IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Burak Bekdil : Θα είναι οι Κούρδοι  οι επόμενοι “βασιλιάδες” στην Τουρκία; ΠΕΡΙΛΗΨΗ: Μεταξύ 1994 και 2015, η ψήφος των Κούρδων στην Τουρκία αυξήθηκε από 4,1% σε 13,1%. Μια γκρίζα Τουρκία αντιμετωπίζει μια έκρηξη στο Κουρδιστάν: το κουρδικό ποσοστό γονιμότητας, στο 3,41, είναι ένα δημογραφικό όπλο ενάντια στο τουρκικό ποσοστό γονιμότητας 2,09. Αυτοί οι αριθμοί δείχνουν ότι οι Κούρδοι θα μπορούσαν να είναι οι βασιλιάδες στις προεδρικές εκλογές της Τουρκίας το 2023. Η συνταγή για την εξάπλωση του πολιτικού Ισλάμ, όπως ιδρύθηκε από ιδεολόγους όπως ο Χασάν Μπάννα και ο Sayyid Qutb, είναι γνωστή: κερδίστε μουσουλμανικές καρδιές και μυαλά δημιουργώντας και διαδίδοντας θρησκευτικά, κοινωνικά και εκπαιδευτικά ιδρύματα και εγκαταστάσεις. Ο σκοπός είναι να δημιουργηθεί ένα αταξικό, λαϊκιστικό δίκτυο που τελικά θα νομιμοποιήσει το πολιτικό Ισλάμ στην κάλπη. Δεν μπορείτε να νικήσετε τον εχθρό με όπλα και πυροβολικό, αλλά μπορείτε να το κάνετε με το πλήθος. Η Τουρκία δεν αποτελο

Το κουρδικό έθνος πλήρωσε ακριβά την αντοχή του και το όνειρό του για ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν, ελεύθερο και χωρίς σύνορα.  Είναι ώρα να δικαιωθεί. Με καλάσνικοφ στα χέρια, Κούρδισσες στρατιωτίνες συνομιλούν  με τον Μπερνάρ-Ανρί Λεβί, στη Ροτζάβα – το συριακό Κουρδιστάν. Ο μακρύς χειμώνας των Κούρδων.   ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ . Νάτοι, λοιπόν, οι Γάλλοι του Ισλαμικού Κράτους. Βρισκόμαστε σε μια σύγχρονη φυλακή, στο Ντερίκ, νότια του Καμισλί, πρωτεύουσας του συριακού Κουρδιστάν. Eνας τουρκικός πύραυλος έπεσε κάπου κοντά, θα ’λεγε κανείς για να τους παροτρύνει να δραπετεύσουν. Αλλά η φυλακή επιτηρείται αυστηρά. Οι φύλακες φοράνε κράνη, μάσκες και μαύρες στολές. Για να φτάσει κανείς στον τομέα υψηλής ασφαλείας, πρέπει να διασχίσει μια σειρά από διαδρόμους, πύλες και θωρακισμένες πόρτες. Είναι καμιά ντουζίνα κρατούμενοι, στο βάθος του κελιού, με γυρισμένες τις πλάτες και όταν φτάνουμε τους βρίσκουμε να προσεύχονται. Αλλά όταν τους καλεί ο κέρβερος της ομάδας, που μας είδε μέσα από

Οι οκτώ φορές που οι ΗΠΑ πρόδωσαν τους Κούρδους.  Πριν χαράξει Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2019, οι ΗΠΑ είχαν ήδη προδώσει τους Κούρδους -όχι για τρίτη- αλλά για όγδοη φορά. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έχοντας πάρει τηλεφωνικά τις ευλογίες του Ντόναλντ Τραμπ, έδωσε το πράσινο φως για να ξεκινήσει η επιχείρηση «Πηγή Ειρήνης». Ο πόλεμος δηλαδή κατά των Κούρδων της Συρίας, που αφού βοήθησαν τις ΗΠΑ πολεμώντας επιτυχώς επί χρόνια τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους, μένουν για άλλη μια φορά στην ιστορία τους… μόνοι και προδομένοι. Τώρα οι ΗΠΑ όχι μόνο τους αφήνουν να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους, αλλά παραδίδουν ουσιαστικά και ολόκληρη τη βόρεια Συρία στα χέρια του σουλτάνου. Διαβάστε επίσης Το πολιτικό πείραμα της Ροζάβα Το μεγαλύτερο έθνος χωρίς κράτος Περίπου 35 εκατομμύρια Κούρδοι ζουν σήμερα στην ορεινή περιοχή που βρίσκεται στο σταυροδρόμι της Τουρκίας, του Ιράκ, της Συρίας, του Ιράν και της Αρμενίας. Αποτελούν την τέταρτη μεγαλύτερη εθνότητα στη Μέση Ανατολή, α

«Θα εξολοθρεύσουμε τις φωλιές των τρομοκρατών!». «Η ανατολική Συρία θα καθαριστεί!». «Τα σύνορά μας στον νότο θα είναι ασφαλή!» Ο Πρόεδρος Ερντογάν εδώ και μια εβδομάδα δεν έχει σταματήσει να απειλεί την βόρεια Συρία. Επίσης ξεκίνησε την προεκλογική του καμπάνια για τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαρτίου του 2019. Ο τουρκικός στρατός έχει ενισχύσει τις θέσεις του σε όλο το μήκος των συνόρων με την Συρία - μια απόσταση 911 χιλιομέτρων. Το τουρκικό πυροβολικό ήδη από την αρχή της εβδομάδας βομβαρδίζει οικισμούς και χωριά κοντά στο Κομπάνι. Το θέμα που θα βρεθεί στο επίκεντρο της προεκλογικής εκστρατείας έχει λοιπόν ήδη καθοριστεί: Μια μάχη με όλα τα μέσα κατά των Κούρδων στο εσωτερικό και στο εξωτερικό προκειμένου να εξασφαλισθούν, αν όχι και να αυξηθούν, οι ψήφοι των εθνικιστών. Λόγω της κρίσης, ο Ερντογάν δεν μπορεί να μιλήσει για οικονομική πρόοδο ή για βελτίωση στους κοινωνικούς ή άλλους τομείς. Επομένως, καθώς είναι αδύνατο να προβεί σε οικονομικές υποσχέσεις όπως

Εν αναμονή της δίκης και της απειλής της ισόβιας κάθειρξης παραμένει η πιο ηχηρή και «σπαρακτική» φωνή της πατρίδας της. Δεν θέλω να γίνω συνένοχη για το εντελώς καμένο σαγόνι που βρέθηκε σε ένα υπόγειο και ανήκει σε ένα παιδί δώδεκα χρονών. Ούτε για τους μαύρους σάκους που παραδίδουν λέγοντας «Αυτός είναι ο πατέρας σου», «αυτό είναι το παιδί σου», «πέντε κιλά το πολύ κρέας και κόκαλα»...Ούτε στο τρομερό έγκλημα που διαπράττεσαι απέναντι σε μια μάνα που περιμένει εβδομάδες ολόκληρες μπροστά απ′ το νοσοκομείο εκλιπαρώντας «Κι έστω ένα κοκαλάκι του το δέχομαι»* Δεν έχω ιδέα πώς να σας συστήσω την Ασλί Ερντογάν . Μοιάζει να είναι τόσα πολλά πράγματα μαζί που μοιραία συγκρούονται όπως αντίρροπες δυνάμεις της φύσης με τον κίνδυνο η μία να εξουδετερώσει την άλλη. Και στο τέλος τι μένει; Τι είναι αυτό που «μετράει»; Μπορώ να σας πω ότι είναι από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της σύγχρονης τουρκικής λογοτεχνίας αλλά υποτιμημένη στη χώρας της. Πως κάποιοι κριτικοί την τοποθετούν σ