IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Σκίτσο του Γιάννη Δερμεντζόγλου Η Αθήνα του 2015 είναι το Μπουένος Άιρες του 2001, υποστηρίζει ο Πωλ Κρούγκμαν. Γιατί έχει ήδη σπάσει η πρώτη γραμμή άμυνας ενάντια σε μια πιθανή έξοδο από το ευρώ. Το ιδεολόγημα για τους ανεύθυνους Έλληνες και η μεγάλη πλάνη των δανειστών. Τα περιθώρια για την επίτευξη συμφωνίας ανάμεσα στην Ελλάδα και τους πιστωτές γίνονται όλο και πιο στενά, αν και δεν έχουν κλείσει οριστικά, υποστηρίζει στο μπλογκ του ο Πωλ Κρούγκμαν, προειδοποιώντας ότι δεν πρέπει να υπάρχουν βεβαιότητες για τις επιπτώσεις από ένα Grexit.  Ο κ. Κρούγκμαν επισημαίνει ότι έχει μείνει σιωπηλός τον τελευταίο καιρό όσον αφορά τις εξελίξεις στην Ελλάδα επειδή δεν θέλει να συμβάλλει και αυτός στην δημιουργία κλίματος πανικού, αλλά νιώθει πως πρέπει να κάνει ορισμένες παρατηρήσεις. Πρώτον, η πρώτη γραμμή άμυνας απέναντι σε μια έξοδο από το ευρώ έχει ήδη σπάσει. Καμία χώρα δεν θα σκεφτόταν να φύγει από το ευρώ υπό το φόβο ότι μια τέτοια κίνηση θα πυροδοτούσε  «την μητ

(...) Αλλά το μεγαλύτερο ερώτημα είναι τι θα συμβεί ένα ή δύο χρόνια μετά το Grexit, όπου ο πραγματικός κίνδυνος για το ευρώ δεν είναι ότι η Ελλάδα θα αποτύχει, αλλά ότι θα πετύχει. (...) Σκίτσο του Γ.ΚΑΛΑ'Ι'ΤΖΗ Το υποτιθέμενο τείχος προστασίας της ΕΚΤ δεν έχει δοκιμαστεί ποτέ στην πραγματικότητα, αναφέρει Είχαμε άλλο ένα εκλογικό σεισμό στη ζώνη του ευρώ: Οι υποψήφιοι που υποστηρίχτηκαν από το Podemos κέρδισαν τις τοπικές εκλογές στη Μαδρίτη και τη Βαρκελώνη. Και ελπίζω ότι οι IFKAT (Institutions Former Known As Troika -Θεσμοί, γνωστοί προηγουμένως ως τρόικα) θα δώσουν προσοχή. Η ουσία της ελληνικής κατάστασης είναι ότι οι πραγματικές παράμετροι μίας βραχυχρόνιας συμφωνίας είναι σαφείς και αναπόφευκτες: Η Ελλάδα δεν μπορεί να έχει πρωτογενές έλλειμμα του προϋπολογισμού, γιατί κανείς δεν θα τη δανείζει χρήματα. Και δεν μπορεί να έχει μεγάλο πρωτογενές πλεόνασμα, επειδή δεν είναι δυνατό να την ξεζουμίσει κανείς άλλο. Έτσι, θα έλεγε κανείς ότι μια συμφ

Οι εκλογές στη Βρετανία έπρεπε να είναι ένα δημοψήφισμα επί ενός αποτυχημένου οικονομικού δόγματος αλλά δεν ήταν επειδή κανείς από όσους έχουν επιρροή δεν αμφισβητεί τους ψευδείς ισχυρισμούς. Προτού επικρίνω τους Βρετανούς, πρέπει να παραδεχθώ ότι τα πήγαμε αρκετά άσχημα και εμείς στις ΗΠΑ. Ο πρόεδρος Ομπάμα κληρονόμησε μια οικονομία σε ελεύθερη πτώση. Αυτό που χρειαζόταν ήταν μια αύξηση των δαπανών ώστε να τονωθεί η ζήτηση. Και όμως μεγάλο μέρος των προγραμματικών του δηλώσεων επικεντρώθηκε στην ανάγκη να ληφθούν σκληρές αποφάσεις, το τελευταίο πράγμα που χρειαζόμασταν τότε. Στην πραγματικότητα ο πρόεδρος Ομπάμα προώθησε κάποια μέτρα στήριξης της οικονομίας, που αν και πολύ μικρά, βοήθησαν να περιορισθεί το βάθος και η διάρκεια της ύφεσης. Οταν, όμως, άρχισαν οι Ρεπουμπλικανοί να υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση πρέπει να μιμηθεί τη μέση οικογένεια που έσφιγγε το ζωνάρι, να ακολουθήσει δηλαδή την τέλεια συνταγή για μια πλήρη ύφεση, ο κ. Ομπάμα δεν αμφισβήτησε τη θέση τους.

«Δεν νομίζετε ότι θέλουν να αποτύχουμε;» . Αυτό είναι το ερώτημα που άκουσα πολλές φορές κατά τη διάρκεια μιας σύντομης επίσκεψης μου στην Αθήνα. Η απάντησή μου ήταν ότι δεν υπάρχουν «αυτοί» - ότι η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει ένα ενιαίο μπλοκ αδιάλλακτων πιστωτών, οι οποίοι θα προτιμούσαν να δουν την χρεοκοπία και την έξοδο της από το ευρώ, παρά να αφήσουν μια αριστερή κυβέρνηση να πετύχει, ότι υπάρχει περισσότερη καλή θέληση, στην άλλη πλευρά του τραπεζιού, από όση πολλοί Έλληνες υποθέτουν. Αλλά μπορείτε να καταλάβετε γιατί οι Έλληνες βλέπουν τα πράγματα με αυτόν τον τρόπο. Επέστρεψα από την επίσκεψη φοβούμενος ότι η Ελλάδα και η Ευρώπη κινδυνεύουν να υποστούν ένα τρομερό ατύχημα, μια περιττή ρήξη που θα απλώσει τη σκιά της στο μέλλον. Στο τέλος του 2009, η Ελλάδα βρέθηκε αντιμέτωπη με μια κρίση που προκλήθηκε από δύο παράγοντες: υψηλό χρέος, και αυξημένα κόστη και τιμές που έκαναν τη χώρα μη ανταγωνιστική. Η Ευρώπη ανταποκρίθηκε με δάνεια που εγγυήθηκαν την ρευστό

Σκίτσο του Π.ΖΕΡΒΟΥ Πωλ Κρούγκμαν- New York Times :  ''Η Ελλάδα τα κατάφερε''.    «Η Ελλάδα κατάφερε να αποτρέψει μια πιστωτική κρίση και ακόμα χειρότερα την πιθανότητα να τραβήξει η ΕΚΤ την πρίζα από τις ελληνικές τράπεζες». Η Ελλάδα πέτυχε μια συμφωνία η οποία την βρίσκει σε πολύ καλύτερη κατάσταση καθώς κατάφερε να κερδίσει χρόνο για να πάρει ανάσες στο πλαίσιο της μεγάλης αναμέτρησης που αναμένεται σε λίγο καιρό. Με αυτά τα λόγια περιγράφει ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν στο τελευταίο του άρθρο στην εφημερίδα New York Times, την ανακοίνωση του Eurogroup της περασμένης Παρασκευής. Σύμφωνα με τον διάσημο οικονομολόγο «η Ελλάδα κατάφερε να αποτρέψει μια πιστωτική κρίση και ακόμα χειρότερα την πιθανότητα να τραβήξει η ΕΚΤ την πρίζα από τις ελληνικές τράπεζες». Ο κ. Κρούγκμαν υποστηρίζει πως το επόμενο βήμα θα γίνει σε τέσσερις μήνες από τώρα, όταν η Ελλάδα θα προσπαθήσει να επιτύχει χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα για τα επόμενα τέσσερα

 Τίποτα ουσιαστικό δεν λύθηκε, σημειώνει ο γνωστός οικονομολόγος σχολιάζοντας τη συμφωνία. Τα θολά σημεία και γιατί η Ελλάδα πρέπει τώρα να οργανωθεί. Εντάξει, έχουμε μια συμφωνία για την Ελλάδα με βάση την οποία, τι; γράφει ο Paul Krugman στους NYT σε ανάρτηση με τίτλο «Delphic Demarche » (Δελφικό διάβημα) Εχουμε τέσσερις μήνες χρηματοδότησης, επιπλέον μοιάζει με συμφωνία να μην διατηρήσει η Ελλάδα τους δημοσιονομικούς στόχους για τώρα καθώς βρίσκεται μπροστά σε μια πιθανή δημοσιονομική χειροτέρευση. Το ερώτημα είναι με ποιους  όρους  συνδέθηκε. Η Ελλάδα φαίνεται να έκανε πολλές υποχωρήσεις σε λεκτικό επίπεδο: αυτό για τη δημοσιονομική προσαρμογή με βάση την απόφαση του Eurogroup το Νοέμβριο του 2012 επανήλθε, κάτι που η Γερμανία πιθανότητα θα υποστηρίζει ότι αντιπροσωπεύει τη δέσμευση να διατηρήσει πρωτογενή πλεονάσματα 4,5% του ΑΕΠ. Η Ελλάδα προφανώς υποστηρίζει ότι η συμφωνία προσφέρει  νέα ευελιξία,  κάτι που σημαίνει ότι ισχυρίζεται πως δεν συμφώνησε σε κάτι τέτοι