IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

NASA's Goddard Space Flight Center Δέκα χρόνια από τη ζωή του Ήλιου σε ένα βίντεο.  Έχει «ανάψει» εδώ και περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Και θα παραμείνει σε αυτή την κατάσταση για άλλα τόσα περίπου. Ο Ήλιος, το άστρο που τροφοδοτεί με ζωή στη Γη, βρίσκεται στο στόχαστρο του Παρατηρητηρίου Ηλιακής Δυναμικής της NASA - SDO - χωρίς διακοπή για πάνω από μια ολόκληρη δεκαετία. Από το διάστημα, σε τροχιά γύρω από τη Γη, το SDO έχει συγκεντρώσει 425 εκατομμύρια εικόνες υψηλής ανάλυσης του Ήλιου ή 20 εκατομμύρια gigabytes δεδομένων τα τελευταία 10 χρόνια. Αυτές οι πληροφορίες έχουν οδηγήσει σε αμέτρητες νέες ανακαλύψεις σχετικά με τη λειτουργία του άστρου μας και την επιρροή του στο ηλιακό σύστημα. Χάρη σε μια… τρόικα οργάνων, το SDO καταγράφει μια εικόνα του Ήλιου κάθε 0,75 δευτερόλεπτα. Το όργανο Atmospheric Imaging Assembly (AIA) συλλαμβάνει εικόνες κάθε 12 δευτερόλεπτα, σε 10 διαφορετικά μήκη κύματος φωτός. Με ένα απίστευτο time lapse βίντεο που δημιούργησε

Πελώρια μαύρη τρύπα τρέφεται καθημερινά... με έναν δικό μας ήλιο. Η πιο ταχέως διογκούμενη μαύρη τρύπα του σύμπαντος είναι 34 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τον ήλιο μας και «τρέφεται» καθημερινά με μάζα αντίστοιχη του μεγέθους του, αναφέρει δημοσίευμα του CNN, επικαλούμενο νέα σχετική επιστημονική έρευνα . Αυτή η γιγαντιαία και... πεινασμένη μαύρη τρύπα είχε ταυτοποιηθεί και ερευνηθεί για πρώτη φορά από επιστήμονες τον Μάιο του 2018, οι οποίοι είχαν φτάσει τότε στο συμπέρασμα ότι τρέφεται με μάζα αντίστοιχη με αυτή του δικού μας ήλιου κάθε δύο ημέρες, κάτι που τελικώς αποδείχθηκε λανθασμένο. Σύμφωνα με την έρευνα, η οποία δημοσιεύθηκε την Τετάρτη στην επιστημονική επιθεώρηση Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, η συγκεκριμένη μαύρη τρύπα, γνωστή με την ονομασία J2157 , είναι η μεγαλύτερη μαύρη τρύπα που έχει μετρηθεί σε μία τόσο πρώιμη χρονική περίοδο του σύμπαντος. «Την παρατηρούμε σε μία περίοδο που το σύμπαν ήταν μόλις 1.2 δισεκατομμυρίων ετών

The Astrophysical Journal:  Στον γαλαξία μας μπορεί να υπάρχουν δεκάδες ενεργοί  εξωγήινοι πολιτισμοί.  Ένα από τα σημαντικότερα ερωτήματα - αν όχι το σημαντικότερο- στην ιστορία της ανθρώπινης σκέψης είναι αν υπάρχουν άλλα νοήμονα όντα στο σύμπαν.  Τώρα, την άποψη ότι δεν είμαστε μόνοι «εκεί έξω» έρχεται να επιβεβαιώσει νέα μελέτη Βρετανών και άλλων επιστημόνων. Η έρευνα με επικεφαλής τον καθηγητή αστροφυσικής του βρετανικού Πανεπιστημίου του Νότιγχαμ Κρίστοφερ Κονσελάις, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό αστροφυσικής «The Astrophysical Journal», βασίζεται στην υπόθεση ότι η νοήμων ζωή σε άλλους πλανήτες αναπτύσσεται με τρόπο παρόμοιο με αυτόν στη Γη και αποκαλύπτει ότι ο γαλαξίας μας πιθανώς διαθέτει περισσότερους από 30 ενεργούς νοήμονες εξωγήινους πολιτισμούς που μπορεί να αναζητούν επικοινωνία με άλλους.  «Πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον μερικές δεκάδες ενεργοί πολιτισμοί στο γαλαξία μας με βάση την υπόθεση ότι χρειάζονται περίπου πέντε δισεκατομμύρια

Το κοσμικό βαλς του χωροχρόνου. Σύμφωνα με τη μαθηματική εξήγηση, είναι μια τετραδιάστατη πολλαπλότητα, εκεί όπου ο Χρόνος και ο τρισδιάστατος Χώρος συμπλέκονται. Πιο απλά, θα μπορούσε να παρομοιαστεί με το υφαντό του κόσμου, πάνω στο οποίο εξελίσσονται όλα τα γεγονότα. Αυτός είναι ο Χωροχρόνος. Τώρα, μια διεθνής ομάδα αστροφυσικών με επικεφαλής τον Αυστραλό καθηγητή Μάθιου Μπέιλς, κατόρθωσε μετά από εικοσαετή παρατήρηση να επιβεβαιώσει ότι όχι μόνο καμπυλώνεται αλλά και συστρέφεται από κινούμενα ουράνια σώματα. Τα νέα παρατηρησιακά δεδομένα επιβεβαιώνουν τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας – για μία ακόμη φορά - και προσθέτουν ένα μικρό κομμάτι στο πάζλ της κατανόησης του σύμπαντος. «Καθαρές» μετρήσεις Πριν από περίπου έναν αιώνα ο Άλμπερτ Αϊνστάιν διατύπωσε μια θεωρία που άλλαξε την εικόνα που είχαμε για τον κόσμο. Σύμφωνα με τη Γενική Σχετικότητα, η δύναμη της βαρύτητας προκύπτει από την καμπυλότητα του χώρου και του χρόνου. Με άλλα λόγια η βαρύτητα δεν ορίζεται πλέο

 Είναι ο Μπετελγκέζ έτοιμος να εκραγεί;  Ο Ωρίωνας και τα αστέρια του. Ο αστερισμός του Ωρίωνα είναι ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς σχηματισμούς του χειμερινού ουρανού, που πήρε το όνομά του από το μεγάλο κυνηγό της ελληνικής μυθολογίας λόγω του εντυπωσιακού ανθρωπόμορφου σχήματός του. Η εκτεταμένη ουράνια περιοχή, στην οποία απλώνεται, φιλοξενεί μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα φαινόμενα του γαλαξία μας, όπως αστέρες υπεργίγαντες στα «πρόθυρα» του αστρικού θανάτου, μεταβλητούς αστέρες και νεφελώματα αστρικής γένεσης. Μακριά από τη φωτορύπανση των πόλεων και αν ο καιρός το επιτρέπει, είναι ορατά το χαρακτηριστικό ανθρωπόμορφο σχήμα του, η ζώνη του, που σχηματίζεται από τρία σχεδόν ευθυγραμμισμένα αστέρια, και το ξίφος του, που αποτελείται από τρία αμυδρότερα άστρα και ένα νεφέλωμα. Ο Ωρίωνας περιλαμβάνει δυο από τα φωτεινότερα άστρα του νυχτερινού ουρανού, τον Ρίγκελ, έναν μπλε υπεργίγαντα με τουλάχιστον τρεις συνοδούς αστέρες, και τον Μπετελγκέζ, έναν ερυθρό υπερ

  Η καταπληκτική φωτογράφιση της μαύρης τρύπας έγινε πραγματικότητα χάρη στη συνδυασμένη λειτουργία ραδιοτηλεσκοπίων σε οκτώ διαφορετικές περιοχές της Γης. Είχαν συνδεθεί συμβολομετρικά μεταξύ τους, δημιουργώντας έτσι ένα τηλεσκόπιο με το μέγεθος του πλανήτη μας. Η μεγαλύτερη ανακάλυψη του 2019. Στα τέλη του περασμένου χρόνου, όπως και κάθε χρόνο, μέσα από τις σελίδες του περιοδικού Science η διεθνής επιστημονική κοινότητα ανακηρύσσει τη μεγαλύτερη επιστημονική ανακάλυψη του έτους. Ετσι κι εφέτος, το επιστημονικό αυτό περιοδικό ανακήρυξε ως μεγαλύτερη ανακάλυψη του 2019 τη φωτογράφιση της «σκιάς» μιας μαύρης τρύπας στον πυρήνα του γιγάντιου ελλειπτικού γαλαξία Μ87. Μερικές ημέρες μετά τη δημοσιοποίηση της φωτογραφίας είχαμε επίσης μιαν ακόμη σημαντική ανακάλυψη, η οποία όμως ανακοινώθηκε μόλις προ ημερών, οπότε δεν μπορεί να περιληφθεί στις ανακαλύψεις του 2019. Η ανακάλυψη αυτή αφορούσε τον εντοπισμό μιας εκπομπής βαρυτικών κυμάτων από τη σύγκρουση δύο άστρων νετρονί

 Εξωγήινη ζωή: Μαθαίνοντας να περιμένουμε το απροσδόκητο. Εάν ανακαλύπταμε στοιχεία εξωγήινης ζωής, θα το συνειδητοποιούσαμε; Η ζωή σε άλλους πλανήτες θα μπορούσε να είναι τόσο διαφορετική από αυτή που γνωρίζουμε, που ίσως να μην μπορούσαμε να αναγνωρίσουμε τις βιολογικές «υπογραφές» της; Τα τελευταία χρόνια έχουν παρατηρηθεί αλλαγές στις θεωρίες μας σχετικά με αυτό που «μετράει» ως βιο-υπογραφή και ποιοι πλανήτες μπορεί να είναι κατοικήσιμοι. Συνεπώς, σύμφωνα με το The Conversation, το καλύτερο που μπορούμε πραγματικά να κάνουμε είναι να ερμηνεύσουμε τα δεδομένα που έχουμε με την τρέχουσα καλύτερη θεωρία μας, όχι με κάποια μελλοντική ιδέα που… ακόμα απλώς δεν την έχουμε. Αυτό είναι ένα μεγάλο ζήτημα για όσους ασχολούνται με την αναζήτηση εξωγήινης ζωής. Όπως είπε ο Σκοτ Γκαουντί (Scott Gaudi) από το Συμβουλευτικό Συμβούλιο της NASA: «Για ένα πράγμα είμαι πολύ σίγουρος, μετά από 20 χρόνια στον τομέα των εξωπλανητών: Να περιμένω το απροσδόκητο». Αλλά είναι πραγματι

Kαλλιτεχνική απεικόνιση του πλανήτη Κ2-18b, ο οποίος δεν αποτελείται μόνο από αέρια (όπως ο Δίας ή ο Κρόνος) αλλά είναι γεώδης. EPA/ESA/HUBBLE/M. KORNMESSSER Αγγελος Τσιάρας στην «Κ»:  «Θα θέλαμε δύο εκατ. έτη για να πάμε στον K2-18b!».  Η ανακάλυψη για πρώτη φορά υδρατμών στην ατμόσφαιρα ενός πλανήτη με σχετικά ευνοϊκές για υποστήριξη ζωής θερμοκρασιακές συνθήκες προκάλεσε εύλογα μεγάλο ενθουσιασμό, καθώς η αναζήτηση για το εάν υπάρχει ή μπορεί να υπάρξει ζωή «εκεί έξω» τροφοδοτεί όχι μόνο τη φαντασία (επιστημονική ή όχι) αλλά και την επιστημονική έρευνα. Μεγάλη εντύπωση προκαλεί, επίσης, το γεγονός πως επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, που προχώρησε στη δημοσίευση στο έγκυρο περιοδικό Nature Astronomy είναι ένας 28χρονος Ελληνας, ο Αγγελος Τσιάρας, ερευνητής του τμήματος Φυσικής και Αστρονομίας του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου (UCL). Η σημασία της συγκεκριμένης ανακάλυψης είναι μεγάλη, καθώς από τους 4.000 εξωπλανήτες (δηλαδή πλανήτες εκτός του ηλιακ

  Το νεφέλωμα γύρω από τον Μπετελγκέζ. Ο μικρός κόκκινος κύκλος αποτελεί την ορατή επιφάνεια του Μπετελγκέζ. Ο μαύρος κύκλος αποτελεί το λαμπρό μέρος που καλύφτηκε για να φωτογραφηθεί το αχνότερο νεφέλωμα.  Είναι το άστρο Μπετελγκέζ   έτοιμο να εκραγεί; Η πιο πρόσφατη ορατή σουπερνόβα στο δικό μας γαλαξία ήταν εκείνη του 1604, που έγινε αμυδρή το επόμενο έτος και στο μεταξύ είχε μελετηθεί από τον Γιοχάνες Κέπλερ. Μέχρι σήμερα οι αστρονόμοι δεν είχαν την ευκαιρία να μελετήσουν με σύγχρονα όργανα από την αρχή μια σουπερνόβα στο δικό μας γαλαξία και μάλιστα τόσο κοντά στη Γη, αν όντως ο Μπετελγκέζ εκραγεί. Ορισμένοι αστρονόμοι υποψιάζονται ότι ένα σχετικά κοντινό στη Γη τεράστιο άστρο, ο ερυθρός γίγαντας Μπετελγκέζ στον αστερισμό του Ωρίωνα, μπορεί να εκραγεί, πράγμα που θα δημιουργούσε μια νέα υπέρλαμπρη σουπερνόβα κοντά στον πλανήτη μας. Το εν λόγω άστρο, που απέχει περίπου 650 έτη φωτός από τη Γη, είναι ένα από τα φωτεινότερα αντικείμενα στο νυχτερινό ουρανό