IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Η Δύση έχασε στο Αφγανιστάν Κωμικοτραγική ήταν αυτή η σύνοδος που έγινε στην Καμπούλ με τη συμμετοχή περίπου εξήντα κρατών, η οποία αποφάσισε ότι το 2014 το Αφγανιστάν θα παραδοθεί πλήρως στην εξουσία της αφγανικής κυβέρνησης. Αυτός είναι απλώς ένας εύσχημος τρόπος για να οριστικοποιηθεί ότι οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι του ΝΑΤΟ, μαζί με άλλες χώρες που είχαν προσελκύσει στην υπηρεσία τους, πείστηκαν πλέον ότι είναι αδύνατον να κατακτήσουν ολόκληρο το Αφγανιστάν και πολύ περισσότερο να το ελέγξουν και έτσι αποφάσισαν να φύγουν, αφήνοντας πίσω τους συντρίμμια... Είναι διασκεδαστικός ο τρόπος με τον οποίο παρουσίασαν τα αποτελέσματα της διάσκεψης οι διάφορες εφημερίδες, αποκαλύπτοντας έτσι τις ριζικές διαφορές που υποβόσκουν ανάμεσα στις χώρες που συμμετέχουν στην κατοχή του Αφγανιστάν. "Τα κράτη υιοθετούν την αφγανική μεταβίβαση της εξουσίας" έγραφε π.χ. στον τίτλο του σχετικού ρεπορτάζ της η αμερικανική "Γουόλ Στριτ Τζέρναλ", η οποία υποστηρίζει τον πόλ

Το πράσινο νοικοκύρεμα!     “Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις”… Ειδικά όταν είσαι πολιτικός και το ένδοξο παρελθόν του κόμματός σου έπρεπε να σε καθιστά a priori επιφυλακτικό για το αν θα ακολουθήσουν οι δεκάδες εκατοντάδες “εκλεκτοί” της δημόσιας διοίκησης ή του ευρύτερου δημόσιου τομέα τα λεγόμενά σου. Αφού λοιπόν επί μήνες δημοσιοποιούνταν συστηματικά καταγγελίες για τις σκανδαλωδώς υψηλές αμοιβές γαλάζιων στελεχών, κατασπατάληση του πολύτιμου δημόσιου χρήματος από την προηγούμενη διακυβέρνηση μέχρι και κινητά τηλέφωνα υπουργών, τα οποία ενίοτε… χρεώθηκαν και αυθαιρέτως -όπως στην περίπτωση Χατζηγάκη- ήρθε η ώρα για την άλλη πλευρά της μαγκούρας! Διότι έτσι είναι οι μαγκούρες της εξουσίας, έχουν πάντα δύο άκρες. Η εφημερίδα “Πρώτο Θέμα” έθεσε μερικά απλά ερωτήματα για το τι συμβαίνει στα ΕΛΠΕ με τη νέα διοίκηση του κ. Τάσου Γιαννίτση . Ο οποίος είχε σπεύσει να ανακοινώσει ότι μειώνει κατά τι τις αποδοχές του σε σχέση με τον… σπάταλο, προφανώς, κ. Τίμο Χριστοδούλου, και

 Τραπεζικά παράδοξα  Η πρόθεση εξαγοράς του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και της Αγροτικής Τράπεζας από την Τράπεζα Πειραιώς εξέπληξε τους αμύητους και έβαλε σε σκέψεις τους υπόλοιπους. Ηταν γνωστό από καιρό ότι καθώς εξελίσσεται η κρίση οι τράπεζες, πολλαπλώς πιεζόμενες, στεγνές από ρευστό και εκτός αγορών πια, θα εκινούντο προς συγχωνεύσεις. Ο Γιάννης Κωστόπουλος, πρόεδρος της Alpha Bank, το είπε καθαρά: θα μείνουν 2,5 τράπεζες. Ωστόσο, προβληματίζει ο χρόνος και ο τρόπος της πρόθεσης εξαγοράς. Ο πρόεδρος της Πειραιώς, Μιχάλης Σάλλας, εξεδηλώθη ελάχιστες ημέρες πριν ανακοινωθούν τα αποτελέσματα των stress tests για τις έξι μεγάλες ελληνικές τράπεζες, στις 23 Ιουλίου. Ακόμη και αν οι διευρωπαϊκές δοκιμασίες αντοχής είναι στημένες ευνοϊκά, έτσι ώστε να καθησυχάσουν τις αγορές, ο χρόνος εκδήλωσης των προθέσεων του κ. Σάλλα προϊδεάζει είτε ότι γνωρίζει εκ των προτέρων το αποτέλεσμα των stress tests είτε ότι θέλει να το προλάβει και να προκαταλάβει τις εντυπώσεις. Επιπλέον παράδ

  Το παιχνίδι του εχθρού  Τελικά, η επίθεση που φοβούνταν οι διοργανωτές του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου στη Νότιο Αφρική εκδηλώθηκε χιλιάδες χιλιόμετρα πιο βόρεια, πάνω στον Ισημερινό, στην Καμπάλα, πρωτεύουσα της Ουγκάντας. Η διπλή επίθεση Σομαλών ισλαμιστών την Κυριακή το βράδυ είχε στόχο την Ουγκάντα, επειδή στηρίζει την παραπαίουσα κυβέρνηση της Σομαλίας εναντίον των φανατικών ανταρτών, αλλά είχε στόχο και το ποδόσφαιρο. Οι 73 νεκροί παρακολουθούσαν τον τελικό του Μουντιάλ σε γιγαντοοθόνες σε ένα εστιατόριο με αιθιοπική κουζίνα και σε έναν όμιλο του ράγκμπι. Η Ουγκάντα και η Αιθιοπία είναι εχθροί της σομαλικής οργάνωσης Σαμπάμπ , η οποία ελέγχει μεγαλύτερο τμήμα της χώρας απ’ ό,τι η κυβέρνηση. Το ποδόσφαιρο είναι στόχος, επειδή για τους φανατικούς ισλαμιστές είναι «έργο του Σατανά». Η Σαμπάμπ είναι «θυγατρική» της Αλ Κάιντα στο κέρας της Αφρικής . Οπως όλα τα χτυπήματα εμπνευσμένα από την οργάνωση του Μπιν Λάντεν, το τελευταίο ήταν πλούσιο σε συμβολισμό. Το μόνο μη αναμενόμεν

Οι καθυστερήσεις στη δικαιοσύνη είναι αποτέλεσμα πολιτικών παρεμβάσεων       Ο συντάκτης του «κόσμο του επενδυτή» Τάκης Κωνσταντινόπουλος (δεξιά) με τον Α' αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου Ιωάννη Παπανικολάου   Τάκης Κωνσταντινόπουλος (ΤΚ): Συχνά-πυκνά γίνεται μεγαλόστομα λόγος για τον ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Πόσο ανεξάρτητη είναι η ελληνική δικαιοσύνη; Ιωάννης Παπανικολάου (ΙΠ): Το σύνταγμα, βέβαια, δεν καταλείπει καμία αμφιβολία: η δικαιοσύνη είναι μια ανεξάρτητη εξουσία, εξοπλισμένη με ισχυρές εγγυήσεις προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας των δικαστών, η οποία όχι μόνο δεν δικαιούται να «πολιτεύεται», αλλά οφείλει, αντίθετα, να συμπεριφέρεται ουδέτερα, με μόνο κριτήριο τον σεβασμό της νομιμότητας, ώστε να αποτελεί ένα πειστικό και ισχυρό αντίβαρο απέναντι στις παρεκτροπές των άλλων εξουσιών, ένα πραγματικό οχυρό. Μεταξύ, όμως, θεωρίας και πράξης η διαφορά είναι μεγάλη. Πράγματι, η εικόνα της δικαιοσύνης σήμερα καταδεικνύει σοβαρό έλλειμμα ανεξαρτησίας. Αυτό δεν οφείλετ