IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Το Spiegel δημοσιεύει ένα σχόλιο στην ηλεκτρονική του σελίδα για τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος πριν από 25 χρόνια ήταν από τους πρωτεργάτες της γερμανικής ενοποίησης χωρίς να υπολογίζει το κόστος, ενώ σήμερα δεν τηρεί παρόμοια στάση. Το Spiegel γράφει: "Η Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας του τότε είναι η Ελλάδα του σήμερα. Η χώρα βρίσκεται οικονομικά στο τέλος. Αντί να κάνει τα πάντα και να προωθήσει "την αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς" της ενωμένης Ευρώπης, το υπουργείο του Σόιμπλε επεξεργάζεται σχέδια για ένα Grexit και προτρέπει και άλλους ευρωπαίους εταίρους να πράξουν το ίδιο. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών επιδίδεται στο ρόλο του πρωτοπόρου υπερασπιστή και αυστηρού παιδαγωγού. Η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει σε πράξεις".  Και λίγο παρακάτω το άρθρο σημειώνει: " Ναι, η Ελλάδα βρέθηκε μόνη της σε αυτή την κατάσταση. Ναι, οι φορολογούμενοι άλλων κρατών πρέπει γι´ αυτό το λόγο να πληρώσουν προκειμένου να βοηθήσουν να βγει η Ελλάδα από τη δύσκ

   Σκίτσο του Η.ΜΑΚΡΗ Ιστορικά διλήμματα για την Ευρώπη και την Ελλάδα μπαίνουν απόψε –σιωπηλά αλλά επιτακτικά – στο τραπέζι του Eurogroup και άπαντες πλέον καλούνται να αναλάβουν την ευθύνη και το τίμημα. Η συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης, η τρίτη κατά σειρά στο μετεκλογικό ελληνικό θρίλερ, ξεκινά στη σκιά του «πολέμου» που κήρυξε το Βερολίνο: Ο Σόιμπλε επιστρατεύει το «δόγμα του σοκ», η Αθήνα απαντά - δικαίως – με τελεσίγραφο και το παιχνίδι μετατρέπεται σε ρώσικη ρουλέτα. Με βάση, βεβαίως, τη μακρά παράδοση των ευρωπαϊκών θρίλερ μπορεί απλώς να πρόκειται για την κορύφωση της διαπραγματευτικής τακτικής πριν από την τελική αναμέτρηση. Ή των τελευταίων μέτρων της κούρσας στη Θεωρία των Παιγνίων. Ήρθε η ώρα όμως τα φορτηγά να στρίψουν πριν από την τυφλή μετωπική σύγκρουση . Και η ελληνική πλευρά έστριψε ήδη, έχοντας πιο ελάχιστα περιθώρια περαιτέρω υποχωρήσεων. Η Γερμανία θα πράξει το ίδιο; Τα τελευταία μηνύματα που ήρθαν τα μεσάνυχτα από την

(...) Wolfgang Schauble poses a greater threat to the eurozone  than Alexis Tsipras... (...) «Ο Σόιμπλε αποτελεί μεγαλύτερη απειλή για την Ευρωζώνη από τον Τσίπρα» αναφέρεται σε άρθρο στο αμερικανικό περιοδικό Newsweek . Συγκεκριμένα, ο Τόμας Ράιτ, διευθυντής του Project on International Order and Strategy στο Brookings Institution, τονίζει ότι « ο νέος Πρωθυπουργός της Ελλάδας, Αλέξης Τσίπρας, διαθέτει σαφή εντολή για την επαναδιαπραγμάτευση του ελληνικού χρέους και της σχέσης με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα», προσθέτοντας ότι « θα γραφτούν πολλά τις επόμενες εβδομάδες για τα οικονομικά θέματα που περιλαμβάνονται στις διαπραγματεύσεις». Ο αρθρογράφος υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, τα εξής: « Πρώτον , η πεποίθηση ότι οι τεράστιες συνέπειες μιας ελληνικής εξόδου από την Ευρωζώνη μπορούν να ελεγχθούν, θα καταστήσει μια έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ περισσότερο πιθανή και όχι λιγότερο.  »Σύμφωνα με δημοσιεύματα, η γερμανική κυβέρνηση θεωρεί ότι η

(...)   Ο γερμανός υπουργός έχει πολλές φορές εκφραστεί για την ελληνική ελίτ και τις ευθύνες της και μάλιστα σκληρά. Ε, επ' αυτού, δεν μπορεί παρά να συμφωνήσει κανείς μαζί του. Ομως, από την άλλη πλευρά, σε αυτήν ακριβώς την ελίτ είναι που τελικά πάτησε για να πετύχει ότι πέτυχε πρώτα στην Ελλάδα και, μέσω αυτής, στην Ευρώπη: να εισάγει την εποχή της γερμανικής κυριαρχίας. Μια Ευρώπη που πλέον, όλο και λιγότεροι λαοί της την εγκρίνουν και την επιθυμούν, όπως δείχνουν όλα τα μέχρι στιγμής στοιχεία στην πορεία προς τις ευρωεκλογές. Τη θελει λοιπόν αυτή την ελίτ τελικά στη θέση της. (...) Μάλιστα. Δεν ήταν τελικά ιδέα του γερμανού υπουργού Οικονομικών Σόιμπλε ο σχεδιασμός για την ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Οχι, εκείνος ουδέποτε είπε κάτι τέτοιο. Απλώς, αναγκάστηκε να εκπονίσει ένα σχετικό σχέδιο επειδή κάποιος έλληνας πολιτικός του... “πέταξε”, λέει, την ιδέα! Ποιος έλληνας πολιτικός; Α, αυτό, δεν είναι δική του δουλειά να μας το πει... Αφήνει

«Αν επιθυμεί κανείς παραμονή στην ευρωζώνη,  θα πρέπει να τηρεί τους κανόνες»  (Συνέντευξη στην «Καθημερινή», 6 Απριλίου)   Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών , όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, κουνάει το δάχτυλό του στους παρευρισκόμενους και απαιτεί «τήρηση των κανόνων». Αυτές τις μέρες το κάνει όταν αναφέρεται όχι μόνο στην Ελλάδα (απαιτώντας την κατά γράμμα τήρηση των όρων λιτότητας) αλλά και σε χώρες όπως η Ιταλία και η Γαλλία (προειδοποιώντας ότι το Βερολίνο δεν θα ανεχθεί υπέρβαση στο έλλειμμά τους το 2015). Ο κ. Σόιμπλε χρησιμοποιεί την έννοια του «κανόνα», συνδυάζοντας τη νομικίστικη θεώρησή του (που θέλει τον νόμο, τον «κανόνα» να είναι απαραβίαστος και υπεράνω όλων) με έναν καντιανό «κανονιστικό» ορθολογισμό, σύμφωνα με τον οποίο αυτό που μας διαχωρίζει από τα ζώα και μας ενδυναμώνει με ηθικές αρχές ορθολογικά εκμαιευμένες είναι η βούληση να σεβόμαστε κανόνες που θα θέλαμε να σέβονται όλοι.   Μέσα από αυτή την πρωτόλεια καντιανή οπτική, το να υπερβεί ένα κράτος-μέλος τη

Είναι ο παροιμιώδης πλούσιος συγγενής. Σε αντίθεση όμως με τον κλασικό «θείο από την Αμερική», ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δεν φέρνει σήμερα ευρώ στην Αθήνα, αλλά μόνο «χρήσιμες» συμβουλές – για την αναδιοργάνωση της διοίκησης, του φορολογικού συστήματος και εν γένει του ελληνικού κράτους. Ακόμα και η «καραμέλα» των 100 εκατομμυρίων ευρώ, που φημολογούταν ότι θα έδινε «προίκα» στο υπό συγκρότηση ελληνικό ταμείο για την ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, παραμένει στην τσέπη του. Οι αθηναίοι οικοδεσπότες του θα μείνουν προς το παρόν με τη γλύκα. Και θα μπορέσουν να τη βάλουν πραγματικά στο στόμα τους, μόνο εφόσον έχουν εκπληρώσει πλήρως τις τρέχουσες υποχρεώσεις τους, έτσι όπως αυτές περιγράφονται αναλυτικά στο μνημόνιο. Αντί λοιπόν για χρήματα, που ως γνωστό δεν φέρνουν την ευτυχία, ο κ.Σόιμπλε κομίζει στην Αθήνα γλαύκες: την ήδη γνωστή υποστήριξη του στην ελληνική κυβέρνηση. «Αν εκπληρώσετε τις υποχρεώσεις σας, θα σας δώσουμε κάθε στήριξη» είχε πει τις προάλλες στον Κ

«Ο Γερμανός όμως βλέπει την ομορφιά ως συνάρτηση του μεγέθους… και δεν μπορεί να απαλλαγεί από την ιδεαλιστική συνήθεια που θέλει να δει τους μικρούς κλέφτες στην κρεμάλα, αλλά επιμένει να θεωρεί τις ιμπεριαλιστικές ληστρικές εκστρατείες ως κοσμοϊστορικές αποστολές».                                                                                                           «Διαλεκτική του Διαφωτισμού »:  Μαξ Χορκχάιμερ,Τέοντορ Αντόρνο Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δεν έχει κανένα πρόβλημα να απειλεί τους «άσωτους» λαούς των υπερχρεωμένων χωρών της Ευρωζώνης. Θα έλεγε, μάλιστα κανείς, χωρίς υπερβολή, ότι το απολαμβάνει κιόλας όταν διευκρινίζει πως οποιαδήποτε γερμανική «βοήθεια» θα έχει και το ανάλογο τίμημα. Και αναδεικνύει την υποταγή της εθνικής πολιτικής στην οικονομική εξουσία της Γερμανίας και των Βρυξελλών. Τα κράτη, όμως, κάνουν εκλογές, οι λαοί ψηφίζουν, οι αντιπρόσωποί τους ορκίζονται στη Βουλή. Ολο το τελετουργικό της δημοκρατίας τηρείται απαρέγκλιτα. Αλλά η επικρ