IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Mεταλλάσσει το πολίτευμα της Ελλάδας ο ζυγός του μνημονίου. Το κοινοβουλευτικό καθεστώς αφυδατώνεται. Οι συνταγματικές πρόνοιες για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης μετατρέπονται σε καθημερινό τρόπο διακυβέρνησης. Οι δημοκρατικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες συρρικνώνονται. Οι εργασιακές κατακτήσεις ολόκληρου του 20ού αιώνα καταλύονται. Τα ρήγματα στις σχέσεις κυβερνώντων και κυβερνωμένων διευρύνονται και γίνονται αβυσσαλέα χάσματα. Η δραματική αλλαγή επί τα χείρω του πολιτεύματος συντελείται ταχύτατα, χωρίς αντιστάσεις. Οι πολίτες ως σύνολο δυσκολεύονται να συνειδητοποιήσουν το βάθος και τον μόνιμο χαρακτήρα, όπως και τις τραγικές συνέπειες του τρόπου με τον οποίο ασκεί την εξουσία η συγκυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη. Η οικονομική καταβαράθρωση εκατομμυρίων Ελλήνων και οι απεγνωσμένες και μάταιες προσπάθειές τους να αποτρέψουν την εξαθλίωσή τους, απορροφά κάθε ικμάδα ενεργητικότητας που έχει απομείνει στον πληθυσμό της χώρας. Δεν αντιλαμβάνονται έτσι το μέγεθος της

Oι αγορές δείχνουν και πάλι να αποστασιοποιούνται από την πορεία της εγχώριας οικονομίας που μόνο με αρχαία ελληνική τραγωδία μπορεί να παρομοιαστεί. Αυτό άλλωστε είχε αναρωτηθεί και η περίφημη πλέον για εμάς HSBC το 1993, με τίτλο σε ανάλυσή της «No more greek tragedy?». Το πιθανότερο είναι η δόση να ψηφιστεί, όμως ας μην τρέφουμε αυταπάτες ότι αυτό θα λύσει το πρόβλημα. Με ένα ΑΕΠ που θα μείνει πολύ χαμηλότερα των 200 δισ. ευρώ για μια τριετία, θα απαιτηθούν -όπως εκτιμούν ξένοι οίκοι- πολύ περισσότερα από 20 δισ. επιπλέον, εφόσον πάρουμε την επιμήκυνση μέχρι το 2016. Το όλο πρόγραμμα θα απαιτήσει νέες αναθεωρήσεις, νέα «κουρέματα», μείζονες πολιτικές αποφάσεις σε κορυφαίο ευρωπαϊκό επίπεδο για να καταφέρει το βομβαρδισμένο ελληνικό πλοίο να αποφύγει την καταβύθιση. Κι όλα αυτά μέσα σε ένα κλίμα νέων αμφισβητήσεων στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό μέτωπο και, κυρίως, αυξανόμενης καχυποψίας για την πορεία του εγχειρήματος διάσωσης. Αντί αυτού, με το 90% όσων πήραν οι

(...) Είτε οι επόπτες και οι εγχώριες μαριονέτες τους είναι παντελώς ανίκανοι,  είτε ψεύδονται ασύστολα. (...) Σκίτσο του Γ.ΙΩΑΝΝΟΥ Δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν: Είτε οι επόπτες και οι εγχώριες μαριονέτες τους είναι παντελώς ανίκανοι, είτε ψεύδονται ασύστολα. Μόνο η ανικανότητα ή κάποια κρυφή ατζέντα μπορεί να περιγράψει αυτό που συμβαίνει. Δηλαδή την συνεχή περιστολή δαπανών- κόστους εργασίας με στόχο την προσέλκυση επενδύσεων. Αυτό δε μας λένε; Για αυτό δε μας καλούν να ματώσουμε; Ας ρίξουμε λοιπόν, μια ματιά στα αποτελέσματα... Παρά λοιπόν την εκθεμελίωση των εργασιακών δικαιωμάτων , παρά τη δημιουργία τεράστιας στρατιάς ανέργων, παρά τη δημιουργία ειδικών φορολογικών κινήτρων για τους επενδυτές, οι... λεγάμενοι, όχι μόνο δεν έρχονται, αλλά ρίχνουν μαύρη πέτρα πίσω τους. Έτσι, λοιπόν, πριν έρθει η Μέρκελ έφυγε η ΦΑΓΕ. Μετά την επίσκεψη της Καγκελαρίου έφυγε η Coca Cola. Εν τω μεταξύ τα μπαγάζια τους έχουν πακετάρει (ή έχουν παραδώσει την ταμπέλα τους ) και

Προς τι αυτή η εμμονή του κ. Τόμσεν (του εκπροσώπου του ΔΝΤ ο οποίος ηγείται της αντιπροσωπείας της τρόικας στην Ελλάδα) να μειωθούν κι άλλο οι μισθοί; Γιατί απορρίπτει τις προτάσεις του υπουργείου οικονομικών για «ισοδύναμες» περικοπές, π.χ., στις αμυντικές δαπάνες, και επιμένει ότι οι μειώσεις δαπανών πρέπει να προέλθουν από μειώσεις στα εισοδήματα και επιδόματα των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των ανάπηρων ακόμα; Καλά στον δημόσιο τομέα (όπου οι μισθοί επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό). Στον ιδιωτικό όμως, τι τον νοιάζει τον κ. Τόμσεν το επίπεδο των κατώτατων μισθών, των οποίων την μείωση απαιτεί σε επίπεδα χαμηλότερα ακόμα και από εκείνα που θέλουν οι έλληνες εργοδότες (π.χ. ΣΕΒ, ΓΕΣΕΒΕ κλπ); Τόσο μισάνθρωπος είναι; Τόσο τον ενδιαφέρει να γίνουν οι ασθενείς ασθενέστεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι; Τόσο καλά εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εμπόρων όπλων που προτιμά να μειωθεί το πενιχρό εισόδημα της γηραιάς αγρότισσας από το να περικοπούν οι αγορές οβίδων και ερπηστριοφόρ

(...) Μας πήρε δηλαδή το Mνημόνιο από το 129,4% και μας οδήγησε στο 179,3% - 50 εκατοστιαίες μονάδες παραπάνω ως αποτέλεσμα μιας πολιτικής που εξουθενώνει τους Ελληνες για να... μειώσει (!) το χρέος. Τι άλλο πρέπει να γίνει για να αντιληφθούμε ότι αυτή η πολιτική μάς ρίχνει στον γκρεμό;  Σκίτσο Π.ΜΑΡΑΓΚΟΥ   Τα δραματικά αποτελέσματα της πολιτικής του Μνημονίου που έχουν επιβάλει στην Ελλάδα η ΕΕ και το ΔΝΤ και υλοποιούν διαδοχικά οι κυβερνήσεις του Γιώργου Παπανδρέου, του Λουκά Παπαδήμου και του Αντώνη Σαμαρά αποτύπωσε ανάγλυφα για μια ακόμη φορά το προσχέδιο του προϋπολογισμού για το 2013. Ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι πληθώρα παραμέτρων του προσχεδίου αυτού θα αλλάξει επί τα χείρω, αρκεί μια ματιά στα κρισιμότερα δημοσιονομικά μεγέθη και μια απλή παράθεση των αντίστοιχων στοιχείων των προηγούμενων ετών για να συνειδητοποιήσει αμέσως ο καθένας σε ποια άβυσσο έχουμε πέσει. Ας δούμε πρώτα τα απόλυτα μεγέθη. Το δημόσιο χρέος της χώρας μας, το 2009 ανήλθε στα 299,7 δι

(...) «Ανόητοι είναι; Δεν το γνωρίζουν;».  Και βέβαια το γνωρίζουν.  Όμως, και εδώ έγκειται ο μεγάλος κίνδυνος για τη δημοκρατία στην Ευρώπη, όλοι τους ψεύδονται, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, στους βουλευτές, στους πολίτες, στους μετόχους τους: Η γερμανική κυβέρνηση, επειδή δεν θέλει σε καμιά περίπτωση να παραδεχτεί ότι τα δάνεια στην Ελλάδα ήταν ένας τρόπος για να μετα-φορτωθούν στις πλάτες των Γερμανών φορολογουμένων οι ζημιές των γερμανικών τραπεζών. Το ΔΝΤ, επειδή βλέπει τη συμμετοχή του στην Τρόικα ως μοχλό αναβάθμισής του (μετά την παρ’ ολίγον απαξίωσή του πριν από το 2008). Η ελληνική κυβέρνηση, επειδή ελπίζει ότι, αν δεχτεί να «ματώσει» αρκετά την ελληνική κοινωνία, συμμορφωνόμενη προς τις υποδείξεις ως προς το τεράστιο Δ, η Ευρώπη θα «κουρέψει» και τις απαιτήσεις των Βόρειων φορολογούμενων-δανειστών μας.  Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, επειδή ένα κούρεμα των ελληνικών ομολόγων που διαθέτει δεν μπορεί να συζητηθεί (και γι’ αυτό αρκούνται στο να παρατηρ

Η επιστολή του Ματίας Μορς (εκπρόσωπος της Κομισιόν στην τρόικα) προς τους υπουργούς Απασχόλησης και Υγείας, με την οποία απαιτεί την άμεση αλλαγή μόλις ψηφισθέντος νόμου, ήρθε και προεκλογικά να μας υπενθυμίσει ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο. Το ευρωιερατείο και το ΔΝΤ δεν αντιμετωπίζουν την Ελλάδα ως εταίρο και συνομιλητή, αλλά ως χώρα που οφείλει να αποδεχθεί άνευ όρων τις εντολές τους. Η κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο έχουν ουσιαστικά χάσει τη δημοκρατική εξουσία τους να χαράζουν οικονομική - κοινωνική πολιτική. Οποτε προέκυψε διαφωνία μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών επικράτησε η θέση των δανειστών. Οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου εφάρμοσαν τις πολιτικές της τρόικας. Με δισταγμούς, καθυστερήσεις και παλινδρομήσεις, τελικώς εκτελούν τις εντολές της. Τα δύο τελευταία χρόνια, οι συμπολιτευόμενοι βουλευτές δεν νομοθετούσαν με ελεύθερη βούληση, αλλά, όπως οι ίδιοι ομολογούσαν, εκβιαζόμενοι. Το ίδιο θα συμβεί και με τη νέα «γαλαζοπράσινη» κυβέρνηση. Στην

Παγκόσμια αίσθηση προκάλεσε η ετήσια έκθεση του ΟΟΣΑ, η οποία αποκάλυψε σε όλη την έκταση πόσο ολέθρια χρονιά υπήρξε το 2011 για τα εισοδήματα των Ελλήνων. Οσο κι αν ακούγεται απίστευτο, μειώθηκαν κατά... 23,1% και στην πραγματικότητα κατά 25,3%, αν ληφθεί υπόψη και ο πληθωρισμός! Χάσαμε δηλαδή το ένα τέταρτο κατά μέσο όρο του εισοδήματός μας μέσα σε μία και μόνη χρονιά - ούτε σε πόλεμο δεν είναι τόσο απότομη η πτώση του εισοδήματος! Από 20.457 ευρώ που ήταν το 2010 οι μέσες ακαθάριστες αποδοχές των Ελλήνων, έπεσαν στα 15.729 ευρώ το 2011. Χαρακτηριστικά αποκαλυπτικό της οικονομικής πολιτικής που ασκούν παγκοσμίως οι κυβερνήσεις στις ανεπτυγμένες χώρες που εκπροσωπούνται στον ΟΟΣΑ, είναι το γεγονός ότι στις μισές χώρες - μέλη του οργανισμού αυτού (για την ακρίβεια στις 18 από τις 34) μειώθηκαν τα πραγματικά εισοδήματα προ φόρων. Πουθενά στον κόσμο όμως αυτή η μείωση δεν έγινε με βαρβαρότητα αντίστοιχη με αυτή που είδαμε στη χώρα μας. Ενώ, όπως προαναφέραμε, στην Ελλάδα η κατα

Η Ευρώπη χρωστά μια «συγγνώμη» στην Ελλάδα,  που πληρώνει το τίμημα για   «το πιο ηλίθιο οικονομικό πείραμα στη σύγχρονη ιστορία» (...) the Greek people want their economic sovereignty returned from Berlin and Paris to their own capital (...) \ Paying the price for an idiotic economic experiment My girlfriend and I turned up for a romantic break in Athens last Wednesday evening, only to discover that Dimitris Christoulas had shot himself in front of parliament hours before. The 77-year-old pharmacist couldn't cope with the austerity imposed upon him by Greece's technocratic government. His suicide note confessed he couldn't bear to look his children in the eye any more. Massive demonstrations in the central Syntagma Square over the next four nights were his fellow citizens' response. A terrible suffering has been unleashed upon the Greek people as a result of the Euro crisis, and the fiscal incompetence and corruption of the p

Επιμένουν κάποιοι ότι αν οι μισθοί των Ελλήνων εργαζομένων εξομοιωθούν με τους αντίστοιχους μισθούς της Βουλγαρίας, τότε θα μας προκύψει η πολυπόθητη ανάκαμψη. Να με συγχωρούν, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε ή με βλάκες ή με απατεώνες. Μόνο ένας βλάκας λέει κάτι τέτοιο και δεν μπορεί να εξηγήσει για ποιόν λόγο η Βουλγαρία που έχει μισθούς Βουλγαρίας δεν έχει γίνει Ελβετία. Κι επειδή δεν έχουμε να κάνουμε με βλάκες, θα πρέπει να αναζητήσουμε την αιτία... Το «λάθος» που κάνουν είναι σκόπιμο: Μπερδεύουν τον δημόσιο τομέα με τον ιδιωτικό. Στον δημόσιο τομέα έπρεπε να γίνουν μειώσεις και μάλιστα σημαντικές. Και πάλι, όμως, όχι οριζόντια σε όλους τους δημοσίους υπαλλήλους. Υπάρχουν περιθώρια περικοπών από τον υπάλληλο του υπουργείου Οικονομίας που αμείβεται σαν να είναι στέλεχος πολυεθνικής. Από τον δάσκαλο, όμως, που αμείβεται έτσι κι αλλιώς με λίγα χρήματα, είναι άδικο να γίνονται μειώσεις επί μειώσεων. Διαβάστε το υπόλοιπο κείμενο Θα μπορούσαν να έχουν εξοικονομήσει πόρους απολύοντας

(...) «Ειρηνικά και ενωμένοι, χωρίς βία και διαχωρισμούς. Αποτίουμε φόρο τιμής σε όσους έπεσαν στον βωμό των μνημονίων» ...  «Δεν θα γίνουμε οι υποψήφιοι αυτόχειρες που θέλουν. Κανένας και καμία μόνοι τους ενάντια στην κρίση. Για να μη θρηνήσουμε άλλες ανθρώπινες θυσίες στον βωμό ενός άπληστου συστήματος. Για να πληρώσουν αυτοί που μας έφεραν σε αυτό το σημείο» (...)   Ζούμε την απόλυτη συντριβή. Ο «θάνατος των αμνών»: 1.900 αυτοκτονίες. Με την αυτοκτονία του 77χρονου συνταξιούχου αναδεικνύεται το πεπρωμένο σχεδόν νομοτελειακά. Η απελπισία δεν γνωρίζει όρια. Ο θυμός γίνεται ποτάμι οργής. Οι απλοί άνθρωποι, τα «λογικά πρόβατα», αρχίζουν να χάνουν τα λογικά τους. Τρελαίνονται και αφηνιάζουν, και όποιον πάρει ο Χάρος. Και ούτε ο τσομπάνης θα μπορέσει να τα σταματήσει. Νομοσχέδια επί νομοσχεδίων, καταιγισμός μέτρων που σπρώχνουν συνεχώς τον μέσο και χαμηλόμισθο Ελληνα στην εξαθλίωση, στην απελπισία, και πουθενά δεν μπαίνει ένα φρένο. Ελεος πια! «Ειρηνικά και ενωμένοι

... μετά την οικονομική καταστροφή η ελληνική κοινωνία βρίσκεται αντιμέτωπη με έναν ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο:  την άκριτη και ανομολόγητη αποδοχή μιας κατοχικής νοοτροπίας. ...  παραίτηση της δημοκρατίας ...  μια δημοκρατία παραιτείται όταν δεν αποδίδει ευθύνες επειδή όλα ήταν δεδομένα. ... μια δημοκρατία παραιτείται όταν δεν λαμβάνει αποφάσεις επειδή όλες έχουν ήδη ληφθεί.  ... Εχω μπροστά μου το ενημερωτικό σημείωμα με ημερομηνία 27 Μαρτίου που διανεμήθηκε στους ευρωβουλευτές πριν από την εμφάνιση της τρόικας στο Ευρωκοινοβούλιο. Στο σημείωμα υπάρχει και ένα κεφάλαιο που ονομάζεται «Προτεινόμενοι δρόμοι εξόδου από την κρίση» (σ. 12) . Τι διαβάζει κανείς εκεί; Τρεις αναφορές. Μια γενικόλογη (για τις απόψεις του Κέντρου Ερευνών Ευρωπαϊκής Πολιτικής και του Ντάνιελ Γκρος ) και δυο πιο συγκεκριμένες. Η πρώτη αφορά έναν γερμανό οικονομολόγο, τον Χ. Ζιν , πρόεδρο του Ινστιτούτου IFO - ενός Ινστιτούτου που πρόσκειται στους πιο ακραία συντηρητικούς επιχειρ