IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Κωνσταντίνος Φίλης:  Εύθραυστη εκεχειρία στη Λιβύη,  βασικός «παίχτης» ο Ερντογάν. Η συμφωνία του Βερολίνου συνεπάγεται μια εύθραυστη εκεχειρία στη Λιβύη, της οποίας η τήρηση  εναπόκειται προς το παρόν μόνο στη καλή πίστη των Χαφτάρ και Σάρατζ, αφού απουσιάζουν οι μηχανισμοί ελέγχου, δηλώνει στο Liberal.gr o ε κτελεστικός διευθυντής του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων, Κωσταντίνος Φίλης, προσθέτοντας ότι η Γερμανία έκανε φάουλ στην Ελλάδα, βάζοντας "πρώτο τραπέζι πίστα" τον Ερντογάν και ενώ η Τουρκία παραβιάζει συστηματικά τα ψηφίσματα και τις αποφάσεις του ΟΗΕ, το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας. Επισημαίνει ότι στις προτεραιότητες του διεθνούς παράγοντα δεν είναι αυτό που "καίει" την Ελλάδα, δηλαδή η συμφωνία της Τρίπολης με την Αγκυρα για τις θαλάσσιες ζώνες, παρά να μην παρεκτραπεί η κατάσταση στη βορειοαφρικανική χώρα, καθώς παίζει κρίσιμο ρόλο, τόσο ως προς τα προσφυγικά ρεύματα προς την Ευρώπη, όσο και λόγω της παρουσίας πυρήνων τζιχα

Ο χάρτης αυτός είναι συνδυασμός παλαιότερων, τους οποίους έχουμε δημοσιεύσει εδώ και δυο χρόνια. Τότε αναφερόμασταν στον τουρκικό στρατηγικό σχεδιασμό, αλλά τόσο η Αθήνα όσο και η Λευκωσία ήθελαν να ζουν στις ψευδαισθήσεις τους. Το ένα τμήμα του χάρτη αποτυπώνει το τρίγωνο του διαβόλου, με κορυφές τις τουρκικές Βάσεις στο Κατάρ, στη Σομαλία και την κατεχόμενη Κύπρο, ενώ στο άλλο κεντρικό τμήμα είναι εμφανής η κίνηση της Τουρκίας να κόψει τη θαλάσσια περιοχή Κύπρου – Ελλάδας στα δυο, εμποδίζοντας, μέσω της συμφωνίας της με την κυβέρνηση της Τρίπολης, τον EastMed, τον οποίο θέλει να τορπιλίσει ο Ερντογάν για ευνόητους λόγους, καθώς και ημέτεροι… Είναι, πάντως, αντιληπτή η στρατιωτική επένδυση της Άγκυρας στο Δυρράχιο και η προσδοκία να πράξει το ίδιο και στη Σύρτη, εντός και εκτός του πλαισίου της συμφωνίας της με την Τρίπολη. Η Γαλάζι α Πατρίδα και πέραν αυτής στο Μεγαλείο της… Η Τουρκία εκβιάζει τους πάντες  με κανόνια, φρεγάτες  και μισθοφόρους.  Η αποστολή Ευρωπαϊκής Δύν

 Λιβύη: Θεατές ή Εμπλεκόμενοι; Οι πρόσφατες εξελίξεις στη Λιβύη αλλά και στην Ανατολική Μεσόγειο αποδεικνύουν ότι η ελληνοτουρκική αντιπαράθεση σταδιακά μετατρέπεται σε υποσύνολο της συγκρουσιακής πορείας που απορρέει από την ευρύτερη αναθεωρητική πολιτική ανάδειξης της Άγκυρας σε περιφερειακή δύναμη. Η πολιτική αυτή έχει πολλαπλές στοχεύσεις και στηρίζεται στη δημιουργία συνεργασιών, πρόσκαιρων και μη, στην εκμετάλλευση περιφερειακών και τοπικών αντιθέσεων, στην ανελέητη διαπραγμάτευση προς κάθε κατεύθυνση, κύριος όμως άξονας της προβάλλει η ικανότητα και βούληση χρήσης στρατιωτικής ισχύος. Είναι ακόμη νωρίς να γίνει μια αντικειμενική αποτίμηση των επιτευγμάτων αυτής της πολιτικής καθώς η διαρκής «υπερεξάπλωση» δεν επιτρέπει την εκταμίευση των κερδών, ενώ παράλληλα, όλα σχεδόν τα μέτωπα εξακολουθούν να είναι ανοικτά ή εν υπνώσει με απροσδιόριστο χρόνο εκρηκτικής επανεμφάνισης. Γεγονός όμως είναι ότι η αντίστοιχη πολιτική -χαμηλότερου όμως προφίλ- τις προηγούμενες δ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ: Η λιβυκή κρίση και η αδιάκοπη ιταλική κινητικότητα. LORENZOT81 VIA GETTY IMAGES Οι ισορροπίες της συνόδου του Βερολίνου για τη Λιβύη. Ποιοι είναι οι «παίκτες» και ποιους υποστηρίζουν. Ιδιαίτερα πολύπλοκο είναι το «ψηφιδωτό» της συνόδου για τη Λιβύη στο Βερολίνο την Κυριακή, με πολλαπλούς «παίκτες» να υποστηρίζουν τα δικά τους συμφέροντα και στον απόηχο της αιφνιδιαστικής ελληνικής διπλωματικής «ρελάνς» με την επίσκεψη του στρατάρχη Χαφτάρ στην Αθήνα, η οποία αποτέλεσε απάντηση της ελληνικής κυβέρνησης στην άρνηση της Γερμανίας να καλέσει την Ελλάδα στη σύνοδο. Στη συνάντηση αναμένεται να συμμετέχουν απεσταλμένοι από τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, την Κίνα, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία, την Ιταλία, τη ΕΕ και τα Ηνωμένα Έθνη, με τη Γερμανία να έχει καλέσει επίσης την Αφρικανική Ένωση, τον Αραβικό Σύνδεσμο, τη Δημοκρατία του Κονγκό (ο πρόεδρος της χώρας, Ντένις Σάσου Νγκουέσο, είναι επικεφαλής της Υψηλής Επιτροπής για την Λιβύη στην Αφρικανική Ένωση), την Αλγ

 Άμμος, αίμα και πετρέλαιο.  «Πάμπτωχη στη δεκαετία του '50, η Λιβύη είναι σήμερα η πλουσιότερη χώρα της Αφρικής. Χάρη στο πετρέλαιο, παιδεία, στέγη και υγεία προσφέρονται σχεδόν δωρεάν σε όλους. Οι Λίβυοι είναι μορφωμένοι. Η θέση των γυναικών είναι ζηλευτή, τόσο νομοθετικά όσο και στην πράξη, και η πολυγαμία απαγορεύεται ».  Αυτά έγραφε ο  Jean-Yves Moisseron,  αρχισυντάκτης της επιθεώρησης « Maghreb-Machrek», εν έτει 2011  επί Καντάφι. Ο γράφων σε κείμενο της εποχής έγραφε: «Η Λιβύη είναι εύκολη στρατιωτικά, δεν είναι όμως εύκολη κοινωνικά: Οι προστάτες του "άοπλου λαού που σφαγιάζεται" ενδέχεται να ανοίξουν αστόχαστα το κουτί της Πανδώρας. Δεν υπάρχει εύκολη διάδοχη κατάσταση γιατί δεν υπάρχουν συγκροτημένες πολιτικές δυνάμεις,  ούτε κοινωνία με ομογενή εθνολογική δομή.  Αποτελείται από ένα πλήθος φυλών (περίπου 140 !), μεσαιωνικής οργάνωσης και νοοτροπίας, με τα δικά τους προτάγματα, μύθους, μίση και συμφέροντα»!   Τα βλέπαμε εμείς οι απλοί