Φτωχοί, χαμένοι, έκπληκτοι και μπερδεμένοι
(...) Σήμερα οι Ισπανοί δεν είναι απλώς φτωχοί. Είναι χαμένοι, έκπληκτοι και μπερδεμένοι, αποπροσανατολισμένοι σαν ένα κακομαθημένο παιδί που του πήραν όλα τα παιχνίδια του. Αυτό το παιδί δεν ξέρει πώς να κάνει τη φωνή του να ακουστεί, να διεκδικήσει αυτό που του ανήκει, να αποκηρύξει την κλοπή ή να σταματήσει τους κλέφτες. Εάν μας έβλεπαν οι παππούδες μας θα πέθαιναν από τα γέλια και ύστερα από ντροπή. Για εκείνους η οικονομική ύφεση θα ήταν απλώς μια άβολη συγκυρία και όχι μια κρίση. Οι Ισπανοί που για αιώνες γνώριζαν πώς να είναι φτωχοί με αξιοπρέπεια, ποτέ δεν έμαθαν να είναι πειθήνιοι. Ποτέ, εκτός από σήμερα Οταν ήμουν παιδί, τα κρύα πρωινά του χειμώνα στη Μαδρίτη οι υπηρέτριες ποτέ δεν περπατούσαν στον δρόμο. Τις θυμάμαι πάντα να τρέχουν με σταυρωμένα τα χέρια στο στήθος, προσπαθώντας να ζεσταθούν μέσα στα λεπτά βαμβακερά πανωφόρια τους. Επίσης, θυμάμαι μελαχρινούς άνδρες να περπατούν αργά, με σηκωμένους τους γιακάδες, κρατώντας χαρτοφύλακες. Τους θαύμαζα και α