IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Η​​ κήρυξη «πολέμου» εναντίον του «Ισλαμικού Κράτους» από τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ μετά την τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι, κατά την οποία φονεύθηκαν 129 πολίτες, δεν ήταν μία αυτονόητη αντίδραση. Τρομοκρατικό πλήγμα εξτρεμιστών ισλαμιστών εδέχθη η Ισπανία το 2004 –στον σιδηροδρομικό σταθμό της Μαδρίτης–, με περίπου 200 θύματα, και η Βρετανία την επόμενη χρονιά, όταν τρεις διαδοχικές βομβιστικές επιθέσεις στον υπόγειο του Λονδίνου είχαν ως συνέπεια τη δολοφονία 52 ατόμων. Καμία από αυτές τις χώρες δεν εκήρυξε «πόλεμο». Αυτό και μόνον προσδίδει στην απόφαση του Γάλλου προέδρου ιδιαίτερη πολιτική διάσταση. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός επίσης ότι ο κ. Ολάντ δεν ζήτησε ενεργοποίηση του άρθρου 5 του ΝΑΤΟ, όπως έπραξε η Τουρκία όταν οι Σύροι κατέρριψαν πολεμικό αεροσκάφος της, αλλά επικαλέσθηκε τη ρήτρα αμοιβαίας ευθύνης της Ε.Ε. και χαρακτήρισε το «Ισλαμικό Κράτος» «εχθρό της Ευρώπης» – όχι παγκόσμια απειλή ή τρομοκρατική ενέργεια στρεφόμενη μόνον εναντίον της Γαλλίας

Η φωτογραφία (Μάης 2013) είναι του γερουσιαστή και υποψηφίου Προέδρου των ΗΠΑ,  του Μακέιν με το επιτελείο του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού» στην οποία ο Μακέιν απεικονίζεται να συνομιλεί με τον Ιμπραήμ αλ Μπαδρί (αριστερά μπροστά),  δηλαδή με τον σημερινό «Χαλίφη» των Τζιχαντιστών και του «Ισλαμικού Κράτους»…. Ορισμένες επισημάνσεις πριν πάμε στην φωτογραφία:     Πρώτο:    Σύμφωνα με την Υπηρεσία Πληροφοριών του Ιράκ αλλά και  τούρκικες επιθεωρήσεις, τα έσοδα των τζιχαντιστών από τις πετρελαιοπηγές που βρίσκονται στην κατοχή τους ανέρχονται σε 5 εκατομμύρια δολάρια την ημέρα.     Αλήθεια, σε ποιους πουλάνε οι τζιχαντιστές; Σε ανεξάρτητους… βενζινοπώλες; Να ισχύει ότι το πετρέλαιο αυτό φτάνει, όπως έχει γραφτεί, σε Τουρκία, Ισραήλ, ΗΠΑ;…     Δεύτερο:    Τον Απρίλιο του 2013 αποφασίστηκε να τερματιστεί το εμπάργκο στην εισαγωγή του συριακού πετρελαίου στην Ευρώπη. Το αποτέλεσμα ήταν οι ομάδες που βρίσκονταν στο βορειο-ανατολικό τμήμα της Συρίας να ενισχυ

Μέσα σε δύο εβδομάδες το Ισλαμικό Κράτος εξαπέλυσε (σύμφωνα τουλάχιστον με τις ανακοινώσεις ανάληψης ευθύνης που εκδόθηκαν στο όνομά τους) πολύνεκρες επιθέσεις προς κάθε πιθανό αντίπαλό του. Στις 31 Οκτωβρίου αεροσκάφος Airbus 321 που εκτελούσε την πτήση 9268 της ρωσικής εταιρείας Kogalymavia από το αιγυπτιακό θέρετρο του Σαρμ ελ Σέιχ προς την Αγία Πετρούπολη συνετρίβη στην Χερσόνησο του Σινά παρασέρνοντας στον θάνατο και τους 224 επιβαίνοντες, κυρίως Ρώσους τουρίστες. Μολονότι οριστικό πόρισμα για τα αίτια της συντριβής δεν έχει ακόμη εκδοθεί, το παρακλάδι του Ισλαμικού Κράτους που δρα στη Χερσόνησο του Σινά ανέλαβε την ευθύνη και οι υπηρεσίες των δυτικών χωρών δείχνουν να αποδέχονται την εκδοχή του, θεωρώντας ως πιθανότερο σενάριο την τοποθέτηση βόμβας στο αεροσκάφος. Σε κάθε περίπτωση η Αίγυπτος του στρατάρχη Σίσι, η οποία εξαρτάται οικονομικά από τον τουρισμό και το τελευταίο διάστημα πραγματοποιεί όλο και περισσότερα ανοίγματα προς τη Μόσχα υπέστη πάντως ένα βαρύτατο

Η Ευρώπη δεν θα είναι πια η ίδια. Η πόλη του Φωτός θρηνεί, και γίνεται, δυστυχώς, για άλλη μια φορά σημείο αναφοράς με αφορμή μια τραγωδία. Θα ακολουθήσει άνοδος της ξενοφοβίας. Θα δυναμώσουν οι φωνές κατά του Ισλάμ. Η Γαλλία έκλεισε τα σύνορά της. Ισως κάνουν το ίδιο και άλλες χώρες. Κάποιες θα αναστείλουν την ισχύ της συνθήκης Σένγκεν. Η Ευρώπη καλείται να δράσει αντιμετωπίζοντας στη ρίζα του το πρόβλημα με πολιτικές πρωτοβουλίες, σε συνεργασία με τις ΗΠΑ, αλλά και με τη Ρωσία, όπως και με μουσουλμανικές χώρες, με στρατιωτικές ενέργειες για την αποτελεσματική καταπολέμηση του ISIS, αλλά και για τον τερματισμό του πολέμου στη Συρία, όπως και για την καλύτερη διαχείριση του προσφυγικού. Εδώ ο ρόλος της Ελλάδας είναι κομβικος, και η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να επιδιώξει την κατανόηση και στήριξη των εταίρων της, αλλά δεν έχει την πολυτέλεια για διαφοροποιήσεις. Η συστράτευση είναι μονόδρομος. Το Ισλαμικό Κράτος ανέλαβε την ευθύνη και ήδη έβαλε στο στόχαστροι Λονδίνο

Όσοι έδωσαν την εντολή της ενεργοποίησης του ολιγομελούς πυρήνα ενόπλων που σκόρπισε τον τρόμο στο Παρίσι είχαν αναμφίβολα εξαιρετική αίσθηση του timing. Οι επιθέσεις προηγήθηκαν κατά μόλις μία ημέρα της έναρξης της Συνόδου της G20 στην Αττάλεια της Τουρκίας και κατά λίγες ώρες της νέας, τρίτης κατά σειρά. πολυμερούς συνάντησης της Βιέννης για την συριακή κρίση. Με αυτό τον τρόπο, οι υπεύθυνοι για το μακελειό στη γαλλική πρωτεύουσα όχι μόνο κατάφεραν να "επιβάλλουν” κατάσταση έκτακτης ανάγκης στη Γαλλία και απαγόρευση κυκλοφορίας σε μια πόλη με το μέγεθος του Παρισιού, αλλά και να "γράψουν” τη διεθνή ατζέντα σε μιαν ιδιαίτερα λεπτή συγκυρία. Υπενθυμίζεται ότι η Σύνοδος των ηγετών είκοσι ισχυρότερων οικονομιών του κόσμου (από την οποία πλέον θα απουσιάσει, για προφανείς λόγους, ο Francois Hollande) προβλεπόταν να είναι η πρώτη στη χρονικά στην οποία οι ανοιχτοί γεωπολιτικοί λογαριασμοί των κύριων πρωταγωνιστών θα επισκίαζαν τη συζήτηση περί της πορείας της διεθνούς

Επιστρέφοντας στην ιστορία της γαλλικής αποικιοκρατίας στη Συρία και συγκρίνοντας την με τη δράση των προέδρων Σαρκοζί και Ολλάντ, ο Τιερί Μεϊσάν (Thierry Meyssan) αποκαλύπτει την προθυμία ορισμένων Γάλλων ηγετών να επαναποικιοποίησουν τη χώρα. Μια αναχρονιστική και ποινικά κολάσιμη θέση που κάνει τη Γαλλία σήμερα μια από τις πιο μισητές χώρες στον κόσμο. Σήμερα, η Γαλλία είναι η κύρια δύναμη που απαιτεί την ανατροπή της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας. Ενώ ο Λευκός Οίκος και το Κρεμλίνο διαπραγματεύονται μυστικά πώς να απαλλαγούμε από τους τζιχαντιστές, το Παρίσι επιμένει να κατηγορήσει το «καθεστώς Μπασάρ» (sic), ότι δημιούργησε το ΙΚ/Daesh και να δηλώσει ότι μετά την απομάκρυνση του Ισλαμικού Εμιράτου θα πρέπει να ανατραπεί η «αλαουτική δικτατορία» (re-sic). Η Γαλλία υποστηρίζεται δημόσια από την Τουρκία και τη Σαουδική Αραβία, και κρυφά από το Ισραήλ. Πώς να εξηγηθεί αυτή η τοποθέτηση του χαμένου ενώ η Γαλλία δεν έχει κανένα οικονομικό ή πολιτικό συμφέρον σε α