IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Ουκρανικό: Οι επιπτώσεις για την ελληνική εθνική ασφάλεια Όλα δείχνουν ότι η επιβολή σκληρότατων οικονομικών κυρώσεων από την Ουάσιγκτον είναι πολύ πιθανή. Αν και σύμφωνα με τις μέχρι τώρα εξελίξεις η αντίδραση των ΗΠΑ είναι συγκρατημένη προφανώς με στόχο να αποφύγει περαιτέρω κλιμάκωση. Όμως, αυτό είναι βέβαιο πως έχει συζητηθεί παρασκηνιακά ανάμεσα στη Ρωσία και την Κίνα. Δυστυχώς, η εκτίμηση που έκανε ο υπογράφων κάνοντας λόγο για “διπλό Ψυχρό Πόλεμο” , φαίνεται πως θα θα μπορούσε να αποτελέσει το περιβάλλον ασφαλείας που θα αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα προσεχώς. Κάτι που σημαίνει ότι και η εξίσωση της ελληνικής εθνικής ασφάλειας περιπλέκεται επικίνδυνα. Τόσο στη στρατιωτική όσο και στην ενεργειακή της διάσταση τουλάχιστον. Του Ζαχαρία Μίχα * ( Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ / ISDA ) Ορθώς ο πρωθυπουργός συγκάλεσε το ΚΥΣΕΑ. Οι εξελίξεις πρέπει να μελετηθούν προσεκτικά διότι επηρεάζουν δραστικά το σύνολο των επιλογών της κυβέ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ   Μπορεί ο νέος ρόλος της Τουρκίας στο Αφγανιστάν να επανασυσφίξει τους αμερικανο-τουρκικούς δεσμούς; Γιατί πασχίζει ο Ερντογάν να ελέγξει το Διεθνές Αεροδρόμιο της Καμπούλ στο Αφγανιστάν; Η προσφορά της Τουρκίας να εξασφαλίσει τον έλεγχο στο αεροδρόμιο της Καμπούλ μετά την ολοκλήρωση της αποχώρησής των δυνάμεων του ΝΑΤΟ από το Αφγανιστάν, αργότερα φέτος, θεωρείται σε μεγάλο βαθμό ως απόπειρα της Άγκυρας να κερδίσει πόντους εύνοιας απέναντι στην Ουάσινγκτον, αλλά, όπως διαπιστώνει μια τέτοια αποστολή είναι γεμάτη με κινδύνους και αβεβαιότητες που ενδέχεται να επιφέρουν οι φιλικοί δεσμοί με το Αφγανιστάν και να δημιουργήσουν προστριβές με άλλους περιφερειακούς παίκτες. Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συζήτησε το ζήτημα με τον Αμερικανό ομόλογό του Τζο Μπάιντεν στην πρώτη τους ενώπιος ενωπίω συνάντηση στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ την περασμένη εβδομάδα.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ   Μια κρίσιμη δυσαρμονία.   Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ την 14 Ιουνίου.  Τι να περιμένουμε! Η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ (Summit), ανώτατη μορφή του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου, συνιστά συνήθως μία βαρετή διαδικασία όπου οι Αρχηγοί Κρατών και Κυβερνήσεων επικυρώνουν αυτά στα οποία έχουν ήδη κατ’ αρχήν συμφωνήσει ως κράτη-μέλη (έθνη κατά την ορολογία του ΝΑΤΟ) μετά από διαβουλεύσεις στις Επιτροπές και στο Συμβούλιο (Μόνιμο και Υπουργικό) πάνω σε κείμενα που έχει προετοιμάσει η νατοϊκή γραφειοκρατία. Κάποιες φορές όμως δημιουργείται ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην Διεθνή Κοινότητα και στην Κοινή γνώμη, όταν έχει ήδη συμβεί κάτι πολύ σημαντικό από απόψεως Διεθνούς Ασφάλειας, όπως π.χ. για την Σύνοδο τον Σεπτέμβριο 2014 στο Κάρντιφ της Ουαλίας μετά την προσάρτηση της Κριμαίας και την ρωσική εμπλοκή στην Ανατολική Ουκρανία. Ή όταν έχει προηγηθεί κάποια σεισμική δήλωση όπως αυτή του Μακρόν περί εγκεφαλικού θανάτου του ΝΑΤΟ ή ακόμα και όταν ένας ηγέτης όπως ο Τραμπ ετοιμάζεται να δώσει…

 Το αχαλίνωτο μέλος του ΝΑΤΟ μπλέκεται  σε ακόμη μία σύγκρουση.  Οι ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ των δυνάμεων της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν επιδεινώνουν τις ήδη σοβαρές εντάσεις στον Καύκασο. Ο λόγος αυτού του νέου επεισοδίου είναι η μακρά διαμάχη μεταξύ των δύο χωρών για τον έλεγχο του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Αυτή η περιοχή που κατοικείται από Αρμενίους είναι νομικώς μέρος του Αζερμπαϊτζάν, όμως η Αρμενία έχει αναλάβει την ευθύνη για τη διασφάλιση της πολιτικής ανεξαρτησίας που ανακήρυξε η μειονότητα αυτού του θύλακα. Αυτή η εγγενώς ασταθής διαρρύθμιση έχει οδηγήσει σε διάφορα ξεσπάσματα βίας τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, όμως το τελευταίο περιστατικό φαίνεται ιδιαίτερα σοβαρό. Και οι δύο χώρες έχουν κηρύξει στρατιωτικό νόμο και έχουν αρχίσει πλήρη στρατιωτική κινητοποίηση . “Απέχουμε ένα μόλις βήμα από έναν πόλεμο μεγάλης κλίμακας” προειδοποιεί η Ολέσυα Βαρτανιάν του International Crisis Group, μιας ΜΚΟ που εστιάζει στην πρόληψη και επίλυση αιματηρών συγκρούσεων. Η αρχική υπόθεση τω

  Η Δύση πρέπει να θέτει την Αγκυρα έναντι των ευθυνών της για τις πράξεις της, διαμορφώνοντας την κατάλληλη πολιτική βάσει των πραγματικών συνθηκών. Το ταξίδι Πομπέο στη Σούδα δείχνει ότι οι υπέρμαχοι του ρεαλισμού έχουν το πάνω χέρι αυτή την περίοδο στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ (φωτ. από τη βάση της Σούδας). (Φωτ. ΑΠΕ-ΜΠΕ) Η απάντηση της Δύσης στον Ερντογάν.      Σχεδόν κάθε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, από τον Τζορτζ Μάρσαλ το 1948 και μετά, έχει επισκεφθεί την Ελλάδα. Ο Μάικ Πομπέο, όμως, δεν θα γίνει μόνο ο πρώτος ΥΠΕΞ των ΗΠΑ ο οποίος επισκέπτεται την Ελλάδα δύο φορές, αλλά και ο πρώτος που θα ταξιδέψει στη Σούδα, τοποθεσία της μεγαλύτερης στρατιωτικής βάσης των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο.   Η επίσκεψή του, λίγες μόλις εβδομάδες ύστερα από αυτή που πραγματοποίησε στην Κύπρο, αφορά εξίσου την Τουρκία όσο και την Ελλάδα. Διαδοχικές αμερικανικές κυβερνήσεις περιέγραψαν τη σχέση μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ ως «ειδική» και «πρότυπο συνεργασίας». Η σχέση αυτή παρέμεινε ισχυρή, καθώς βασιζόταν πά

ΕΕ-ΝΑΤΟ: Θολώνουν την εικόνα με «ενέσεις» αισιοδοξίας  - Λάθος μήνυμα στον Ερντογάν.   Λάθος μηνύματα επιμένουν να στέλνουν οι Ευρωπαίοι και το ΝΑΤΟ στον Ερντογάν κλείνοντας το μάτι ότι η παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και της Κύπρου και η απειλή συνέχισης τους μπορούν να μένουν χωρίς συνέπειες και οι ευρωτουρκικές σχέσεις να είναι business as usual. Η εντύπωση που δίνεται στον κ. Ερντογάν ότι αρκούν η απόσυρση (για συντήρηση όπως ο ίδιος είπε) του Oruc Reis και η συμφωνία για την επανέναρξη των προβληματικών Διερευνητικών επαφών, για να πάρει συγχωροχάρτι για τα όσα έχουν προηγηθεί στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και όσα συνεχίζουν να συμβαίνουν εντός της Κυπριακής ΑΟΖ, απλώς αποθρασύνει την Τουρκία. Και έτσι υπονομεύεται ακόμη και αυτή η διαδικασία των διερευνητικών επαφών, καθώς ο κ. Ερντογάν έχοντας όπως φαίνεται τις δεσμεύσεις των Γερμανών ότι δεν θα επιτρέψουν να υπάρξουν κυρώσεις εις βάρος της Τουρκίας, δεν θα έχει κάποιο κίνητρο για να επιδιώξει πρόοδο στον διάλογ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: (1) '' Times of London '',  άρθρο-κόλαφος  για Ερντογάν:  Ριψοκίνδυνη η διπλωματία του  – Το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να έχει τέτοιο μέλος. (2) Τι αποστολές θα εκτελέσουν τα F-16  που “επιθεώρησε” στην Σούδα ο πρωθυπουργός. Για την Τουρκία. Οι Τούρκοι ήσαν ένας λαός νομαδικός, ο οποίος στα τέλη του 11ου αιώνα φάνηκε στα ανατολικά όρια της Μικράς Ασίας. Ενίκησαν το παρηκμασμένο βυζαντινό κράτος και εγκαταστάθηκαν ανάμεσα σ’ έναν πληθυσμό πολύ πιο προηγμένο πολιτιστικά απ’ αυτούς. Ίδρυσαν ηγεμονίες και βαθμιαία επεβλήθησαν. Εξ αρχής, διαμόρφωσαν μια κατάσταση όπου ο Τούρκος ήταν συνώνυμος με τον γενναίο πολεμιστή, ο οποίος ήταν ο φυσικός κυρίαρχος άλλων λαών. Ο κυρίαρχος αυτός ζούσε με τις εισφορές των ραγιάδων και μονοπωλούσε την εξουσία. Ανέπτυξε μια μεγάλη και σταθερή αυτοεκτίμηση, η οποία για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα δεν του επέτρεψε να επηρεασθεί ούτε κατ’ ελάχιστο από τις μεγάλες αξίες των λαών που είχε υποδουλώσει, ούτε από τις αξίε