IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Back from the dead … a clone of the Tasmanian tiger could walk the Earth again,  80 years after it was declared extinct. Photograph: Popperfoto/Getty Images Πρόσφατα η επιστημονική κοινότητα έκανε ένα σημαντικό άλμα προόδου, ανακαλύπτοντας την αλληλουχία DNA της τίγρης της Τασμανίας. Η ανακάλυψη κρίνεται ως σημαντική, καθώς με αυτή οι επιστήμονες είναι σε θέση να επαναφέρουν την τίγρη στη ζωή, παρά το γεγονός ότι το ζώο θεωρείται εξαφανισμένο. Για την ακρίβεια, η τίγρης ή και λύκος της Τασμανίας, το μεγαλύτερο μαρσιποφόρο σαρκοβόρο ζώο στον κόσμο, εξαφανίστηκε στην γενέτειρά του τη δεκαετία του 1930. Έκτοτε έχουν υπάρξει περίπου 4000 αναφορές ότι το ζώο υπάρχει και αναπαράγεται ακόμα, όμως η πλειοψηφία της επιστημονικής κοινότητας το θεωρεί επίσημα εξαφανισμένο.  Με την πιθανότητα επαναφοράς και κλωνοποίησης του ζώου μέσω της ανάλυσης γενετικής αλληλουχίας προκύπτουν ωστόσο πολύ σημαντικά ερωτήματα: Πόσο μακρυά δικαιούται η επιστημονική κοινότητα να φτάσει για να ε

Η γνωστή ερευνητική ομάδα του αμερικανικού στρατού DARPA  (Defense Advanced Research Projects Agency) επενδύει 100 εκατ. δολάρια σε έρευνα γενετικής εξαφάνισης ειδών, όπως αποκάλυψαν e-mails που είδαν το φως της δημοσιότητας. Αυτή τη στιγμή η υπηρεσία DARPA είναι ο μεγαλύτερος χρηματοδότης της έρευνας  πάνω στον «σκληρό δίσκο» του DNA. Παρά το γεγονός ότι, επισήμως τουλάχιστον, στόχος της έρευνας αυτής είναι η καταπολέμηση βλαβερών εντόμων, υπάρχουν σοβαρές υποψίες και φόβοι ότι οι εν δυνάμει χρήσεις ενός τέτοιου «εργαλείου» είναι πολύ πιο σκοτεινές, συνεπώς εξαιρετικά επικίνδυνες. Αναζητώντας πληροφορίες σχετικά με τους πιθανούς κινδύνους μίας τέτοιου τύπου έρευνας το πρακτορείο Sputnik απευθύνθηκε στη Silvia Ribeiro , δημοσιογράφο και διευθύντρια του ETC Group στη Λατινική Αμερική -πρόκειται για τον διεθνή οργανισμό που εργάζεται για τη «διατήρηση και αειφόρο ανάπτυξη της πολιτισμικής και οικολογικής ποικιλομορφίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». «Και μόνο το γεγο

Επιστήμονες στις ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι ανέπτυξαν ένα βελτιωμένο «εργαλείο» επεξεργασίας του γονιδιώματος, που επιτρέπει την επιλεκτική και άμεση τροποποίηση και επιδιόρθωση μεμονωμένων «γραμμάτων» (βάσεων) στο ανθρώπινο DNA. Κάτι ανάλογο πέτυχε μια άλλη επιστημονική ομάδα με το συγγενικό και επίσης ζωτικό μόριο του RNA, χωρίς να απαιτείται έτσι επέμβαση στο γονιδίωμα. Τα μεμονωμένα γενετικά ελαττώματα ευθύνονται περίπου για τις μισές μεταλλάξεις που σχετίζονται με ασθένειες, από την εκ γενετής τύφλωση και τη δρεπανοκυτταρική αναιμία ως την κυστική ίνωση και διάφορες μεταβολικές διαταραχές. Ο νέος «επεξεργαστής βάσεων» (base editor) αναμένεται να διευκολύνει τις θεραπευτικές «χειρουργικές» παρεμβάσεις στο γονιδίωμα των ασθενών. Η μέθοδος βασίζεται σε μοριακές «μηχανές» πρωτεϊνών (ένζυμα), που είναι δυνατό να προγραμματισθούν κατάλληλα, ώστε να αναδιατάξουν τα άτομα μιας βάσης DNA, δημιουργώντας έτσι μια διαφορετική βάση μέσα στο γονιδίωμα των ζωντανών κυττάρων. Με αυτό τον τ

     Ίσως στο μέλλον τα γηρατειά δεν είναι μονόδρομος. Ίσως στο μέλλον καταστεί δυνατό να αναστραφούν ή έστω να επιβραδυνθούν. Επιστήμονες στις ΗΠΑ κατάφεραν να γυρίσουν προς τα πίσω τον χρόνο σε ζωντανά πειραματόζωα μέσω της γενετικής τεχνικής του «μερικού συστημικού κυτταρικού αναπρογραμματισμού». Με αυτό τον τρόπο, μείωσαν τα σημάδια της γήρανσης σε ποντίκια και παρέτειναν τη ζωή τους κατά 30% (18 έως 24 εβδομάδες)- κάτι που θα ισοδυναμούσε με δεκαετίες στην περίπτωση των ανθρώπων. ​Τα ζώα είχαν τροποποιηθεί προηγουμένως, έτσι ώστε να φέρουν μια μετάλλαξη που οδηγεί σε πρόωρη γήρανση (ανάλογη με τη σπάνια γενετική πάθηση προγηρία στους ανθρώπους). Ο αναπρογραμματισμός των κυττάρων τους που ακολούθησε, έκανε τα ζώα να ξανανιώσουν. Αυτό ενισχύει την πεποίθηση αρκετών επιστημόνων ότι εν μέρει -ή κατά κύριο λόγο- η γήρανση καθοδηγείται από ένα εσωτερικό γενετικό «ρολόι» που ωθεί το σώμα σε μια σταδιακή κατάρρευση. Αν καταστεί δυνατό να επιβραδυνθεί ο

 Η βιοτεχνολογία έχει ήδη δρομολογήσει όχι μόνο τη δημιουργία διαγονιδιακών οργανισμών και αφύσικων χιμαιρικών πλασμάτων, αλλά και τη βιοϊατρική δυνατότητα της ακριβούς διάγνωσης Στο προηγούμενο άρθρο μας αρχίσαμε να διερευνούμε τις αδιαφανείς και ανθρωποκτονικές στρατηγικές της νέας παγκόσμιας βιοπολιτικής. Ενόψει, μάλιστα, των επικείμενων βουλευτικών εκλογών, παρουσιάσαμε τις εξελίξεις στη  «νευροπολιτική» και τη «νευροοικονομία»   («Εφ.Συν.», 05-09-15). Πρόκειται για δύο πρόσφατες εφαρμογές της επιστήμης και τεχνολογίας του εγκεφάλου οι οποίες, εάν εφαρμοστούν μαζικά και με επιτυχία, θα οδηγήσουν στην οριστική εγκατάλειψη των νεωτερικών ιδεών περί δημοκρατίας και ατομικής ή πολιτικής ελευθερίας, πολιτικών και πολιτισμικών αξιών που, μολονότι απαξιώνονται συστηματικά από τη μετανεωτερική ιδεολογία, εξακολουθούν να επιβιώνουν και να αντιστέκονται στις επιθέσεις πραγματισμού που δέχονται από την αναδυόμενη ολοκληρωτική βιοεξουσία. Ολοένα και πιο συχνά διαβάζουμε ότ

  Η επιτυχής εφαρμογή των τεχνικών της μοριακής βιολογίας στην επίλυση δύσκολων προβλημάτων της παλαιο­ανθρωπολογίας φαίνεται να επιβεβαιώνει τις πιο τρελές προβλέψεις της επιστημονικής φαντασίας Στις μέρες μας οι παλαιοντολόγοι και οι παλαιοανθρωπολόγοι δεν αρκούνται πλέον στη μελέτη απολιθωμένων οστών και κρανίων για να κατανοήσουν την προέλευση και την εξέλιξη του είδους μας. Χάρη στις νέες τεχνικές της μοριακής βιολογίας μπορούν, αναλύοντας το «απολιθωμένο DNA», να «διαβάζουν» τη γενετική αποτύπωση των μεγάλων εξελικτικών αλλαγών που οδήγησαν στην επικράτηση του σημερινού ανθρώπου. Παρά τη σύντομη ιστορία της η «μοριακή ανθρωπολογία» έχει να επιδείξει πολλές σημαντικές ανακαλύψεις, οι οποίες οδηγούν σε ριζική αναθεώρηση πολλών «καλά εδραιωμένων», μέχρι πρόσφατα, επιστημονικών εικασιών σχετικά με την εξέλιξη και τη φυλετική διαφοροποίηση του ανθρώπινου είδους. Για να αντιληφθούμε, ωστόσο, τη σημασία των πρόσφατων κατακτήσεων σε αυτόν τον τομέα, θα πρέπει να