IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Σκίτσο του Τάσου Αναστασίου Το δημοψήφισμα ήταν η μόνη λογική απόφαση που μπορούσε να πάρει η κυβέρνηση καθώς το πρόγραμμα των πιστωτών θα έφερνε ολική οικονομική καταστροφή. Το ερώτημα τώρα είναι τι θα πράξει η ΕΚΤ και αν η ευρωζώνη διαθέτει σχέδιο χρεοκοπίας εντός της ευρωζώνης. Η σημαντικότερη είδηση αυτό το Σαββατοκύριακο δεν είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση ζήτησε δημοψήφισμα. Είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει αποδεχθεί την πρόταση διάσωσης των πιστωτών της. Ως εκ τούτου, το δεύτερο ελληνικό πρόγραμμα θα λήξει τα μεσάνυχτα της Τρίτης. Η Ελλάδα θα είναι χωρίς πρόγραμμα και χωρίς πρόσβαση στην αγορά από την Τετάρτη. Όπως έχω υποστηρίξει και κατά το παρελθόν, αυτή ήταν η μόνη λογική απόφαση που μπορούσε να πάρει η ελληνική κυβέρνηση. Το πρόγραμμα που προτάθηκε από τους πιστωτές θα παρέτεινε την ελληνική ύφεση για αρκετά χρόνια. Το Grexit, μια έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη, θα είχε πιο αρνητικές οικονομικές συνέπειες βραχυπρόθεσμα. Τουλάχιστον ό

Σκίτσο του Π.ΜΑΡΑΓΚΟΥ Στο 12,6% το συνολικό «χτύπημα» στο ελληνικό ΑΕΠ από την αποδοχή της πρότασης των δανειστών, εκτινάσσοντας το δείκτη χρέους. Από την άλλη, εάν κηρύξει στάση πληρωμών προς τον επίσημο τομέα, Γαλλία και Γερμανία χάνουν 160 δισ. Τα δυο ακραία σενάρια και η στάση του Τσίπρα. Φτάσαμε λοιπόν σε αυτό το σημείο. Είπαν στον Αλέξη Τσίπρα το περίφημο «take it or leave it». Τι θα έπρεπε να κάνει; Πρώτον, θα πρέπει να συγκρίνουμε τα δυο ακραία σενάρια: Να αποδεχτεί την τελική προσφορά των δανειστών ή να φύγει από την Ευρωζώνη. Αποδεχόμενος την προσφορά, θα πρέπει να συμφωνήσει σε μια δημοσιονομική προσαρμογή της τάξεως του 1,7% του ΑΕΠ εντός έξι μηνών. Ο συνάδελφός μου, Martin Sandbu, υπολόγισε πώς θα επηρεάζει μια προσαρμογή τέτοιας κλίμακας το ρυθμό ανάπτυξης της Ελλάδας. Επέκτεινα τον υπολογισμό για να συμπεριλάβω ένα πρόγραμμα αναπροσαρμογής τεσσάρων ετών, όπως απαιτούν οι δανειστές. Με βάση αυτόν, φθάνω σε ένα νούμερο σωρευτικού πλήγματος  της τάξης του 12,6%

Την περασμένη εβδομάδα τα μέτωπα σκλήρυναν σημαντικά. Για τον Jean-Claude Juncker ειπώθηκε πως ούτε καν απάντησε σε μια τηλεφωνική κλήση του Τσίπρα. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα γίνουν περαιτέρω συνομιλίες μέχρι να παρουσιάσει ένα νέο σχέδιο ο Τσίπρας. Αυτό θα πρέπει να γίνει την Τετάρτη. Αν ο Τσίπρας δεν κινηθεί μέχρι τότε, τα περιθώρια θα στενέψουν. Μετά θα επίκειται η χρεοκοπία της χώρας μέσα σε λίγες εβδομάδες. Αν συμβεί αυτό, η έξοδος της χώρας από τη ζώνη του ευρώ θα είναι ενδεχόμενη,  αλλά σε καμιά περίπτωση υποχρεωτικό ενδεχόμενο .  Αυτά ως προς την κατάσταση. Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα βρίσκεται στο δρόμο προς την απώλεια μιας μοναδικής πολιτικής ευκαιρίας.  Το μεγάλο, ιστορικό λάθος της Μέρκελ ήταν η αδυναμία της να κατανοήσει την κρίση στη ζώνη του ευρώ ως ευκαιρία για εμβάθυνση της πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης. Αντ” αυτού, επέμενε σε μη ρεαλιστικές ρυθμίσεις, κανόνες και Κοινοτικές Συνθήκες. Χωρίς αμφιβολία, το ευρώ γεννήθηκε πρόωρα. Το μεγάλο δίδαγμ

Αν υπάρχει ένα προσωπικό διακύβευμα για την Άνγκελα Μέρκελ, εν μέσω της ελληνικής κρίσης χρέους, είναι να μην χρεωθεί το τέλος του ευρωπαϊκού ονείρου. Ήτοι: να μην αποχωρήσει επί των ημερών της, μια χώρα, εν προκειμένω η Ελλάδα, από την Ευρωζώνη. Ο Βόλγκανγκ Μούχναου γράφει στο Spiegel για την προσπάθεια της Γερμανίδας πολιτικού, αλλά και για εκείνο που θα έπρεπε να προσφέρει στον Αλέξη Τσίπρα – το οποίο συνίσταται στην εξής συμφωνία: Δεν σας δίνουμε καινούριο δάνειο, αλλά θα σας δώσουμε την ελευθερία είτε να διαγράψετε τα χρέη σας, είτε να πληρώνετε ανάλογα με τις δυνατότητές σας.  Μια αγγλική μετάφραση του « Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω» του Ντάριο Φο, ταιριάζει ακόμα καλύτερα στην περίπτωση: Can't pay, won't pay (σ.σ.: Δεν μπορώ να πληρώσω, δεν πληρώνω). Και τι θα πρέπει όμως να γίνει; Απάντηση: Η Γαλλία και η Γερμανία πρέπει να τα βρουν μεταξύ τους και να ζητήσουν από τις τράπεζες τους να αγοράσουν τις ελληνικές τράπεζες. Θα μπορούσαμε επίσης να αντ

Η Ελλάδα πρέπει να κηρύξει χρεοστάσιο μονομερώς, αλλά με συνεργατικό τρόπο και μόνο έναντι των πιστωτών εκείνων που θα μπορούσαν να απορροφήσουν τις απώλειες.  Η... ηλίθια ευρωπαϊκή νομοθεσία και πώς θα μπορούσε να αρθεί το αδιέξοδο. Υπάρχουν δύο κατηγορίες προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Ε.Ε. Υπάρχουν αυτά που είναι αληθινά δύσκολο να επιλυθούν, όπως η μεταναστευτική κρίση στη Μεσόγειο ή οι οικονομικές ανισορροπίες εντός της ευρωζώνης. Και υπάρχουν και εκείνα που είναι  εύκολο να λυθούν στη θεωρία, αλλά όχι στην πράξη . Στη δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνονται οι συζητήσεις για τις πιθανές αποχωρήσεις της Ελλάδας από την ευρωζώνη και της Βρετανίας από την ίδια την Ε.Ε. Αν κοιτάξεις πέρα από τις τεχνικές δυσκολίες, το βρετανικό πρόβλημα θα λυθεί μέσω της βαθύτερης ενοποίησης για τα κράτη μέλη της ευρωζώνης και της μεγαλύτερης αποκέντρωσης για τις υπόλοιπες χώρες. Η λύση για την Ελλάδα απαιτεί λίγο περισσότερη πλευρική σκέψη, όμως ούτε και αυτή είναι δύσκολη. Για να ευημε

Ο Μουνχάου υποστηρίζει ότι η μόνη λύση για την Ελλάδα είναι μια συμφωνημένη χρεοκοπία εντός ευρωζώνης και η αθέτηση του μισού ελληνικού χρέους. Χαρακτηρίζει καταστροφική τη διαχείριση της κρίσης από τη Γερμανία και επισημαίνει τον κίνδυνο, σε περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ συνυπογράψει νέο Μνημόνιο, να βγουν κερδισμένοι πολιτικά οι ναζιστές της Χρυσής Αυγής. • Η ελληνική κυβέρνηση πρότεινε τη διεξαγωγή μιας πανευρωπαϊκής διάσκεψης, όπως εκείνη του Λονδίνου το 1953, η οποία διέγραψε τα χρέη της Γερμανίας, πρόταση που απέρριψαν οι δανειστές. Ποια είναι η δική σας γνώμη; Μια διάσκεψη για το χρέος θα ήταν η προφανής λύση, αλλά δεν το βλέπω να γίνεται, διότι δεν επιτρέπεται η ΕΚΤ να διαπραγματευτεί κάποιο κούρεμα, καθώς αυτό θα συνιστούσε μια πράξη χρηματοδότησης, σύμφωνα με τη δική της ερμηνεία. Η γερμανική κυβέρνηση, επίσης, προβάλλει νομικές και πολιτικές αιτιάσεις, προκειμένου να μην εμπλακεί σε μια διάσκεψη για το χρέος. Δεν είμαι σίγουρος ότι η σύγκριση με το 1953 βοηθά και πολύ, αλλά