IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Ο οικονομικός εθνικισμός είναι αμφίδρομος. Ο Λευκός Οίκος δεν μπορεί να επιβάλλει νέους δασμούς στις εισαγωγές χωρίς να θέσει σε κίνδυνο τις βασικές εξαγωγικές αγορές των ΗΠΑ. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Donald Trump, στον Λευκό Οίκο, τον Οκτώβριο του 2017.  KEVIN LAMARQUE / REUTERS  . Το κόστος της εμπορικής στρατηγικής [1] του προέδρου των ΗΠΑ, Donald Trump, δεν είναι πλέον θεωρητικό. Κατά την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του 2016, οι οικονομολόγοι προειδοποιούσαν ότι η επιθετική προσέγγιση του Trump [2] -απειλές να εγκαταλείψει τις επίσημες δεσμεύσεις των Ηνωμένων Πολιτειών και να εισαγάγει νέους εμπορικούς φραγμούς- θα αποξενώσει τους βασικούς εταίρους των ΗΠΑ [3]. Τώρα, η κλιμακούμενη διαμάχη για τις καναδικές και βρετανικές επιδοτήσεις στην Bombardier, την πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων αεροδιαστημική εταιρεία που δραστηριοποιείται και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, μετατρέπει την πιθανότητα ενός εμπορικού πολέμου σε πραγματικότητα.   Στα τέλη Σεπτεμβρί

Ο ιδεολογικός ορίζοντας της παγκοσμιοποίησης κάλυψε το κενό από την κατάρρευση του διπολικού συστήματος στα τέλη της δεκαετίας 1980-90. Σε αντίθεση με τον πρώτο μεταπολεμικό καπιταλισμό, που είχε αποδεχθεί τις αρχές του κοινωνικού κράτους και της κοινωνικής συνοχής, η παγκοσμιοποίηση τις απεμπολεί και στο κενό τους εισβάλλει το «βρόμικο έργο» της κοινωνικής απο-προστασίας και αποδόμησης. Με τις σταθερές νομισματικές ισοτιμίες προς διευκόλυνση της διεθνούς κινητικότητας των κεφαλαίων, η προσαρμογή κάθε χώρας στον διεθνή περίγυρο επιρρίφθηκε αποκλειστικά στο εσωτερικό της, στη συμπίεση του εργασιακού κόστους και στην «ευελικτοποίηση» της εργασίας, με συνέπεια την επέκταση των κοινωνικών αποκλεισμών και την πολυδιάσπαση των κοινωνιών. Διαβλήθηκε και στιγματίστηκε η έννοια «κοινωνία», ώστε η παγκόσμια συνοχή να αναζητείται στις ευλογίες των διεθνών αγορών του χρήματος.  Το ιδεολογικό στίγμα της παγκοσμιοποίησης δεν παρέπεμψε σε κάποιον πραγματικά νέο ορίζοντα,