότιμη μεταχείριση στη λήψη αποφάσεων και να δοθεί μεγαλύτερη ελευθερία στα εθνικά κοινοβούλια να νομοθετούν. " Ξεκινά η σοβαρή διαπραγμάτευση "Αν απορρ

ΜΕ... ΕΞΟΔΟ ΑΠΕΙΛΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ  Ο ένας στους τρεις εκ του συνόλου των 330 βουλευτών του κόμματος του Ντέιβιντ Κάμερον, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων υπουργών, εντάχθηκε στο κίνημα «Συντηρητικοί για τη Βρετανία» (Conservatives for Britain, CfB) , υπέρ του οποίου έχουν επίσης ταχθεί 13 μέλη της Βουλής των Λόρδων (της Άνω Βουλής) καθώς και 12 μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, διευκρίνισε η Telegraph. Το περασμένο Σαββατοκύριακο η ίδια εφημερίδα είχε γράψει πως το κίνημα αυτό είχε μόλις λίγα περισσότερα από 50 μέλη στις τάξεις των κοινοβουλευτικών. Το CfB υποστηρίζει τις προσπάθειες του Κάμερον να επαναδιαπραγματευθεί τη σχέση της Βρετανίας με την ΕΕ, όμως ασκεί πιέσεις η χώρα να εγκαταλείψει την 28μελή Ένωση εάν δεν εξασφαλιστούν «δραστικές αλλαγές», σύμφωνα με την κεντροδεξιά εφημερίδα. Οι Συντηρητικοί κέρδισαν με απροσδόκητο τρόπο την απόλυτη πλειοψηφία στο βρετανικό κοινοβούλιο του περασμένου μήνα, η οποία όμως είναι ισχνή. Το κόμμ

Αν μη τι άλλο, ουδείς μπορεί να κατηγορήσει τον Σόιμπλε για έλλειψη σαφήνειας. Στην προχθεσινή του συνάντηση με τον Βρετανό ομόλογό του Οζμπορν, στο περιθώριο της συνεδρίασης του Ecofin κατέστησε σαφές ότι δεν προβλέπεται για κάποιο χρονικό διάστημα αναθεώρηση των Συνθηκών που διέπουν τη λειτουργία της Ε.Ε. Το παιχνίδι, το πόκερ Βρετανίας-Γερμανίας αρχίζει σκληρά και με ακραίες μπλόφες, που μένει να δούμε αν είναι επικοινωνιακά πυροτεχνήματα ή αν έχουν πραγματική υπόσταση. Ο Κάμερον θέλει σε διαδικασία και ρυθμό fast truck τροποποιήσεις στη Συνθήκη της Λισαβόνας, που να επιτρέπουν στο Λονδίνο να θέτει περιορισμούς και στην ελεύθερη διακίνηση πολιτών και εντός Ε.Ε. Σε αντάλλαγμα υπόσχεται επίσπευση του δημοψηφίσματος κατά ένα χρόνο, για να απαλλάξει την Ε.Ε. των «28» αλλά και την Ευρωζώνη των «19» από την αβεβαιότητα που παράγει ο μακρινός ορίζοντας του 2017, οπότε οι Βρετανοί θα κληθούν να αποφασίσουν αν η χώρα τους θα αποχωρήσει από την Ε.Ε. Ο Βρετανός πρωθυπουργός θ

''The end of Britain as we know it''  Οι πρόσφατες εκλογές σηματοδοτούν το τέλος της Βρετανίας όπως την ξέραμε Αυτές οι εκλογές θα μείνουν στη μνήμη ως οι εκλογές που διέσωσαν την καριέρα του Ντέιβιντ Κάμερον, του βρετανού πρωθυπουργού που σκεφτόταν δημοσίως τη δική του έξοδο από την πολιτική, μόλις πριν από δύο μήνες. Θα μείνουν επίσης στη μνήμη ως οι εκλογές που τελείωσαν απότομα την καριέρα του ηγέτη των Εργατικών, Εντ Μίλιμπαντ, ο οποίος είχε χαράξει με περίσσια αυτοπεποίθηση τις εκλογικές του υποσχέσεις σε ένα μεγάλο κομμάτι ασβεστόλιθου μόλις πριν από μία εβδομάδα. Πάνω απ’ όλα, όμως, αυτές οι εκλογές θα μείνουν στη μνήμη ως οι εκλογές το αποτέλεσμα των οποίων απέτυχαν να προβλέψουν όλες οι μεγάλες εταιρίες δημοσκοπήσεων. Όλες οι δεινές προβλέψεις για διχασμένο κοινοβούλιο, κυβερνήσεις μειοψηφίας, μέχρι και εμπλοκή της βασίλισσας εξανεμίστηκαν με την επίτευξη μιας συμπαγούς πλειοψηφίας του Συντηρητικού κόμματος. Αλλά ακόμη κι όταν όλα αυτά τα διάφο

Οι εκλογές στη Βρετανία έπρεπε να είναι ένα δημοψήφισμα επί ενός αποτυχημένου οικονομικού δόγματος αλλά δεν ήταν επειδή κανείς από όσους έχουν επιρροή δεν αμφισβητεί τους ψευδείς ισχυρισμούς. Προτού επικρίνω τους Βρετανούς, πρέπει να παραδεχθώ ότι τα πήγαμε αρκετά άσχημα και εμείς στις ΗΠΑ. Ο πρόεδρος Ομπάμα κληρονόμησε μια οικονομία σε ελεύθερη πτώση. Αυτό που χρειαζόταν ήταν μια αύξηση των δαπανών ώστε να τονωθεί η ζήτηση. Και όμως μεγάλο μέρος των προγραμματικών του δηλώσεων επικεντρώθηκε στην ανάγκη να ληφθούν σκληρές αποφάσεις, το τελευταίο πράγμα που χρειαζόμασταν τότε. Στην πραγματικότητα ο πρόεδρος Ομπάμα προώθησε κάποια μέτρα στήριξης της οικονομίας, που αν και πολύ μικρά, βοήθησαν να περιορισθεί το βάθος και η διάρκεια της ύφεσης. Οταν, όμως, άρχισαν οι Ρεπουμπλικανοί να υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση πρέπει να μιμηθεί τη μέση οικογένεια που έσφιγγε το ζωνάρι, να ακολουθήσει δηλαδή την τέλεια συνταγή για μια πλήρη ύφεση, ο κ. Ομπάμα δεν αμφισβήτησε τη θέση τους.