IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Ο Τυχοδιωκτισμός του Μπαρζανί Ενώ προ ημερών οι «επαϊοντες» έριζαν περί της επιτυχίας (ή μη) της επίσκεψης του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, στο μακρινό Ιρακινό Κουρδιστάν ο «τζόγος» του Μπαρζανί με το αποσχιστικό δημοψήφισμα αποτύγχανε παταγωδώς. Γιατί όμως; Εν συντομία, επειδή ο Μπαρζανί εξέλαβε ως δεδομένη την δίχως όρους υποστήριξη των ΗΠΑ προς αυτόν εν μέσω της σαφούς αντι-Ιρανικής στροφής του Τραμπ και υποτίμησε τις υπόλοιπες μεταβλητές της εξίσωσης: τον Αμπάντι, τον Ταλαμπανί και τον Σολεϊμανί. Η ήττα του ΙΣΙΣ αποτελεί την μοναδική σταθερά στην κατά τ’ άλλα εντελώς ανερμάτιστη στρατηγική του Τραμπ περί της Μέσης Ανατολής. Ως εκ τούτου, η Ουάσινγκτον αντιτέθηκε σφοδρότατα στο τυχοδιωκτικό δημοψήφισμα του Μπαρζανί επειδή υπονόμευε τη συνοχή της πολυσυλλεκτικής συμμαχίας εναντίον του ΙΣΙΣ. Συν τοις άλλοις, οι ΗΠΑ ανέκαθεν εκφράζονταν υπέρ της εδαφικής ακεραιότητας του Ιράκ και της ομοσπονδιοποίησής του στη βάση αμοιβαίας συμφωνίας – όχι μονομερών ενεργειών. Ουδόλως τυχαί

 Η πληροφορία δημοσιεύθηκε μετά από αίτημα της Διεθνούς Αμνηστίας Δείτε αναλυτικά τα όπλα που θα έστελναν οι ΗΠΑ στο Ιράκ - Οι μεταφορές που... έχασαν το δρόμο τους εμπεριείχαν δεκάδες χιλιάδες όπλα, αξίας 28 εκατομμυρίων δολαρίων, εκατοντάδες χιλιάδες όλμους, τεθωρακισμένα οχήματα τύπου Humvee, και άλλου είδους εξοπλισμό, όπως αντιασφυξιογόνες μάσκες, αλεξίσφαιρα, κιάλια και κάθε λογής εξοπλισμό Ο Αμερικανικός στρατός απέτυχε να παρακολουθήσει την πορεία στρατιωτικού εξοπλισμού και όπλων που μεταφερόταν από τις ΗΠΑ προς το Ιράκ και το Κουβέιτ, σύμφωνα με έγγραφο που μόλις πρόσφατα αποχαρακτηρίστηκε από το υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ. Ο εξοπλισμός ήταν συνολικής αξίας άνω του 1 δις. δολαρίων και χάθηκε κατά την διάρκεια της μεταφοράς. Το Γραφείο του Γενικού Επιθεωρητή έδωσε στη δημοσιότητα τις πληροφορίες, την Τετάρτη, ως αποτέλεσμα αιτήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, στο πλαίσιο της Ελευθερίας της Πληροφόρησης (Freedom of Information Act). Στα πλαίσια του π

Iraq War ''Shock and Awe'' Στις 20 Μαρτίου του 2003, οι ΗΠΑ, υπό την προεδρία του Τζορτζ Μπους του νεότερου, η Βρετανία, υπό την πρωθυπουργία, Τόνι Μπλερ, και οι σύμμαχοί τους εισβάλουν στο Ιράκ ανοίγοντας μια, ακόμη, ματωμένη «αυλαία» στους γνωστούς και ως πολέμους «κατά της τρομοκρατίας», τους οποίους προκάλεσαν οι ΗΠΑ με αφορμή την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001 στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης. Διακηρυγμένος στόχος της εισβολής ήταν η ανατροπή του Σαντάμ Χουσεϊν, διότι υποτίθεται ότι το Ιράκ «κατείχε» όπλα μαζικής καταστροφής. Αν και τελικά ο Σαντάμ Χουσεϊν ανατράπηκε μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα από την εισβολή και τελικά εκτελέστηκε τον Δεκέμβριο του 2006, η προπαγανδιστική ρητορική των επιτιθέμενων προέκυψε ως ένα ηχηρότατο φιάσκο, αφού, όχι μόνο δεν βρέθηκαν τα υποτιθέμενα όπλα μαζικής καταστροφής, αλλά η εισβολή οδήγησε σε μια μακροχρόνια κατοχή της χώρας, που προκάλεσε υπερπολλαπλάσια θύματα και καταστροφές των υποδομών της από

Παραστρατιωτικές ομάδες χρησιμοποιούνται από όλους τους μεγάλους παίκτες στη Συρία και στο Ιράκ. Η δύναμή τους όμως είναι πλέον τέτοια που πιθανότατα θα εξελιχθούν σε καθοριστικούς παράγοντες για την επόμενη (δύσκολη) μέρα. Οι κουβέντες για αλλαγή των αμερικανικών προτεραιοτήτων στη Μέση Ανατολή μετά την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται πως είναι εκτός θέματος, συγκριτικά με την πραγματικότητα στην περιοχή, μεγάλα τμήματα της οποίας έχουν εξανεμιστεί μέσα σε ένα χάος παραστρατιωτικοποίησης. Αν, ας πούμε, ο κ. Τραμπ μετατοπίσει την υποστήριξη στο καθεστώς Άσαντ στη Συρία -πιστεύοντας λανθασμένα ότι αυτό αντιμάχεται το Ισλαμικό Κράτος-, στην πραγματικότητα θα μεταφέρει την αμερικανική στήριξη από έναν  συνασπισμό παραστρατιωτικών εταίρων και ιδιωτικών στρατών , σε έναν άλλο. Πάνω-κάτω το ίδιο ισχύει και με τους άλλους εξωτερικούς παίκτες: τη Ρωσία, την Τουρκία και, κυρίως, το Ιράν. Οι παραστρατιωτικές ομάδες  μετά βίας είναι κάτι καινούριο  στη Μέση Ανατολή. Στη διάρκε

       Στη σύγχρονη ιστορία έχει μείνει ως η "μητέρα όλων των μαχών". Τη νύχτα της 16ης προς 17η Ιανουαρίου 1991 άρχισε το σφυροκόπημα του Ιράκ από τις δυτικές δυνάμεις υπό τις ΗΠΑ. Η αρχή του τέλους για τον Σαντάμ Χουσεΐν. 25 χρόνια από την "Καταιγίδα της Ερήμου"   Ήταν δίχως αμφιβολία η στιγμή που στιγμάτισε ανεξίτηλα τον Πρώτο Πόλεμου του Κόλπου, η "μητέρα όλων των μαχών", όπως την χαρακτήρισε ο ίδιος ο Σαντάμ Χουσεΐν και αναμφίβολα η αρχή του τέλους για το καθεστώς του. Η Διεθνής Συμμαχία 34 χωρών υπό τη σκέπη των ΗΠΑ ξεκίνησε να βομβαρδίζει το βράδυ της 16ης προς τη 17η Ιανουαρίου 1991, πλήττοντας με "χειρουργική ακρίβεια" στόχους σε όλο το Ιράκ φτάνοντας μέχρι και την πρωτεύουσα Βαγδάτη, ως αντίποινα για την ιρακινή εισβολή στο Κουβέιτ που είχε ξεκινήσει τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς. Ήταν η πρώτη φορά που σύσσωμος ο δυτικός κόσμος παρακολούθησε από τις τηλεοράσεις μέσω της ζωντανής μετάδοσης του CNN την έναρξη των συ