IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

(...) Ο βασικός λόγος που οι πλούσιοι πληρώνουν τόσο λίγα είναι πως το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματός τους προέρχεται από κέρδη κεφαλαίου, που φορολογούνται με μάξιμουμ συντελεστή 15% – πολύ κάτω από τον μέγιστο συντελεστή για μισθούς και μεροκάματα.  Το ερώτημα λοιπόν είναι γιατί τα κέρδη κεφαλαίου  –εκ των οποίων τα τρία τέταρτα πηγαίνουν στο πλουσιότερο 1%–  δικαιούνται τέτοιας ειδικής μεταχείρισης. (...) Συνέβησαν πολλά προεκλογικώς στις ΗΠΑ, αλλά εγώ απόλαυσα κυρίως το ξεγύμνωμα των απόψεων του Μιτ Ρόμνεϊ. Χορεύοντας τον χορό των επτά πέπλων, ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών για το προεδρικό αξίωμα ξεγυμνώθηκε στο ζήτημα των φόρων – των δικών του φόρων. Αν και η δημοσιοποίηση των φορολογικών δηλώσεων είναι συνήθης πρακτική για όλους τους πολιτικούς στις ΗΠΑ, ο Μιτ Ρόμνεϊ δεν την ακολούθησε ποτέ, και μάλιστα προσπάθησε να μπλοκάρει το όλο θέμα. Ομως εξαναγκάστηκε σε ένα τελετουργικό «στριπτίζ» όταν ομολόγησε ότι πιθανότατα πληρώνει μόλις το 15% των εισοδημάτω

Τι λένε Ομπάμα και Ρόμνεΐ για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής Το τρίτο και τελευταίο ντιμπέϊτ επικεντρώνεται σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Πώς βλέπουν οι δύο υποψήφιοι πρόεδροι των ΗΠΑ τις άλλες χώρες, και τις σχέσεις τους με αυτές; Φαίνεται ότι, προς το παρόν, η Πολωνία δίνει το «καλό παράδειγμα» ενώ η Ελλάδα είναι το «παράδειγμα προς αποφυγήν». Ας δούμε τι λένε. Ελλάδα: Ο Ρόμνεϊ αναφέρεται στην Ελλάδα όταν θέλει να στηλιτεύσει τις επιδόσεις του Ομπάμα στο δημοσιονομικό έλλειμμα και το χρέος. «Αν αυτός ο πρόεδρος συνεχίσει να ξοδεύει ένα τρισ. δολάρια... θα μας δείτε στον δρόμο της Ελλάδας. Δεν θα επιτρέψω να συμβεί αυτό», είπε. Ο Ομπάμα εκτιμά ότι τα προβλήματα της Αμερικής δεν είναι τόσο σοβαρά, όσο της Ελλάδας, και στην επέτειο της 25ης Μαρτίου μίλησε για «κοινές αξίες και κοινά ιδανικά». «Οι πατέρες του έθνους μας ήταν μελετητές της ελληνικής φιλοσοφίας και της ελληνικής ιστορίας, και στράφηκαν σε ελληνικές αρχές για να καθοδηγή

(...) Η εμπειρία των τελευταίων χρόνων - και πάνω απ΄ όλα η θεαματική αποτυχία των πολιτικών αυστηρής λιτότητας στην Ευρώπη - αποτελεί μια δραματική απόδειξη του πως η περικοπή δαπανών σε μια οικονομία που βρίσκεται σε ύφεση οδηγεί σε μεγαλύτερη ύφεση. Είναι καιρός λοιπόν να σταματήσουμε να δίνουμε σημασία σε όλους αυτούς τους υποτιθέμενους σοφούς, που έχουν θέσει σε ομηρία τον πολιτικό μας διάλογο και έχουν επικεντρώσει κάθε συζήτηση στην μείωση των ελλειμμάτων. Έχουν βγει λάθος σε όλα - και ζούμε επιτέλους την εποχή που ακόμη και οι χρηματαγορές παραδέχονται πως πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας στην ανάπτυξη και την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. ''Requiem for Detroit;'' Λεφτά για το Τίποτα  Επί πολλά χρόνια, διάφοροι υποτίθεται σοβαροί άνθρωποι προειδοποιούν για τις τραγικές επιπτώσεις που θα έχουν τα μεγάλα δημοσία ελλείμματα - ελλείμματα που, σε μεγάλο βαθμό, είναι αποτέλεσμα της συνεχιζόμενης οικονομικής κ

(...) many of the very rich expect a level of deference that the rest of us never experience and are deeply distressed when they don’t get the special treatment they consider their birthright; (...) “Let me tell you about the very rich. They are different from you and me.” S o wrote F. Scott Fitzgerald — and he didn’t just mean that they have more money. What he meant instead, at least in part, was that many of the very rich expect a level of deference that the rest of us never experience and are deeply distressed when they don’t get the special treatment they consider their birthright; their wealth “makes them soft where we are hard.” And because money talks, this softness — call it the pathos of the plutocrats — has become a major factor in America’s political life.  It’s no secret that, at this point, many of America’s richest men — including some former Obama supporters — hate, just hate, President Obama. Why? Well, according to them, it’s because he “ demoniz

  H .Π.Α., Ο ΧΑΡΤΙΝΟΣ ΠΥΡΓΟΣ: Εάν δεν εκδιωχθεί αμέσως το ΔΝΤ τόσο από την Ελλάδα, όσο και από την Ευρωζώνη, καθώς επίσης από την υπόλοιπη Ε.Ε., η Ευρώπη θα εξελιχθεί από πειραματόζωο σήμερα της καταρρέουσας υπερδύναμης, σε ένα κατεχόμενο, λεηλατημένο και άβουλο προτεκτοράτο “Χωρίς να θέλουμε να υποστηρίξουμε τη Γερμανία, νομίζουμε ότι δεν αποτελεί τον αληθινό «τρομοκράτη» της Ελλάδας ή της Ευρώπης. Ο λόγος είναι πως, πίσω από την « τευτονική » πολιτική, τις τράπεζες και τη γερμανική οικονομία, κρύβεται ο «μεγάλος αδελφός» - το Καρτέλ . Δεν υπάρχει γερμανική οικονομία, ούτε γερμανικές τράπεζες - όλα, μα όλα, είναι «ξένων συμφερόντων». Ελάχιστοι είναι οι φορείς εξουσίας, οι οποίοι διοικούνται από «Γερμανούς». Για παράδειγμα, στο Βερολίνο ακόμη και η τέχνη (θέατρα, μουσική, ορχήστρες κλπ) ευρίσκονται, ανήκουν δηλαδή, σε «ξένα» χέρια. Εμφανίζοντας την Γερμανία σαν «εχθρό» και «τρομοκράτη», κρύβουμε τον πραγματικό μας αντίπαλο – το Καρτέλ . Η μοναδική δυνατότητα να αντ