IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Υ​​πάρχουν θετικές και αρνητικές εκτιμήσεις (πιθανολογήσεις και προγνωστικά) για την εξέλιξη της εξέγερσης των «κίτρινων γιλέκων» στη Γαλλία. Εχει την ιδιαιτερότητα να είναι μια εξέγερση χωρίς ιδεολογία (χωρίς κίνητρα ή προσχήματα θεωρητικών πεποιθήσεων ή «οραμάτων»). Την κινεί μόνο ο πνιγμός των ανθρώπων από την άγρια στέρηση και την αγανάκτηση. Δεν αποτόλμησε κανένα κόμμα να τη σφετεριστεί. Συσπειρώνει η εξέγερση την πάγκοινη οργή για την ανεπάρκεια του πολιτικού συστήματος, την απομόνωσή του από την κοινωνία και τις ανάγκες της. Είναι μια έκρηξη με ανεξέλεγκτη αυθορμησία. Εκφράζεται λιγότερο με συνθήματα και πρωτευόντως με μένος καταστροφικό. Το «σημείο»-σύμβολο μετοχής στην εξέγερση είναι, απλά, το κίτρινο γιλέκο (αυτό που οφείλει να φοράει κάθε οδηγός, αν βρεθεί σε κίνδυνο και βγει από το όχημά του, σε δρόμο πυκνής κυκλοφορίας). Χτυπιούνται με την αστυνομία, άοπλοι απέναντι στα θωρακισμένα των δυνάμεων καταστολής, στα χημικά τους όπλα, στους εκτοξευτήρ

Διαδηλωτής κρατά στα χέρια του αφίσα του Μακρόν (AP Photo/Michel Euler) Εμμονή στον μονόδρομο ακόμη και στη Γαλλία. Ακόμη και στη Γαλλία δεν υπάρχει περιθώριο επιστροφής  στην αναγκαία ανάπτυξη.   Αποφυγή επιβολής νέων φόρων είναι δυνατή μόνο με ισοδύναμες περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, δήλωσε προχθές Πέμπτη ο υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας Λεμέρ. Προφανώς πρόθεσή του ήταν να οριοθετήσει συνολικά το πεδίο διαπραγμάτευσης με τους εκπροσώπους των «Κίτρινων Γιλέκων» και των συνδικάτων, αλλά η δήλωσή του συνιστά και μια έμμεση αλλά σαφή ομολογία. Ακόμη και σε μια χώρα με το μέγεθος και το βάρος της Γαλλίας, που είναι η δεύτερη οικονομία στην Ευρωζώνη, δεν υπάρχει περιθώριο επιστροφής στην αναγκαία ανάπτυξη ώστε να αποκατασταθεί και να ενισχυθεί η κοινωνική συνοχή. Δεν υπάρχει λόγω των περιορισμών στα δημοσιονομικά ελλείμματα που επιβάλλει το Σύμφωνο Σταθερότητας, μια σκληρή πραγματικότητα που δεν απαλύνεται ούτε εξισορροπείται από έναν κοινό προϋπολογισμό της Ευ

  Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη αλλά δεν είναι ο κομμουνισμός που έβλεπε ο Μαρξ πριν από σχεδόν δυο αιώνες. Δεν είναι όμως ούτε ο φασισμός. Τα μαζικά, λαϊκά Κινήματα του περασμένου αιώνα, Κομμουνισμός (ο υπαρκτός) και Φασισμός/Ναζισμός έχουν περάσει στο Μουσείο της Ιστορίας και καμία Μέρκελ, και πολύ περισσότερο κανένας Τσίπρας, δεν μπορούν να τα νεκραναστήσουν. Είναι απλώς γελοίες οι κατηγορίες ότι το 70% και πλέον των Γάλλων που υποστηρίζουν τα κίτρινα γιλέκα το γύρισαν στο φασισμό ή ότι οι μαθητές που διαδηλώνουν για τη Μακεδονία και κάνουν καταλήψεις στα σχολεία τους μελετούν, αντί για τα μαθήματά τους, το «Αγών μου» του Χίτλερ ή τα συγγράμματα του Πλεύρη. Γελοιοποιούνται οι εμπνευστές των κατηγοριών και δεν τρομάζουν οι κατηγορούμενοι. Οι μαζικές, απρόσωπες και ευημερούσες, έως πρότινος, κοινωνίες συνέτριψαν πολλές από τις ταξικές αντιθέσεις έτσι ώστε τα γαλλικά συστημικά ΜΜΕ (πχ Φιγκαρό 3-12-2018) να μιλούν για εξεγερμένη μικρομεσαία (και όχι εργατική) τά

  A view of the Place de la Republique as protesters wearing yellow vests gather during a national day of protest by the "yellow vests" movement in Paris, France, December 8, 2018. REUTERS/Stephane Mahe   Σε κρίσιμο σταυροδρόμι βρίσκεται ξανά η Ευρώπη, με τον «γαλλικό χειμώνα της οργής» να ανατρέπει τα μέχρι σήμερα πολιτικά δεδομένα. Μετά το Brexit, τη διελκυστίνδα Ιταλίας - Βρυξελλών, την εμφάνιση αμφιλεγόμενων ηγετών στην Ουγγαρία και την Πολωνία, την ενίσχυση της ακροδεξιάς, που για πρώτη φορά πολιορκεί πλέον και το ισπανικό Κοινοβούλιο με επιγόνους του Φράνκο, κλονίζονται οι πυλώνες της ευρωπαϊκής σταθερότητας, η Γαλλία και η Γερμανία. Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος ξεκίνησε τη θητεία του με τους καλύτερους οιωνούς και πρόθεση να αναζωογονήσει το ευρωπαϊκό εγχείρημα, βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού, με άγνωστο το αν θα μπορέσει να επιβιώσει πολιτικά εν μέσω της κοινωνικής θύελλας που κλονίζει τη Γαλλία. Η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ,

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: (1) Ξεσηκωμός κατά των γαλλικών ελίτ. (2) Τα «κίτρινα γιλέκα» νίκησαν τον Μακρόν. (3) «Κίτρινα Γιλέκα»: Πέντε απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα. (4) Γαλλία: Τα 42 αιτήματα των «Κίτρινων Γιλέκων». Γαλλία: Τα 42 αιτήματα των «Κίτρινων Γιλέκων» Πυρκαγιές, καταστροφές, συγκρούσεις στη Γαλλία και ειδικά στο Παρίσι, στα Ηλύσια Πεδία, την πιο λαμπερή λεωφόρο της Ευρώπης, είναι συνταγή για τη μεγαλύτερη δημοσιότητα διεθνώς. Τα «κίτρινα γιλέκα» χωρίς να έχουν ξεσηκώσει ούτε τους φοιτητές ούτε τους εργάτες και ασφαλώς, όχι, τα κόμματα της αριστεράς (αλλά ούτε της δεξιάς) πέτυχαν τη μέγιστη δημοσιότητα, σαν να τους συμβούλευαν οι άριστοι επαγγελματίες προβολής και διαφήμισης. Τα συστημικά ΜΜΕ, όλα ιδιοκτησία των μεγιστάνων του πλούτου στη Γαλλία, έσπευσαν να μιλήσουν για επανάσταση. Οι ταραχές επεκτείνονται και η βία του δρόμου εντείνεται αλλά, παρ’ όλα αυτά, η περιορισμένη συμμετοχή στις διαδηλώσεις και η ανυπαρξία κάποιου στοιχειώδους επαναστατικού προγράμ