Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα GREECE-German Massacres

Πώς βάλαμε και με τα χέρια μας τις γερμανικές πολεμικές οφειλές «κάτω από το χαλί».

Εικόνα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: ΒΙΒΛΙΟ ΒΑΣΙΛΗ ΜΑΝΟΥΣΑΚΗ :  «ΣΤΟ ΝΟΤΙΟ ΠΡΟΠΥΡΓΙΟ ΤΟΥ ΡΑΙΧ». Ο ΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΟΣ ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟΥ   ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ.  Πώς βάλαμε και με τα χέρια μας τις γερμανικές πολεμικές οφειλές  «κάτω από το χαλί». Ακόμα και οι πρωταγωνιστές του «βιασμού» της κατοχικής Ελλάδας το παραδέχτηκαν! «Η Ελλάδα δοκίμασε τα δεινά του πολέμου, όπως ίσως καμία άλλη χώρα της Ευρώπης», έγραψε σε άρθρο του το 1943 ο υπουργός Οικονομίας του Χίτλερ, Βάλτερ Φουνκ. «Οι Γερμανοί άρπαξαν από τους Έλληνες ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους», είπε ο Ιταλός δικτάτορας Μπενίτο Μουσολίνι. Η Ελλάδα πράγματι πλήρωσε την Κατοχή πολύ ακριβά. Πλήρωσε πρώτα από όλα το κόστος σε ανθρώπινες ζωές, αφού οι απώλειες κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου υπολογίζονται σε 770.000 άμαχους. Ανυπολόγιστες, όμως, υπήρξαν και οι υλικές καταστροφές που υπέστη και οδήγησαν την ελληνική οικονομία στην πλήρη κατάρρευση.  Η απελευθέρωση βρήκε τον πληθ

'Εγκλημα χωρίς τιμωρία.

Εικόνα
 Γερμανοί στρατιώτες σε κάποιο ελληνικό χωριό τον Μάιο του 1941. Εως το 1949 καταγράφονται 17 δίκες για εθνικοσοσιαλιστικά εγκλήματα στην Ελλάδα. Το 1951 μόνο τρεις Γερμανοί βρίσκονταν στις ελληνικές φυλακές. Πριν από 60 χρόνια ακριβώς άρχιζε η δίκη του Μαξ Μέρτεν , συμβούλου της γερμανικής διοίκησης Θεσσαλονίκης που συνεργάστηκε για την εξόντωση των Εβραίων της πόλης με την ειδική μονάδα των SD που είχε στείλει για τον σκοπό αυτό ο Αντολφ Αϊχμαν . Την ίδια στιγμή, δημοσιευόταν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ο νόμος 3033/1959 με τον οποίο αναστελλόταν η ποινική δίωξη των ναζί εγκληματιών πολέμου. Εναν μήνα αργότερα, στις 5 Μαρτίου του 1959, ο Μαξ Μέρτεν κρίθηκε ένοχος για 13 (από τις 20) κατηγορίες που του είχαν απαγγελθεί. Το δικαστήριο τον απήλλαξε μεν από την κατηγορία της άμεσης συνέργειας στις δολοφονίες των Εβραίων της Θεσσαλονίκης, αλλά τον έκρινε ένοχο για τον περιορισμό των Εβραίων στο γκέτο, για δημεύσεις περιουσιών, για συνέργεια στην επίταξη του εβραϊκού πληθυσμ

Με θράσος απαντούν οι Γερμανοί στους Πολωνούς για τις αποζημιώσεις.

Εικόνα
  A young survivor of Nazi Germany's 1939 bombing of Warsaw Much of Warsaw was destroyed in the Second World War Το Βερολίνο έχει θωρακιστεί πολύ καλά στι θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων για το αιματοκύλισμα του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου. Το θέμα επανέρχεται στη δημοσιότητα μετά από την πρόθεση της Πολωνίας να εξετάσει το ενδεχόμενο διεκδίκησης αποζημιώσεων. Οι Γερμανοί με μεγάλη άνεση μας θυμίζουν ότι με τη συμφωνία επανένωσης της Γερμανίας -για την οποία όσοι πανηγυρίσαμε αλλά και πληρώσαμε αδρά- όλα αυτά είναι πια…μάταια! Το πιο εκνευριστικό όμως είναι ότι οι Γερμανοί, όπως προκύπτει από δηλώσεις πολιτικών τους θεωρούν τα κοινοτικά ταμεία …δικά τους! Με θράσος είπαν στην Πολωνία ότι λαμβάνει ετησίως από τα κοινοτικά ταμεία 14 δις άρα δεν μπορεί να ζητά γερμανικές αποζημιώσεις! Δεν κρατάνε ούτε τα προσχήματα οι Γερμανοί… Πως έχει το θέμα… Ο Αρκάντιους Μουλάρτσικ, βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος Νόμου και Δικαιοσύνης (PiS), ζήτησε από το πολωνικό Κοινοβού

Οι οφειλές της Γερμανίας.

Εικόνα
Ομιλία του Δαμιανού Βασιλειάδη, εκπαιδευτικού,  συγγραφέα, μέλους του Εθνικού Συμβουλίου διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα,  στις επετειακές εκδηλώσεις στις 7 Απριλίου 2017, στους μαρτυρικούς Πύργους Εορδαίας. Σεβαστοί εκπρόσωποι της Εκκλησίας, αξιότιμοι εκπρόσωποι της  πολιτείας, αξιότιμε πρόεδρε των Πύργων, αγαπητοί συμπατριώτες, Στον περίφημο Επιτάφιό του ο Περικλής, που ομολογουμένως αποτελεί διαχρονικά μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς για δημοκρατία, ελευθερία και δικαιοσύνη, ξεκινάει όχι τυχαία με τα εξής λόγια που έχουν την επικαιρότητά τους και σήμερα: « Άρξομαι δε από των προγόνων πρώτον, δίκαιον γαρ αυτοίς και πρέπον δε άμα εν τω τοιώδε, την τιμήν ταύτην της μνήμης δίδοσθαι ». Τουτέστιν: Θα αρχίσω πρώτα από τους προγόνους. Γιατί είναι δίκαιον και ταιριάζει συγχρόνως σε περίπτωση όπως η σημερινή να απευθύνεται αυτή η τιμή της ανάμνησης σ’ αυτούς. Βέβαια στην περίπτωσή μας δεν πρόκειται για πεσόντες στο πεδίο της μάχης, όπως τότε- και αυ