IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Η Ευρώπη κατηγορεί τις ΗΠΑ ότι επωφελούνται από τον πόλεμο. www.politico.eu Αξιωματούχοι της ΕΕ επιτίθενται στον Τζο Μπάιντεν για τις υψηλές τιμές του φυσικού αερίου, τις πωλήσεις όπλων και το εμπόριο, καθώς ο πόλεμος του Βλαντιμίρ Πούτιν απειλεί να καταστρέψει τη δυτική ενότητα. BARBARA MOENS ,  JAKOB HANKE VELA  AND  JACOPO BARIGAZZI 24 Νοεμβρίου 2022 Εννέα μήνες μετά την εισβολή στην Ουκρανία, ο Βλαντιμίρ Πούτιν αρχίζει να διασπά τη Δύση. Κορυφαίοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι είναι εξαγριωμένοι με την κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν και τώρα κατηγορούν τους Αμερικανούς ότι πλούτισαν από τον πόλεμο, ενώ οι χώρες της ΕΕ υποφέρουν. «Το γεγονός είναι ότι, αν το δεις νηφάλια, η χώρα που κερδίζει περισσότερο από αυτόν τον πόλεμο είναι οι ΗΠΑ επειδή πουλάνε περισσότερο φυσικό αέριο και σε υψηλότερες τιμές και επειδή πουλάνε περισσότερα όπλα», είπε ένας ανώτερος αξιωματούχος στο POLITICO. Τα εκρηκτικά σχόλια —που υποστηρίζονται δημόσια και ιδιωτικά από αξιωματούχους, διπλωμάτες και υ

  Όταν η ιστορία μας ειρωνεύεται. Τρία ομόκεντρα σχόλια. «Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες», διαβάζω, «7.822.309 Ουκρανοί έχουν εγκαταλείψει τη χώρα τους από τις 24 Φεβρουαρίου 2022 και ένα 33% είναι εσωτερικά εκτοπισμένο. Από αυτούς 4.969.914 έχουν καταφύγει στη Δύση και 2.852.395 έχουν καταφύγει στη Ρωσία». Ό,τι ο ΟΗΕ αποκαλεί προσφυγιά είναι στην πραγματικότητα εκατέρωθεν εθνοκάθαρση. Οι Ρώσσοι ή (ρωσσόφρονες) της Ουκρανίας μετοικούν στα κατεχόμενα ἠ στην ίδια τη Ρωσσία, όσοι μένουν στο υπόλοιπο της χώρας, ανάμεσά τους και πάμπολλοι ρωσσόφωνοι με το καλό ή με το ζόρι γίνονται πλέον και με τη βούλα Ουκρανοί. Μια μεγάλη μερίδα εγκαταλείπει εντελώς τη χώρα, τραγική συνέπεια των μετασοβιετικών συνθηκών: από τα 52 εκατομμύρια κατοίκους το 1992, τριάντα χρόνια αργότερα είχαν απομείνει 44, την επαύριο του πολέμου το νούμερο θα είναι πολύ πολύ μικρότερο. Η Ουκρανία είναι η πρώτη χώρα παγκοσμίως σε διαρροή και μείωση πληθυσμού. Στην Ουκρανία βλέπ

   Το πολυπολικό σύστημα πολλών ηγεμονικών δυνάμεων μετά την Ουκρανία. Ο πόλεμος της Ουκρανίας απλά επιτάχυνε τις πλανητικές στρατηγικές ανακατατάξεις ενός πλέον πιο ώριμου πολυπολικού διεθνούς συστήματος. Οι προβλέψεις στην διεθνή πολιτική είναι ανέφικτες ή πολύ ριψοκίνδυνες. Ιδιαίτερα στο επίπεδο των μεγάλων δυνάμεων η διαπάλη τους ήταν πάντα ρευστή, οι μεταβλητές μεγάλης κύμανσης που συμπλέκονται αναρίθμητες και συχνά αθέατες και οι εναλλαγές συμμαχιών διαρκείς και απρόβλεπτες. Κριτήριο για τα ηγεμονικά κράτη είναι η παρεμπόδιση άλλων ηγεμονικών δυνάμεων να καταστούν περιφερειακοί ηγεμόνες και κατ’ επέκταση ενδεχομένως πλανητικές ηγεμονίες, κάτι που θέτει ευθέως την επιβίωσή τους σε κίνδυνο. Για να το επιτύχουν χαράσσουν σχέδια ελέγχου της κατανομής ισχύος και των ανακατανομών ισχύος και συμφερόντων στις περιφέρειες. Οι μεγάλες δυνάμεις αποφεύγουν να συγκρουστούν ευθέως και όποτε αυτό συνέβη αποτελούσε υπερεπέκταση του επιτιθέμενου και ήττα του (πχ Ναπολέων, Χίτλερ). Σ

  Τι εκτυλίσσεται στο τρίγωνο Ρωσίας-Ουκρανίας-Ισραήλ. Του Κώστα Ράπτη Ο Ντίμτρι Μεντβέντεφ, ο οποίος αντάλλαξε με τον Βλαντίμιρ Πούτιν τις θέσεις του προέδρου και του πρωθυπουργού της Ρωσικής Ομοσπονδίας την περίοδο 2008-2012 (πριν δηλαδή την συνταγματική μεταρρύθμιση η οποία εξασφάλισε στον πραγματικά ισχυρό άνδρα της χώρας τη δυνατότητα απεριόριστων και μάλιστα αυξημένων σε διάρκεια θητειών) θεωρείτο ο εκπρόσωπος της πλέον φιλοδυτικής πτέρυγας του συμπλέγματος εξουσίας του Κρεμλίνου. Η δε αποπομπή του από την πρωθυπουργία το 2020, με μετακίνησή του στην αντιπροεδρία του ρωσικού Συμβουλίου Εθνικής Αφαλείας, ερμηνεύθηκε ως δείγμα της συνολικότερης σκλήρυνσης της στάσης της ρωσικής ηγεσίας. Ωστόσο, αφότου ξέσπασε ο πόλεμος στην Ουκρανία, ο Μεντβέντεφ (που δεν έχει χάσει τις ελπίδες να διαδεχθεί για άλλη μία φορά τον Πούτιν στην κορυφή της εξουσίας) έχει μετατραπεί σε εκφραστή, μέσω των λογαριασμών του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, των πλέον επιθετικών και ενίοτε χλευαστικών απόψεων έ

Tο ΑΝΟΜΟΛΟΓΗΤΟ γεωπολιτικό και ενεργειακό παίγνιο πίσω απ’ την κρίση και τον πόλεμο… Κεντρική θέση στην ομιλία του πρωθυπουργού στη Βουλή, κατά τη διάρκεια της συζήτησης για την ακρίβεια, είχε ότι αυτή οφείλεται στην παγκόσμια ενεργειακή κρίση, για την οποία βασικός υπεύθυνος είναι ο Βλαντίμιρ Πούτιν που αποφάσισε την εισβολή στην Ουκρανία. Ενώ ως κομματική στρατηγική είναι κατανοητή, η αναφορά του πρωθυπουργού δεν συνιστά απλά μισή αλήθεια, αλλά και αποκρύπτει τεχνηέντως όσα το σύνολο του πολιτικού συστήματος αρνείται να παραδεχθεί και να πει απλά στην ελληνική κοινωνία ένα mea culpa. Το γεωπολιτικό παίγνιο ίσως τους υπερβαίνει απλά όλους… Του Ζαχαρία Μίχα * ( Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ / ISDA ) Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατηγόρησε τον Αλέξη Τσίπρα ότι απέφυγε σκοπίμως να κάνει έστω μια απλή αναφορά στις ευθύνες της Ρωσίας για την παγκόσμια ενεργειακή κρίση που είχε ως αποτέλεσμα την εκτόξευση των τιμών και τις πληθωριστικ

    Τι (δεν) συζήτησαν Πούτιν - Ερντογάν. Του Κώστα Ράπτη Πολιτικές πρωτοβουλίες για την επίλυση της ουκρανικής κρίσης δεν προέκυψαν κατά τη  χθεσινή συνάντηση του Βλαντίμιρ Πούτιν με τον Ταγίπ Ερντογάν , όσο και αν ο τελευταίος πολύ θα επιθυμούσε να αναλάβει και πάλι η χώρα του τον μεσολαβητικό ρόλο που είχε την άνοιξη. Η πόρτα των διαπραγματεύσεων είναι κλειστή από όλες τις πλευρές, μολονότι ο ένοικος του Κρεμλίνου σχολίασε κρυπτικά "ποτέ μην λες ποτέ”. Προέκυψαν ωστόσο από τη συνάντηση των δύο ηγετών δηλώσεις προθέσεων ενδεικτικές της πορείας περαιτέρω αναβάθμισης που ακολουθούν οι διμερείς οικονομικές σχέσεις. Και αυτό, σε μια συγκυρία οικονομικού πολέμου που για να επιτύχει οφείλει να γίνει παγκόσμιος, είναι ήδη κάτι σημαντικότερο από μία στρατιωτική εμπλοκή. Η πρόταση Πούτιν να δημιουργηθεί νέος αγωγός, ώστε η Τουρκία να καταστεί ο μεγαλύτερος διαμετακομιστής φυσικού αερίου και να σταθεροποιηθούν οι τιμές "χωρίς πολιτικές συνδηλώσεις”,

Ρωσοουκρανικός πόλεμος: Η επόμενη μέρα.   Ρωσοουκρανικός πόλεμος: Η επόμενη μέρα μιας συστημικής σύγκρουσης που άνοιξε οριστικά και αμετάκλητα την πόρτα του φρενοκομείου Με το ξέσπασμα αυτού του πολέμου  και ενώ οι κοινωνίες (συνεπικουρούμενες από την υπερφίαλη μιντιακή ειδησεογραφία) παραδίδονταν στην περιδίνηση ενός ιδιότυπου παραληρηματικού διχασμού, εμείς  φροντίσαμε να κρατήσουμε διακριτές αποστάσεις από κάθε είδους επιπόλαια προσέγγιση  μιας σύγκρουσης, η οποία έδειξε σχετικά νωρίς την «απροθυμία» της να ακολουθήσει την διαδρομή που της «υποδείκνυε» το θυμικό των ανθρώπων… του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Έτσι, ανεξάρτητα από την τροπή που θα επιθυμούσαμε να προσλάβουν οι εξελίξεις,  προσβλέποντας σε έναν κόσμο ανταγωνιστικό μεν αλλά περισσότερο ισορροπημένο και φυσικά περισσότερο ασφαλή, μέσα από την στρατηγική αποδυνάμωση της Αμερικανικής πρωτοκαθεδρίας, αλλά και τον ουσιαστικό επαναπροσδιορισμό ρόλων και πρωταγωνιστών στην κορυφή της πυραμίδας της ισχύος,  υπάρχουν και τα ίδια