Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα European Union-Balkans

Tι σημαίνει η επίσκεψη Γιούνκερ στα Δυτικά Βαλκάνια.

Εικόνα
 Πενθήμερη επίσκεψη του Ζ. Κλ. Γιούνκερ στις έξι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων.  Ξεκινά σήμερα η πενθήμερη επίσκεψη του προέδρου της Κομισιόν στα Δυτικά Βαλκάνια. Μια μελλοντική ένταξή τους στην ΕΕ με διασφάλιση σταθερότητας και ευημερίας συνοδεύεται επίσης από δεσμεύσεις για ριζικές μεταρρυθμίσεις.   Από την Κυριακή μέχρι την ερχόμενη Τετάρτη ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ θα βρίσκεται σε έξι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων που θέλουν να προσχωρήσουν στην ΕΕ: την ΠΓΔΜ, την Αλβανία, τη Σερβία, το Μαυροβούνιο, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και το Κοσσυφοπέδιο. Με την επίσκεψη ο Γιούνκερ αυτή θέλει να «ενθαρρύνει» τις χώρες αυτές. Στην ευρωπαϊκή στρατηγική για τη διεύρυνση της ΕΕ που αποφασίστηκε πρόσφατα ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ανέφερε για πρώτη φορά συγκεκριμένη  ημερομηνία ένταξης νέων χωρών μελών στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Και ως τέτοια ανέφερε το 2025. «Οιονεί δώρο» στα Βαλκάνια   Η ημερομηνία αυτή βέβαια δεν πρέπει να εκληφθεί κατά κυριολεξία, ότ

Guardian: Το Σκοπιανό & ο άξονας Ρωσίας-Τουρκίας στα Βαλκάνια.

Εικόνα
Ivan Krastev:   Europe is facing a potential crisis in the Balkans.  It has to act soon -  The promise of EU membership for states in the region is welcome, but Russia, China and Turkey could create instability   Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ανάλυση για το Σκοπιανό και τις εξελίξεις στα Βαλκάνια φιλοξενεί η βρετανική εφημερίδα Guadian στην ηλεκτρονική της έκδοση. Το κείμενο με τίτλο «Η Ευρώπη αντιμέτωπη με μια πιθανή κρίση στα Βαλκάνια» υπογράφει ο Ivan Krastev , επικεφαλής του Centre for Liberal Strategies , ενός think-tank με έδρα τη Σόφια. Όπως υποστηρίζει, αυτό που διακυβεύεται σήμερα στα Βαλκάνια είναι η ικανότητα της ΕΕ να δρα ως γεωπολιτικό παίκτης που αντιλαμβάνεται τις προκλήσεις της περιόδου. Στις αρχές του μήνα, η ΕΕ παρουσίασε τη νέα στρατηγική της για τα Βαλκάνια, τονίζοντας ότι ενθαρρύνει τις μεταρρυθμίσεις στη Σερβία, το Μαυροβούνιο, την Βοσνία-Ερζεγοβίνη, το Κόσοβο, την πΓΔΜ και την Αλβανία, ανανεώνοντας την προοπτική της ενταξιακής τους πορείας, σημει

Αποψη: Η στρατηγική για τα Βαλκάνια.

Εικόνα
Η ​​περιοχή των Βαλκανίων, έπειτα από δύο δεκαετίες, ξαναμπαίνει όπως φαίνεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της Ευρώπης και των σχεδιασμών που γίνονται τούτη την ώρα στις Βρυξέλλες για την επόμενη ημέρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η συμμετοχή της Ευρώπης στην προοπτική ανάπτυξης των Βαλκανίων και με προτεραιότητα στα δυτικά όπου βρίσκονται χώρες όπως η Σερβία εκτός της Ευρωπαϊκής Ενωσης, συγκεντρώνει το μεγαλύτερο πολιτικό ενδιαφέρον. Η Ευρώπη συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να είναι απούσα στις εξελίξεις που σημειώνονται στην περιοχή, διότι πολύ απλά επωφελούνται άλλες ισχυρές δυνάμεις όπως για παράδειγμα η Ρωσία ή ακόμη και η περιφερειακή Τουρκία. Η πολιτική για τα Βαλκάνια αποτελεί ένα από τα κεφάλαια του πολιτικού ανασχεδιασμού για την ενοποίηση της Ευρώπης, σε μια περισσότερο στρατηγική ή γεωπολιτική διάσταση, την οποία επιθυμούν πλέον να εκφράσουν στην ανταγωνιστική διεθνή σκακιέρα και το Βερολίνο και το Παρίσι. Η Ευρώπη επαναπροσδιορίζει συμμαχίες, συσπειρώσεις, αντ

Ρωσία και Τουρκία «κάνουν παιχνίδι» στα Βαλκάνια

Εικόνα
Η κατάσταση στα Βαλκάνια θυμίζει τον 19ο αιώνα, μόνο που τώρα Ρωσία και Τουρκία είναι ενωμένες. Η έλλειψη ενδιαφέροντος των ΗΠΑ για την περιοχή και γιατί είναι αναγκαίο να αλλάξει γραμμή η Ευρωπαϊκή Ενωση. Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ είχε πει κάποτε πως τα Βαλκάνια παράγουν περισσότερη ιστορία από αυτήν που μπορούν να καταναλώσουν. Μήπως όμως παράγουν περισσότερη ιστορία απ’ όση μπορεί να καταναλώσει η Ευρώπη; Στα Βαλκάνια ήταν που τη δεκαετία του 1990 διαμορφώθηκε η  μεταψυχροπολεμική τάξη στον τομέα της ασφάλειας της Ευρώπης . Η αιματηρή διάλυση της Γιουγκοσλαβίας έπεισε τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον να προχωρήσει με την επέκταση προς ανατολάς του ΝΑΤΟ. Ο  φόβος της εθνικιστικής μετάστασης  έπεισε επίσης τους Ευρωπαίους ηγέτες τότε να προχωρήσουν με τη  διεύρυνση της ΕΕ. Σήμερα, υπάρχει αυξανόμενη πιθανότητα πως τα Βαλκάνια θα είναι εκεί που το μεταψυχροπολεμικό σύστημα της Ευρώπης θα αντιμετωπίσει τη  δραματικότερη πρόκληση . Ως εκ τούτου, δεν θα πρέπει να εκπλήσσει τ