IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Παραπέμψτε την Τουρκία στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο  και εκδιώξτε τους από το Συμβούλιο της Ευρώπης. Το 1969 οι Σουηδία, Νορβηγία, Δανία και Ολλανδία προσέφυγαν στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο κατά του ελληνικού δικτατορικού καθεστώτος. Η χουντική «κυβέρνηση», έχοντας καταπνίξει τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα των Ελλήνων, ηττήθηκε κατά κράτος και καταδικάστηκε. Συγκεκριμένα οι βόρειες χώρες, βασιζόμενες στα αυταρχικά μέτρα των συνταγματαρχών του 1967, υπέβαλλαν διαδοχικές μηνύσεις στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο ( Denmark vs. Greece: No. 3321/67, Norway vs. Greece: No. 3322/67, Sweden vs. Greece: No. 3323/67, Netherlands vs. Greece: No. 3344/67 ). Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, οι επίορκοι χουντικοί διεξήγαγαν εκκαθαρίσεις των πολιτικών τους αντιπάλων, με συλλήψεις, απαγορεύσεις κομμάτων και διαμαρτυριών, ακύρωση ή νοθεία εκλογών και χειρότερα. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάνθηκε πως οι ολοκληρωτικές αποφάσεις της Χούντας παραβίαζαν τα άρθρα

Ομάδα Pelican - Κράτος εν κράτει στην Τουρκία;   Ο Ταγίπ Ερντογάν επιθυμούσε μια δίκη εναντίον του επικριτικού τηλεοπτικού σταθμού OdaTV. Η Δικαιοσύνη πράγματι τιμώρησε σκληρά τον OdaTV. Ελέγχει ο Ερντογάν τους δικαστές με τη βοήθεια μιας μυστικής ομάδας; Ήταν μια από τις στιγμές που φαινόταν καθαρά η τεράστια δύναμη, την οποία στην πραγματικότητα διαθέτει ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν. Πριν από δυο εβδομάδες επέστρεφε από μια επίσημη επίσκεψη στο Αζερμπαϊτζάν. Συνοδευόταν από δημοσιογράφους φίλα προσκείμενους στην κυβέρνηση. Οι ερωτήσεις τους ήταν προσεκτικές και αρεστές στον Πρόεδρο. Ένας δημοσιογράφος μάλιστα επεσήμανε πως ακόμα δεν είχαν επιβληθεί κυρώσεις στον επικριτικό τηλεοπτικό σταθμό OdaTV , αφού κατά τη γνώμη του ήταν ένας από τους σημαντικούς σταθμούς στις "προσπάθειες ανατροπής". Με αυτό εννοούσε το κύμα διαμαρτυριών στο πάρκο Γκεζί το 2013. Ο OdaTV είχε χαρακτηρίσει τον τρόπο παρέμβασης της αστυνομίας "δολοφονικό". Ο Ερντογ

         «Η Τουρκία είναι η Γερμανία του 1930,  κατά την Τουρκάλα υπόδικη συγγραφέα Asli Erdogan ».  «Υπό την ηγεσία του  Recep Tayyip Erdogan, η Τουρκία μετατράπηκε σε φασιστικό καθεστώς». Βλέπε δηλώσεις της στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων (AFP), στις 5-8-2018, στην ηλεκτρονική Libération. Αυτά είχε δηλώσει, μεταξύ πολλών άλλων,  η εν λόγω Τουρκάλα υπόδικη συγγραφέας, εξόριστη στην Φραγκφούρτη, της οποίας η δίκη έχει προσδιοριστεί για τις 14 Φεβρουαρίου 2020. Οι παρακάτω γαλλόφωνες συγγραφείς, με ένα δημοσίευμά τους στις 31-1-2020 στην ηλεκτρονική  Libération, επιχειρούν να παρακινήσουν την ευρύτερη υποστήριξη της Asli Erdogan, έτσι ώστε να μην περάσει η υπόθεσή της «με τη μεγαλύτερη μυστικότητα», όπως αναφέρουν οι Συν-υπογράφουσες συγγραφείς  : Cécile Oumhani, Lise Gauvin, Sophie Bessis, Fawzia Zouari, Madeleine Monette, Nassira Belloula, Suzanne Dracius, Catherine Cusset, Sema Kilickaya, Marie-Rose Abomo-Maurin, Elizabeth Tchoungui, Laurence Gavron, Emma Belhaj Ya

ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ:  (1)  Κατανομή ρόλων.  'Ενας άτυπος, µε µεσοπρόθεσµο χρονικό ορίζοντα, συµβιβασµός  φαίνεται να εξυπηρετεί και τις ΗΠΑ και την Τουρκία. (2)  Η Τουρκία σε άτυπη κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. (3)     Michael Rubin-American Enterprise Institute:   ''Cut Turkish Airlines off from Europe rather than be complicit in theft''. Γιατί ο Τραμπ διστάζει έναντι της Τουρκίας.   Είναι η απροθυμία του Ντόναλντ Τραμπ να επιβάλει κυρώσεις στην Τουρκία του Ντόναλντ Τραμπ απλώς το αποτέλεσμα πολιτικής σύγχυσης ή ενδεχομένως και προσωπικής ιδιοτέλειας από μέρους του ενοίκου του Λευκού Οίκου; Έκθεση των Μάικλ Ντόραν και Πίτερ Ραφ για λογαριασμό του συντηρητικού Hudson Institute των ΗΠΑ, υπό τον τίτλο " Too big to fail: Toward a US-German partnership on Turkey ” δείχνει ότι το πρόβλημα είναι πολύ βαθύτερο και οι δισταγμοί του Τραμπ περισσότερο εξηγήσιμοι. Οι συντάκτες της έκθεσης εξηγούν ότι η αγορά των ρωσικών συστημάτων S-400, που έχ

Τζενγκίζ Ακτάρ Κατά τον τούρκο πανεπιστημιακό και δημοσιογράφο Τζεγκίζ Ακτάρ, που ζει εδώ και δύο χρόνια στην Αθήνα, οι Τούρκοι δεν έχουν βρει τι θέλουν να είναι και πού θέλουν να ανήκουν. Μιλά για μαζική έξοδο (brain drain) των προοδευτικών Τούρκων, καθώς αποτελούν σήμερα τον υπό διωγμό «άλλο», όπως ήταν στις αρχές του 20ου αιώνα οι μη-Μουσουλμάνοι. Κείμενο Αλέξανδρος Μασσαβέτας   Ο Τζεγκίζ Ακτάρ μού ήταν γνωστός από τα χρόνια που ζούσα στην Τουρκία, μέσω της μαχητικής αρθρογραφίας και των βιβλίων του ( εκείνο για το Οικουμενικό ΠατριαρχείοEkümenik Patrikhane | Cengiz Aktar το έχω χρησιμοποιήσει ως βιβλιογραφική αναφορά στα δικά μου). Υπήρξε από τους πρωτεργάτες της πρωτοβουλίας «Ζητώ συγγνώμη από τους Αρμενίους», η οποία στόχευε στην κάθαρση της τουρκικής κοινωνίας δια της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Αρμενίων. Τον παρακολουθούσα εξ αποστάσεως, ώσπου τον γνώρισα από κοντά στην Αθήνα, όταν αμφότεροι είχαμε πια εγκαταλείψει μία Κωνσταντινούπολη που «δεν μας σήκ