IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

'' Όλες οι έμπρακτες κατραπακιές στην ελληνική κυβέρνηση έχουν έναν κοινό παρονομαστή και ένα κοινό συμπέρασμα για δίδαγμα. Κι αυτό είναι ότι η χώρα χρειάζεται δύο σοβαρά πράγματα για να επιζήσει με ευημερούντες κατοίκους:  Αυτάρκεια στην αμυντική της θωράκιση και πολύπλευρη ευφυία στην εξωτερική πολιτική. Κάθε άλλη παράμετρος ανήκει στην κλασική ελληνική μπουρδολογία. '' Η βδομάδα που πέρασε ήταν ίσως η πιο χρήσιμη και παραγωγική για την κυβέρνηση στα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Μέσα σε 72 ώρες έμαθε όσα δεν έμαθε τα τελευταία 3 χρόνια. Για τα ελληνοτουρκικά, το Μακεδονικό, την ισχύ των διεθνών δυνάμεων και την πολιτική της δήθεν αριστεράς σε σχέση με τις βάσεις, τον πόλεμο και τους Αμερικάνους. Ξεκινώντας από το Μακεδονικό, η κυβέρνηση έμαθε προχτές από τον πρόεδρο της γειτονικής χώρας αυτό που ώφειλε να ξέρει από την πρώτη μέρα ανάληψης των καθηκόντων της. Ότι δηλαδή, το όνομα της FYROM δεν είναι ανεξάρτητο από τις αλυτρωτικές και καπηλευτικές για

«Ένας για όλους και όλοι για ένα». Από την ίδρυση του ΝΑΤΟ, με τη Συνθήκη της Ουάσινγκτον το 1949, ο άξονας αξιοπιστίας και αλληλεγγύης της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας υπήρξε το παραπάνω σλόγκαν, το οποίο εντοπίζεται στο Άρθρο 5 του καταστατικού της. Ωστόσο, από ό,τι διαβάζουμε, στη διάρκεια της επίσκεψής του στην Ευρώπη και τη συμμετοχή του στη συνάντηση κορυφής του ΝΑΤΟ στις 25 Μαΐου, ο Πρόεδρος Τράμπ αρνήθηκε  να επαναλάβει την υποστήριξη των ΗΠΑ για το «Ένας για όλους και όλους για ένα» σλόγκαν του ΝΑΤΟ. Για την άρνησή του αυτή ο Αμερικανός Πρόεδρος επικρίθηκε και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Ο Πρόεδρος Τραμπ έχει απόλυτο δίκιο. Παρά το γεγονός πως η επίκληση του Άρθρου 5 γίνεται κατά κόρον, πουθενά μέσα στο άρθρο δεν υπάρχει η οποιαδήποτε δέσμευση για συλλογική ασφάλεια. Η περιβόητη ρήτρα συλλογικής ασφάλειας είναι ένας προπαγανδιστικός μύθος που σημαίνει πολλά και αποσκοπεί σε άλλα τόσα, όχι όμως και στη συλλογική ασφάλεια των μελών του την οποία επικαλείται. Στο