IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Τον περασμένο Δεκέμβριο γράφαμε, σε ανάλυσή μας δημοσιευθείσα σε αυτήν την φιλόξενη στήλη, ότι «απείρως προτιμώτερο και ορθότερο (από κάθε τυχοδιωκτική στρατιωτική ενέργεια της Δύσεως κατά του Ιράν) θα ήτο να παραδεχθεί η Δύσις, έστω και σιωπηρώς, το μοιραίον σφάλμα του 1953 και να επιδιώξει μία στρατηγική συνεννόηση με το Ιράν» (όρα Ηλία Ηλιόπουλου, «Η γεωπολιτική αξία του Ιράν και το "μοιραίο σφάλμα" του 1953 που ακόμη πληρώνει η Δύση» , . Και εκφράζαμε την πεποίθησή μας ότι «αυτό θα απέβαινε προς όφελος όλων των μερών – και της διεθνούς ασφαλείας και σταθερότητος. Πολλώ δε μάλλον σήμερα, που η περιοχή αλλά και η ανθρωπότητα ζει υπό την απειλή του εφιάλτη του ISIS, του ολοκληρωτικού ισλαμιστικού Frankenstein» (δυτικής κατασκευής, για να μη ξεχνιώμαστε!). Τονίζαμε δε με έμφαση ότι «το πρώτο - κατεπείγον - βήμα είναι η πλήρης άρση των κυρώσεων της Δύσεως κατά του Ιράν» (όρα ανωτέρω). 
 Οι εξελίξεις της τελευταίας εβδομάδος δικαίωσαν τις εκτιμήσεις μας εκε

 Η συμφωνία για τον έλεγχο του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν από την Διεθνή Κοινότητα στις 2 Απριλίου, αν τηρηθεί, θα μείνει αναμφίβολα στην Ιστορία.   Με δέλεαρ την άρση των κυρώσεων κατά της Ισλαμικής Δημοκρατίας, η Κυβέρνηση του κ.Ροχανί έκανε αυτό ακριβώς που υποσχέθηκε κατά την διάρκεια της περσινής προεκλογικής εκστρατείας.  Να διαπραγματευτεί δηλαδή τον έλεγχο της πυρηνικής της «προόδου» με αντάλλαγμα την άρση του διεθνούς αποκλεισμού κατά του Ιράν.   Ενώ πολλοί «ειδικοί» αναλύουν το μέλλον της ευρύτερης περιοχής, εγώ θα παραμείνω στους λόγους που αυτή η συμφωνία είναι θετική για τα συμφέροντα της Ελλάδος.  Η Μέση Ανατολή έχει, τα τελευταία χρόνια, διαψεύσει πολλές φορές αυτούς τους ειδικούς άλλωστε.  Είναι η περιοχή του πλανήτη όπου όλες οι θεωρίες και ιδεολογίες χάνουν το νόημα τους, εκεί που διαψεύδονται όλοι οι εγκυρότεροι αναλυτές γεωπολιτικής.   Όντας από τους πρώτους που μίλησα τόσο για την ενδεχόμενη συμφωνία, όσο και για τα οφέλη της Ελλάδος από αυτή   http:

Στο άρθρο μας της προηγούμενης Κυριακής με τίτλο « Η μετάλλαξη του Ερντογάν » κάναμε μια αναφορά στα κυριότερα γεγονότα που οδήγησαν το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) και την τετράδα  Ερντογάν-Γκιούλ-Αρίντς-Σενέρ  στην εξουσία. Στο τελευταίο μέρος του άρθρου αναφερθήκαμε στη σύγκρουση που σοβεί ανάμεσα σε Ερντογάν-Γκιουλέν, καταλήγοντας ως εξής: « Είναι προφανές ότι βρισκόμαστε προ ραγδαίων εξελίξεων στην Τουρκία, αφού ο Ερντογάν σταδιακά παραμερίζει τους παλιούς φίλους και συντρόφους και χτίζει ένα απολύτως προσωποπαγές και προσωπικό σύστημα εξουσίας στην Τουρκία. ». Στη δημοσιογραφία στην Τουρκία υπάρχει ένα φαινόμενο για το οποίο έχει ιδιαίτερη αξία να κάνουμε μια μικρή αναφορά. Εκτός από τους ρεπόρτερ υπάρχει μια στρατιά αρθρογράφων -περί τους 400- οι οποίοι γράφουν στις γωνίες των σελίδων της εφημερίδας εξ ου και το όνομά τους « αρθρογράφοι της γωνίας » (köşe yazarları). Οι αρθρογράφοι αυτοί έχουν προσβάσεις στα διάφορα συστήματα εξουσίας, των οποίων, στην πλει