IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  GocherImagery via Getty Images   Τέσσερα ερωτήματα συν ένα δίλημμα στο μεταίχμιο της Ερντογανικής Τουρκίας. Ο τουρκικός ηγεμονισμός δεν είναι  προσωποπαγής. Αποτελεί δομικό χαρακτηριστικό του πολιτικού συστήματος. Σύμφωνα με πρόσφατη δήλωση του Τούρκου Πρόεδρου Ταγίπ Ερντογάν, οι επόμενες γενικές εκλογές θα πραγματοποιηθούν την προβλεπόμενη συνταγματικά ημερομηνία, ήτοι στις 14 Ιουνίου 2023. Ανεξαρτήτως αν θα τηρήσει εν τέλει τη δέσμευσή του - άρα απομένουν 20 μήνες μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, την πιο δύσκολη στην εικοσαετή περίοδο της πολιτικής του κυριαρχίας στη γειτονική χώρα- και υπό την προϋπόθεση πως θα είναι πολιτικά ενεργός, τέσσερα ερωτήματα διαγράφονται σχετικά με την πορεία της Τουρκίας, στον ούτως ή άλλως πυκνό πολιτικό χρόνο της ιστορικής συγκυρίας.  Πρώτον , αν συνεχιστούν ή και αν ενισχυθούν οι αρνητικές δημοσκοπικές τάσεις στο μεσοδιάστημα έως τις προγραμματισμένες εκλογές γεννάται το ερώτημα: πώς ο Ερντογάν προσεγγίζει την πιθανότητα του πολιτικού

Τσενγκίζ Ακτάρ: Το μετέωρο βήμα του Ερντογάν  και το αβέβαιο μέλλον της Τουρκίας.   Μετά τον Ερντογάν τι; Το 2023 θα συμπληρωθεί η εκατονταετηρίδα της Δημοκρατίας της Τουρκίας. Επίσης την ίδια χρονιά είναι προγραμματισμένες οι γενικές εκλογές στη γειτονική χώρα. Η Τουρκία τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε μια πολεμοχαρή διάθεση τόσο στο εσωτερικό της όσο και στο εξωτερικό. Ο μεγαλοϊδεατισμός και τα νεοθωμανικά οράματα του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχουν βάλει σε μια περιδίνηση την τουρκική κοινωνία, αλλά και τους λαούς της περιοχής. Τα δυτικά κράτη δείχνουν να ανέχονται οριακά τον Ερντογάν, ο οποίος φαίνεται ότι έχει υπερβεί τα εσκαμμένα στα όρια της ύβρεως. Ολο και περισσότεροι ισχυρίζονται ότι ο Τούρκος ηγέτης ακολουθεί έναν αδιέξοδο δρόμο και το μέλλον του είναι αβέβαιο, ενώ δεν είναι λίγοι και εκείνοι που διερωτώνται για το εάν η αλλαγή του καθεστώτος θα μπορέσει να γίνει δημοκρατικά και μέσω της κάλπης. Για να κατ

SOPA Images via Getty Images  Ισλάμ και Τουρκισμός:  Οι δύο όψεις του ίδιου νεοοθωμανικού νομίσματος. Θα σταματήσει η Τουρκία να επιδιώκει την απόκτηση ηγετικής θέσης στο μουσουλμανικό κόσμο, μετά τον Ερντογάν; Πριν 3-4 χρόνια, είχα αναρωτηθεί σε άρθρο μου αν μιλάμε πλέον για« Ερντογανισμό », ήτοι για την εμπέδωση μιας κατάστασης, συγκεκριμένων συσχετισμών, που ξεπερνούν πλέον τον πολιτικό ή και βιολογικό χρόνο του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Η εν λόγω αναφορά δεν ήταν προφανώς τυχαία, καθώς το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, ο Ερντογάν και βασικά ο Νταβούτογλου ήρθαν στο προσκήνιο και άνοιξαν το «κουτί της Πανδώρας». Για την ακρίβεια, μέσω του νεοοθωμανισμού, θεσμοποίησαν και προσέδωσαν σταθερά – ιδεολογικού προκαλύμματος – χαρακτηριστικά σε μια τάση προϋπάρχουσα σε επίπεδο κοινωνίας, αλλά και κρατικού μηχανισμού κατά τις τελευταίες δεκαετίες . Εξάλλου, η κοινωνική πλειοψηφία της Μικράς Ασίας εμφανίζει τον τελευταίο αιώνα μια ισλαμοστραφή τάση, η οποία έχει ποδηγετηθεί μέσω α

  via Associated Press Πολιτικό Ισλάμ και γεωπολιτικός αναθεωρητισμός  μετά τον Ερντογάν. Για την Ελλάδα, το βασικό ζήτημα δεν μπορεί παρά να είναι οι αναθεωρητικές πεποιθήσεις του τουρκικού κατεστημένου. Σε τελική ανάλυση, παρά την προφανή δυσκολία να προσδιορίσει κανείς ένα κυρίαρχο σενάριο για την μετά-Ερντογάν εποχή, τέσσερις είναι οι βασικές παράμετροι που θα την επηρεάσουν καθοριστικά. Πρώτον, ο τρόπος μετάβασης σε αυτή. Μια ομαλή μετάβαση διαμορφώνει διαφορετικές συνθήκες σε σχέση με μια αλλαγή μέσω πολιτικής κρίσης και σύγκρουσης. Υπάρχουν πολλές ενδείξεις για την απροθυμία του Ερντογάν να εγκαταλείψει την εξουσία. Σε κάθε περίπτωση, μια φιλελεύθερη μεταρρυθμιστική κυβέρνηση που παράλληλα θα συγκρατήσει την αναθεωρητική δυναμική του τουρκικού κατεστημένου προς τα έξω είναι απίθανη μετά το 2023. Ακόμη και αν η μετάβαση είναι ομαλή, κάτι που δεν είναι σίγουρο, το πιθανότερο σενάριο είναι αυτό μιας συμμαχίας μεταξύ των Κεμαλικών (Ρεπουμπλικανικό Κόμμα), του Καλού Κόμματος της Ακ

Τούρκοι στρατιώτες στην Συρία   TAZ: "Η Άγκυρα σε πορεία επεκτατισμού" Ο Τύπος για τις επεκτατικές κινήσεις της Τουρκίας σε βόρεια Κύπρο και βόρεια Συρία, αλλά και την εκλογή Όλαφ Σολτς ως υποψήφιου καγκελαρίου των Σοσιαλδημοκρατών. Η αριστερή εφημερίδα του Βερολίνου στηλιτεύει τις νεο-οθωμανικές βλέψεις της Τουρκίας, που έχουν γίνει πλέον περισσότερο από εμφανείς κυρίως στη βόρεια Συρία, όπως αναφέρει. Δεν πρόκειται μόνο για νεο-οθωμανικά οράματα στα λόγια, αλλά και στις πράξεις σε περιοχές της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπου οι Τούρκοι ήταν λίγο-πολύ εκεί. Το σχετικό άρθρο ξεκινά με την Κύπρο. Διαβάζουμε: Τουρκική σημαία. Ήταν το πρώτο που εβαλαν οι τουρκικές στρατιωτικές μονάδες ξεκινώντας την επιχείρηση στη βόρεια "Τουρκία Πηγή της Ειρήνης" Βόρεια Κύπρος και βόρεια Συρία “Στη βόρεια Κύπρο, άλλοτε τμήμα των Οθωμανών, έστειλε η Τουρκία το 1974 στρατιωτικές δυνάμεις, που στηρίζουν την μη διεθνώς αναγνωρισμένη χώρα-μαριονέτα “Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπ

Ο στρατός αποτελούσε παραδοσιακά στην Τουρκία τον θεματοφύλακα του κοσμικού κράτους. Σήμερα ελέγχεται πλήρως από τον Ταγίπ Ερντογάν Τουρκία : Οι «πραιτωριανοί» του Ερντογάν – Πώς ο τούρκος πρόεδρος έστησε δίκτυο παραστρατιωτικών ενόπλων ομάδων. Πώς ο τούρκος πρόεδρος διαμόρφωσε ένα δίκτυο παραστρατιωτικών ενόπλων ομάδων εντός και εκτός της χώρας για προώθηση των συμφερόντων της Αγκυρας. Ενα προσωπικό στρατιωτικό και παραστρατιωτικό δίκτυο έχει διαμορφώσει και διατηρεί στη διακριτική του ευχέρεια ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Το «μακρύ χέρι» του τούρκου προέδρου παίζει καθοριστικό ρόλο στην επίτευξη των επιδιώξεων και της ενίσχυσης της εξουσίας του όχι μόνο στο εσωτερικό της χώρας, αλλά κυρίως στο εξωτερικό, σε μια σαφή προσπάθεια για την επέκταση της επιρροής της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής – σε περιοχές που κάποτε διαφέντευε η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Με τη χρήση υφιστάμενων πρακτικών και δομών του τουρκικού «βαθέoς κράτους» (derin devlet), με τ

O χάρτης που χρησιμοποιούν οι Τούρκοι εθνικιστές,  με βάση το δόγμα Οζάλ “Από την Αδριατική μέχρι το Σινικό Τείχος”. Από την Αδριατική μέχρι το Σινικό Τείχος…  και από τον Καύκασο μέχρι την Αφρική.   Στο  άρθρο μας της Παρασκευής  αναφερθήκαμε σε ένα παιχνίδι που καλείται να παίξει η Τουρκία, ένα παιχνίδι που είναι πολύ ελκυστικό για την Αγγλία και το Ισραήλ, αλλά και για τις ΗΠΑ. Τον Ερντογάν ωθούν να παίξει οι εθνικιστικοί-ρατσιστικοί κύκλοι, που συγκυβερνούν μαζί του. Πριν αναφερθούμε σ’ αυτό, να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες μας το περίφημο σχέδιο του Τουργκούτ Οζάλ για μια  «Τουρκία που θα επηρεάζει τον τουρκικό και μουσουλμανικό κόσμο από την Αδριατική μέχρι το Σινικό Τείχος» . Ο Τουργκούτ Οζάλ παρουσίαζε αυτό το μεγαλεπήβολο σχέδιο ως μια αποστολή που έπρεπε να υποστηριχθεί από τη Δύση, αφού με την υλοποίησή της μειωνόταν η επιρροή της Ρωσίας σ’ αυτό το τόξο από την Αδριατική μέχρι το Σινικό Τείχος, σε μια περίοδο που η Ρωσία προσπαθούσε να βρει τον γεωπολιτικό της βηματισμό, α