IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

    Το ντοκιμαντέρ "Μέχρι την τελευταία σταγόνα" του Γ. Αυγερόπουλου εξετάζει το πρόβλημα της διαχείρισης του νερού στην Ευρώπη. Μια διερευνητική ματιά στις ιδιωτικοποιήσεις των εταιρειών ύδρευσης σε Ελλάδα και Γερμανία. Είναι το νερό ανθρώπινο δικαίωμα ή προϊόν της αγοράς; Δημόσια ή ιδιωτική διαχείριση;Το ντοκιμαντέρ "Μέχρι την τελευταία σταγόνα" του σκηνοθέτη Γιώργου Αυγερόπουλου επεξεργάζεται τα ερωτήματα. Προβλήθηκε την εβδομάδα που μας πέρασε στο γαλλογερμανικό δίκτυο ARTE με το οποίο έγινε και η συμπαραγωγή. Ένα συναρπαστικό οδοιπορικό σε έξι χώρες της Ε.Ε., ακολουθεί τη ροή του χρήματος και των εταιρικών συμφερόντων για το πιο ζωτικό συστατικό της ύπαρξής μας, το νερό. "Παρά τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος, τι σκοπεύετε να κάνετε με το νερό;" έγραφε σε επιστολή του το 2011 στο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ο Ευρωπαίος Επίτροπος Όλι Ρεν, έπειτα από απόφαση των Ιταλών με δημοψήφισμα να μην προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση του νερού. Η φρ

Το καλοκαίρι είναι πάντα καυτό στο Αμάν της Ιορδανίας αλλά τον περασμένο Ιούλιο ήταν ιδιαίτερα βάναυσο για τον Ταρέκ, έναν μηχανικό που ζει με την οικογένειά του στο ανατολικό τμήμα της πόλης. Μια συμμορία ληστών έκοψε τις γραμμές ηλεκτρικής ενέργειας απέναντι από το σπίτι του και ο πάροχος αμέσως μετά έκοψε το ρεύμα σε όλο το δρόμο για ένα δεκαπενθήμερο. Χωρίς ανεμιστήρες ή ψυγεία η τσιμεντένια γειτονιά, χωρίς δέντρα, μετατράπηκε σε κόλαση.  Την επόμενη ημέρα, μια κοντινή αποχέτευση ξεχείλησε και στο διαμέρισμα του άρχισε να γεμίζει με μια έντονη δυσωδία. Και ύστερα ήρθαν οι μύγες. Και τα τρία του παιδιά, όλα σχολειαρόπαιδα, αρρώστησαν. Και τότε το αφεντικό του, του μείωσε το μισθό επειδή δούλευε με χαμηλούς ρυθμούς και ο Ταρέκ πίστεψε ότι δεν μπορούσε τίποτα άλλο να του συμβεί. «Ήταν κόλαση», λέει «αλλά δεν ήταν ότι είχαμε κάποια επιλογή».  «Είναι ταπεινωτικό» Κι όμως. Συνέβη και κάτι ακόμη. Η ξαφνική απώλεια ύδρευσης. Τότε ήταν πια εντελώς απελπισμένος. Χωρίς πρ

TURKEY-Atatürk Dam Το τελευταίο χρονικό διάστημα η περιοχή της Μέσης Ανατολής και Βορείου Αφρικής (γνωστή και ως MENA) απασχολεί τη διεθνή γνώμη εξαιτίας των αναταραχών που είναι απόρροια της Αραβικής Άνοιξης από το 2011 και έπειτα. Στα ήδη υπάρχοντα ζητήματα, πρέπει να προστεθεί και η έλλειψη υδάτινων πόρων ιδίως.  Η αυξανόμενη ζήτηση νερού λόγω της ραγδαίας δημογραφικής ανόδου ελλοχεύει κινδύνους για νέες μελλοντικές συγκρούσεις, ιδίως για τα παρόχθια κράτη . Συγκεκριμένα η ζήτηση νερού θα αυξηθεί κατά 35-45% έως το 2035. Το νερό διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο σε διάφορους τομείς όπως γεωργία, οικονομία και υγεία. Η ζώνη MENA (Middle East North Africa) πέρα από τα ακανθώδη ζητήματα στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό έχει να αντιμετωπίσει τη διαφαινόμενη κρίση στον τομέα του νερού.  Περιοχές όπως ο Νείλος, ο Τίγρης και ο Ευφράτης αλλά και η αραβική χερσόνησος εγκυμονούν κινδύνους για μελλοντικές συγκρούσεις . Μείωση υδάτινων πόρων σε Μέση Ανατολή-Βόρεια Αφρική και αποσταθεροποίησ

Διενέξεις χαμηλής έντασης με αφορμή τους υδάτινους πόρους υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια, καθώς πολλές είναι οι χώρες που διεκδικούν πρόσβαση σε αποθέματα νερού, ειδικά σε εποχές που πλησιάζουν απειλη­τικά τα σύννεφα της λειψυδρίας. Η Μέση Ανατολή και η Αφρική είναι οι περιοχές που προκαλούν τη μεγαλύτερη ανησυχία από αυτή την άποψη, ενώ και η Κεντρική Ασία θεωρείται επικείμενη απειλή. Υπολογίζεται ότι το 2025, περίπου 40 χώρες σε αυτές τις περιοχές θα υποφέρουν από αδυναμία πρόσβασης σε  νερό. Τα κράτη της Μέσης Ανατολής, παρ' όλο που διαθέτουν ένα υπέδαφος γεμάτο πετρέλαιο, έχουν έλλειψη σε νερό. Οι υδάτινοι πόροι θεωρούνται "στρατηγικοί" και αποτελούν πηγή εντάσεων μεταξύ των περιφερειακών κρατών, ενώ θα μπορούσαν να γίνουν αιτία ενόπλων συγκρούσεων στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον. Το νερό έχει γίνει πολιτικό ζήτημα στην εν λόγω περιοχή και έχουν υπάρξει πληθώρα ειρηνευτικών συμφωνιών ή συνεργασιών τα τελευταία χρόνια που έχουν άμεση ή έμμεση σχέση με

    Η Σλοβενία έγινε το πρώτο ευρωπαϊκό κράτος που κατοχυρώνει συνταγματικά το δικαίωμα στο πόσιμο νερό. Πλέον το Σύνταγμα της χώρας αναφέρει ρητά ότι το πόσιμο νερό αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα. Ήταν μια κίνηση για την αποτροπή της εμπορευματοποίησης των υδάτινων πόρων της χώρας.  Συγκεκριμένα το Σύνταγμα λέει μετά την τροποποίηση: «Κάθε πολίτης έχει δικαίωμα στο πόσιμο νερό. Οι υδάτινοι πόροι αποτελούν δημόσιο αγαθό και διαχειρίζονται από το κράτος. Οι υδάτινοι πόροι χρησιμοποιούνται πρωταρχικά για την παροχή πόσιμου νερού στους πολίτες και νερού οικιακής χρήσης στα νοικοκυριά, και, υπό αυτή την έννοια, δεν αποτελούν εμπόρευμα για την αγορά».  Ο πρωθυπουργός Μίρο Τσεράρ, που ψήφισε υπέρ της τροπολογίας, περιέγραψε το νερό ως το «υγρό χρυσάφι του 21ου αιώνα».  19 Νοε. 2016 http://tvxs.gr/news/eyropi-eop/i-slobenia-katoxyrose-syntagmatika-anthropino-dikaioma-sto-nero  Slovenia adds water to constitution as fundamental right for all https://www.t

Ενα σύστημα μετατρέπει σε πόσιμο όχι μόνο το νερό της θάλασσας αλλά και εκείνο των λυμάτων από σπίτια και νοσοκομεία Το θαλασσινό ή βρώμικο νερό που βγαίνει από τις αποχετεύσεις των σπιτιών ή ακόμη και των νοσοκομείων μπορεί να μετατραπεί σε πόσιμο και καθ' όλα υγιεινό και μάλιστα μέσα σε μόλις δυόμισι λεπτά της ώρας; Ακούγεται  απίστευτο, αυτό ακριβώς όμως υπόσχεται μια μέθοδος καθαρισμού του νερού που παρουσίασαν ερευνητές στο Μεξικό. Σύμφωνα μάλιστα με τα λεγόμενά τους, η τεχνική είναι έτοιμη να περάσει σε ευρεία εφαρμογή από όποιον το επιθυμεί - αρκεί οι ενδιαφερόμενες χώρες να προσαρμόσουν κατάλληλα τη νομοθεσία τους σχετικά με τη διαχείριση του νερού και των λυμάτων. Το νερό έχει μνήμη Το System PQUA , όπως ονομάζεται, αναπτύχθηκε από μηχανικούς της μεξικανικής εταιρείας Cooperativo Jhostoblak . Οπως υποστηρίζουν οι εμπνευστές του, μπορεί να καθαρίσει οποιοδήποτε νερό, είτε αυτό προέρχεται από τη θάλασσα είτε από τα λύματα σπιτιών, ξενοδοχείων