Ο κόσμος στην εποχή του Τραμπ.
Με το να σπαταλούμε τον χρόνο μας για να αναρωτιόμαστε αν είναι τρελός ή, σαν υπερτροφικός και χυδαίος Αμλετ, υποκρίνεται τον τρελό για να μπερδέψει τους αντιπάλους του, πέφτουμε όλοι θύματα ενός ναρκισσισμού ο οποίος εδώ στις ΗΠΑ είναι το νέο πρόσωπο του μηδενισμού. Κάποιοι ειδικοί στις επιστήμες της ζωής ισχυρίζονται ότι κανείς δεν θεραπεύεται πλήρως από ασθένεια ή ατύχημα διότι τα κύτταρα διατηρούν παντοτινά ίχνη και αναμνήσεις ακόμα και της ελάχιστης επίθεσης στο σώμα. Το ίδιο θα συμβεί και με τις ΗΠΑ. Κάποια ημέρα η Αμερική θα γυρίσει σελίδα και θα κλείσει το κεφάλαιο Τραμπ. Αλλά η χώρα δεν θα κλείσει ποτέ ολοκληρωτικά το βαθύ τραύμα που η χυδαιότητα, η ανοησία και η αινιγματική παθητικότητα του προέδρου της απέναντι στις παγκόσμιες φιλοδοξίες της Κίνας, προκάλεσε στον πολιτισμό και στο διεθνές της κύρος. Είναι ο Τραμπ ένα σύμπτωμα ή πρόκειται για ανίατο νόσημα; Οι Δημοκρατικοί πάσχουν από ηττοπάθεια και πτώση του ηθικού, όπως κατάλαβα πρόσφατα στη Νέα Υόρκη και
