IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν επισκέφθηκε την εβδομάδα που μας πέρασε το Βελιγράδι, όπου τον υποδέχθηκε ο Σέρβος πρόεδρος Αλεξάνταρ Βούτσιτς. Η Ρωσία έχει φροντίσει να διατηρήσει την παρουσία της στη Σερβία με διάφορους τρόπους, όπως η πώληση σύγχρονων οπλικών συστημάτων. Πολύ πριν ο Ψυχρός Πόλεμος χωρίσει την Ευρώπη στα δύο, τα Βαλκάνια ήταν για τους Δυτικούς μια εξαιρετικά άβολη περιφέρεια. Παρότι αποτελούν γεωγραφικό τμήμα της Ευρώπης, ουδέποτε κάποια από τις ισχυρές χώρες της υποηπείρου διεκδίκησε, ούτε βέβαια και κατάφερε, να ασκήσει μακροπρόθεσμη πολιτική, παρά μόνο συγκυριακά. Με μικρές περιόδους φαινομενικής σταθερότητας που οφείλονταν, κατά κύριο λόγο, στη στιβαρότητα εξωτερικής πολιτικής παρέμβασης. Πάνω σε αυτό το μακραίωνο υπόστρωμα αστάθειας και διαρκών μεταβολών, η συμφωνία των Πρεσπών ανάμεσα στην Αθήνα και στα Σκόπια αποτελεί ένα επεισόδιο το οποίο έχει τη σημασία που του προσδίδει η πολιτική συγκυρία, αλλά θα κριθεί, όπως όλα, από την Ιστορία. Οπως φαί

Μια μακραίωνη φιλία, που είχε αντέξει ακόμη και στην περίοδο των ταραγμένων σχέσεων του Τίτο με τους Σοβιετικούς, επιβεβαίωσαν στο Βελιγράδι οι πρόεδροι Πούτιν και Βούτσιτς. Οι συμφωνίες που υπέγραψαν, 21 τον αριθμό, οι πρόεδροι της Ρωσίας και της Σερβίας κάνουν ακόμη πιο έντονη την παρουσία των Ρώσων στα Βαλκάνια, γεγονός που σχολιάστηκε ήδη από ευρωατλαντικά κέντρα. Σε μια περίοδο που τα Δυτικά Βαλκάνια φαίνονται να προσανατολίζονται προς την ΕΕ, υιοθετώντας μια όλο και πιο ευρωατλαντική πορεία, το Βελιγράδι δείχνει να μην ξεχνά τους παλιούς φίλους και τις σχέσεις του σερβικού λαού με την «μαμά Ρωσία». Σχέσεις δοκιμασμένες που, αν κρίνει κανείς από τις δεκάδες χιλιάδες πολίτες που ταξίδεψαν από όλα τα μέρη της Σερβίας, ακόμη και από το Κόσοβο και την Βοσνία για να καλωσορίσουν τον Πούτιν μπροστά στον ορθόδοξο ναό του Αγίου Σάββα, εξακολουθούν να παραμένουν ισχυρές. Πέρα από την συναισθηματική διάσταση όμως, η επίσκεψη του Πούτιν στο Βελιγράδι έχει βαρύνουσα πολιτική σημ

Από τον 18ο αιώνα και μετά τα Βαλκάνια απέκτησαν στρατηγική σημασία για τα μεγαλεπήβολα σχέδια της Ρωσίας. Ουσιαστικά από τότε βρίσκονται, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, υπό τη σκιά και τη γεωπολιτική επιρροή της Μόσχας. Υπό το γεωφιλοσοφικό -και όχι μόνον- πρίσμα της Ρωσίας, όπως εκφράζεται στην εποχή μας και από τον Alexander Dugin, “γκουρού” της ρωσικής γεωπολιτικής και συμβούλου του Πούτιν, η Ευρασία χωρίζεται σε τρεις μεγάλες γεωπολιτισμικές ζώνες: στη Δύση, ο πολιτισμός της οποίας κυριαρχεί παγκοσμίως, στην Ανατολή (Κίνα, Ινδίες, Ιαπωνία) και στη λεγόμενη “Ενδιάμεση Περιοχή” (Βαλκάνια, Μέση Ανατολή και Ρωσία), πολιτικό κέντρο της οποίας είναι η Ρωσική Ομοσπονδία (παλαιότερα ήταν η Βυζαντινή Αυτοκρατορία, και η διάδοχός της, η Οθωμανική), που ιστορικά επιδιώκει έναν “παγκόσμιο ρόλο”. Ρωσία και Βαλκάνια Τα Βαλκάνια υπήρξαν κατά τη σύγχρονη εποχή πάντα μια εποφθαλμιούμενη περιοχή για τη Ρωσία. Η Μόσχα επιθυμούσε σφόδρα να θέσει υπό τον έλεγχό της το λεγόμενο