IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Supporters of the Civil Initiative for United "Macedonia" hold a banner showing opposition to the presence of the US ambassador in FYROM and shout the slogans during a protest in front of the Parliament building in Skopje, The FYROM. EPA, GEORGI LICOVSKI   1.  Η Συμφωνία της Αχρίδας που υπεγράφη τον Αύγουστο του 2001 μεταξύ του συνόλου των Σλαβομακεδονικών και Αλβανικών πολιτικών κομμάτων της πΓΔΜ, υπό την καθοδήγηση και πίεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ, προκάλεσε μια ουσιαστική μεταβολή της δομής της κρατικής υπόστασης της γειτονικής μας χώρας και ταυτόχρονα της νομής της εξουσίας. Ο Εθνικός απελευθερωτικός στρατός (NLA) μετετράπη στο βασικό πολιτικό κόμμα των αλβανών (DUI) με πρόεδρο τον χαρισματικό Αλί Αχμέτι. Δεν θα σταθώ στις επιμέρους πρόνοιες της Συμφωνίας της Αχρίδας. Όπως κάθε συμφωνία , διμερής , πολυμερής ή διεθνής συνομολογείται υπό δεδομένες συνθήκες και συσχετισμούς δυνάμεων. 2.  Έχοντας όμως από πρώτο χέρι έγκυρη και συνεχή πληροφόρηση για τα τεκ

Η παρουσία των Αλβανών στην πρώην Γιουγκοσλαβία συνιστούσε ίσως το κυριότερο εθνοτικό πρόβλημα στην πολυεθνική κοινωνία της χώρας αυτής. Ενώ το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης ήταν στραμμένο, κυρίως μετά τις ταραχές του 1981, στο Κοσσυφοπέδιο, το οποίο θεωρούνταν ως πιθανή εστία ανάφλεξης στη Γιουγκοσλαβία, ελάχιστα ήταν γνωστά για τους Αλβανούς των Σκοπίων. Μετά την ανεξαρτητοποίηση της ΠΓΔΜ το 1991, την αναζωπύρωση του Μακεδονικού Ζητήματος και την αμφισβήτηση της βιωσιμότητας του νέου κράτους, το ζήτημα των Αλβανών των Σκοπίων συγκέντρωσε την προσοχή της ελληνικής και διεθνούς κοινής γνώμης. Βασική παράμετρο του Μακεδονικού Ζητήματος αποτελεί το ερώτημα κατά πόσο οι Αλβανοί μπορούν να ενταχθούν στην κρατική δομή της ΠΓΔΜ ή θα μεταβληθούν σε παράγοντα αποσταθεροποίησης στην νότιο Βαλκανική, δεδομένης της γειτνίασης της χώρας αυτής με το Κοσσυφοπέδιο και του άμεσου ενδιαφέροντος της μετακομμουνιστικής Αλβανίας για τους ομοεθνείς στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Στο έδαφος της ΠΓΔΜ οι Αλβα