Το ακανθώδες πρόβλημα του συνοριακού καθεστώτος της Βόρειας Ιρλανδίας επιστρέφει εκδικητικά.
Democratic Unionist Party (DUP) leader Arlene Foster celebrates with her north Belfast candidate Nigel Dodds (R) after winning his Westminster seat at the Belfast count center in Belfast, Northern Ireland, Britain, 09 June 2017.EPA/PAUL MCERLANE Μιλώντας για τη Βόρεια Ιρλανδία με νέους Βρετανούς, καθίσταται πάνδηλη η καταλυτική επίδραση που το εκπαιδευτικό σύστημα, τα ΜΜΕ αλλά και ο ίδιος ο χρόνος ασκούν πάνω τους. Ελάχιστοι σκέπτονται το βόρειο άκρο του Ιρλανδικού νησιού, που ανήκει στην επικράτεια του κράτους τους, του Ηνωμένου Βασιλείου, και δύο δεκαετίες πριν βρισκόταν σε ημι-εμπόλεμη κατάσταση. Η Βόρεια Ιρλανδία, παρά το γεγονός πως έχει το δικό της κοινοβούλιο, κόμματα και πολιτικό καθεστώς εγγυημένο από το Ηνωμένο Βασίλειο, σπάνια εμφανιζόταν στα βρετανικά πρωτοσέλιδα. Πρόσκαιρα η κατάσταση μεταβλήθηκε, έπειτα από την κομβική συμφωνία πολιτικής στήριξης των Συντηρητικών από το φιλοβρετανικό βορειοϊρλανδικό κόμμα DUP, προκειμένου να σχηματίσουν κυβερνώσα πλειοψηφία