IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Αυτό τον καιρό προβάλλεται η ταινία «Τhe Promise» με ελληνικό τίτλο «H μεγάλη υπόσχεση». Το θέμα της προέρχεται από τη Γενοκτονία των Αρμενίων . Προσεγγίζει τα τραγικά γεγονότα με μια ιστορία αγάπης, έναν έναν κλασικό κινηματογραφικό «τρόπο» αφήγησης μιας μεγάλης ιστορίας. Οι εικόνες της ταινίας ταιριάζουν απολύτως στην τραγική -αλλά προκλητικά αποσιωπημένη- εμπειρία του ελληνισμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Από τα Τάγματα Εργασίας, τα φοβερά  Αμελέ Ταμπουρού, έως την καταστροφή πολλών ελληνικών χωριών και πόλεων της Μικράς Ασίας και την εξόντωση του πληθυσμού, τόσο την περίοδο 1916-1917 όσο και την περίοδο 1920-1922. To γεγονός της πραγματοποίησης της γενοκτονίας προκύπτει όχι μόο από τις μαρτυρίες των επιζώντων και τα διπλωματικά έγγραφα εκείνης της εποχής, αλλά και από τουρκικές πηγές. Πριν επικρατήσουν οι κεμαλικοί στην Τουρκία, οι σουλτανικοί άρχισαν τις ανακρίσεις για τις βιαιότητες που είχαν γίνει εν μέσω του Α'Π.Πολέμου κατά των  αμάχων. Διάβασα μια περιγρα

  Pontusgrieschiche Familie 1910 (Wikipedia/Gemeinfrei) Στα δεινά που υπέστη ο ποντιακός ελληνισμός στην Τουρκία αναφέρεται σε εκτενές της δημοσίευμα η FAZ. Κυρίαρχο θέμα στον γερμανικό Τύπο πάντως η κλιμάκωση μεταξύ ΗΠΑ και Β. Κορέας. Εκτενές αφιέρωμα στα δεινά που βίωσε ο ποντιακός ελληνισμός στην Τουρκία δημοσιεύει η   Frankfurter Allgemeine Zeitung  στο πολιτιστικό της ένθετο. Ο γ ερμανός δημοσιογράφος της εφημερίδας της Φρανκφούρτης ταξίδεψε ο ίδιος στη Μαύρη Θάλασσα, στην αλλοτινή πατρίδα της γιαγιάς του και διηγείται την ιστορία της φυγής της τον Αύγουστο του 1917 από την πόλη Ορντού (σ.σ. παλιά ελληνική ονομασία Κοτύωρα). Όπως σημειώνει το δημοσίευμα, «ο εκτοπισμός των Ελλήνων του Πόντου από την Τουρκία είναι ένα ελάχιστα γνωστό κεφάλαιο του Α' Παγκοσμίου Πολέμου». Ο αρθρογράφος περιγράφει τα γεγονότα του Αυγούστου του 1917, όταν δεκάδες ρωσικά πολεμικά πλοία και ρώσοι στρατιώτες άρχισαν να πολιορκούν την πόλη. Όπως επισημαίνει ο δημοσιογράφος, «γινόταν

Ali Sait Çetinoğlu ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΗ ΖΑΡΑΛΗ.  Είναι μετρημένοι στα δάχτυλα οι διανοούμενοι στην Τουρκία που έχουν το θάρρος να μιλούν ανοιχτά, και με το όνομά τους, για πράγματα που στη γείτονα θεωρούνται θέσφατα, απαγορευμένα, σχεδόν δόγματα πέραν πάσης αμφισβήτησης. Ο Αλί Σαΐτ Τσετίνογλου είναι ένας από αυτούς, ασχολείται μάλιστα με έναν τομέα που καίει, την Ιστορία, απειλούμενος καθημερινά από τη νομοθεσία η οποία επιβάλλει φυλάκιση ουσιαστικά για οποιαδήποτε παρέκκλιση από την επίσημη γραμμή. Ο Σαΐτ Τσετίνογλου, μιλά ανοιχτά για Γενοκτονία Ποντίων και Αρμενίων, καταδικάζοντας τα εγκλήματα των Νεοτούρκων και των κεμαλιστών. Μελετώντας τα Εθνικά Αρχεία της Τουρκίας, ο πολυγραφότατος Τσετίνογλου καταγράφει την αληθινή Ιστορία, όπως μάλλον ποτέ δεν θα την παραδεχτεί η γειτονική χώρα. Αναδεικνύει την πολιτική ευθύνη ιδεολογιών που αναπτύχθηκαν στις αρχές του περασμένου αιώνα μέσα στην πατρίδα του. Πριν λίγες ημέρες, βρέθηκε στη Θεσσαλονί

Η ποντιακή γενοκτονία μπορεί να κωδικοποιηθεί σε τέσσερις φάσεις, μετά την επικράτηση των Νεότουρκων, με την επανάσταση του 1908. Μια επανάσταση που στην αρχή χαροποίησε με τα συνθήματα και τα ιδεολογήματά της τους χριστιανικούς λαούς και τους έκανε να πιστέψουν ότι η απόλυτη οθωμανική αυθαιρεσία πάνω στη ζωή τους θα αρχίσει να περιορίζεται. Οι ελπίδες, όμως, διαψεύστηκαν. Διότι, μέχρι το Τανζιμάτ , το 1839 οποιοσδήποτε οθωμανός αξιωματούχος μπορούσε να αυθαιρετήσει και να αφαιρέσει ακόμη και τη ζωή ενός χριστιανού χωρίς καν δίκη. Για πρώτη φορά αυτή η αυθαιρεσία άρχισε να περιορίζεται με το Διάταγμα των Ρόδων ή το ΧάτιΣερίφ, το γνωστότερο ως Τανζιμάτ, του 1839. Κάτω από την πίεση των ξένων δυνάμεων και συνειδητοποιώντας ότι για να μπορέσει να μακροημερεύσει η οθωμανική αυτοκρατορία θα πρέπει να κάνει μεταρρυθμίσεις, λίγα χρόνια αργότερα το 1856, ο Σουλτάνος υπογράφει ένα νέο Διάταγμα, το ΧάτιΧουμαγιούν – Ισότητα μεταξύ των μιλετιών – . Οι μεταρρυθμίσεις οδήγησαν