IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Το ενδεχόμενο μιας γερμανικής Ευρώπης παραμένει ανοιχτό και οξύνει τις συζητήσεις σε όλες τις χώρες της ηπείρου μας: υπό μορφήν παραινέσεων, διαπιστώσεων ή και υποδείξεων, ο ένας μετά τον άλλον οι Ευρωπαίοι ηγέτες και πολιτικοί λένε στη Γερμανία να εγκαταλείψει την πολιτική της διαρκούς λιτότητας στην Ε.Ε. Από τον συνήθως πειθήνιο και άνευρο πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζ.Μ. Μπαρόζο έως τον πρόεδρο της Πολωνίας και τον πρώην πρόεδρο του Eurogroup Ζ.Κ. Γιουνκέρ, από θεσμικούς, χώρια τις σφοδρές επικρίσεις των μη κυβερνητικών ηγετών σε Γαλλία, Ιταλία και παντού αλλού. Εντός Γερμανίας οι αντιδράσεις στην πολιτική μαστιγίου του Βερολίνου κλιμακώνονται: ο φιλόσοφος Γ. Χάμπερμας μιλά για δαίμονες της Γερμανίας που απειλούν με αντιδημοκρατική εκτροπή την ίδια και την Ευρώπη, και υπενθυμίζει τη στοιχειωμένη περίοδο του Μεσοπολέμου. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι έχουν κατά νου Μέρκελ και Σόιμπλε. Αν, φερ’ ειπείν, σκοπεύουν να καταστήσουν τη Γερμανία μείζον χρηματοπιστωτικό κέντρο, πλ

(...) Είναι θέμα χρόνου πότε θα χαθούν και οι υδρογονάνθρακες.  Δυστυχώς για άλλη μια φορά οι αλλαγές που θα γίνουν διεθνώς και θα μας αφορούν άμεσα, ελέω των ελίτ που διαθέτουμε, θα γίνουν ερήμην μας. (...) Η κρίση χρηματοπιστωτικών αξιών της Ε.Ε. αλλά και του λεγόμενου Δυτικού Κόσμου βαίνει επιδεινούμενη, και μετατρέπεται σε κρίση πολιτιστικών αξιών και πολιτικών συστημάτων. Ταυτοχρόνως η Ε.Ε. έχει χάσει πλήρως την όποια νομιμοποίηση της στα μάτια τουλάχιστον των κοινωνιών της Μεσογείου, καθώς το πρόσωπο που παρουσιάζει στα δύσκολα είναι στυγνά αριθμολαγνικό, χωρίς ίχνος πολιτικού σχεδιασμού ή κοινωνικού οράματος, και απόλυτα ετεροβαρές υπέρ του Βορά. Επιπλέον οι πολιτικές ηγεσίες του Βορά εκπέμπουν μια αποικιοκρατική ωμότητα, η οποία γυρίζει μνήμες στον 19 ο αιώνα και τα επακόλουθα των πολιτικών εκείνων. Την ίδια στιγμή η παλιά υπερδύναμη Η.Π.Α. αναγκάζεται, για να επιβιώσει ,να ακολουθήσει μια πολιτική επιλεκτικής αποδέσμευσης (selective disengagement) από την Ε