IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

(...) Κι αυτό το τελευταίο είναι εκείνο που πονάει περισσότερο.  Το γεγονός ότι έχουν εγκαταλείψει τους αδύναμους στην τύχη τους. Ίσως επειδή πιστεύουν ότι δεν περιμένουν ψήφους από τους απόκληρους αυτής της ζωής. Ίσως επειδή φοβούνται να τους αντικρύσουν.  Όχι πάντως επειδή δεν υπάρχουν λεφτά. Λεφτά υπάρχουν.  Τουλάχιστον γι΄ αυτό, υπάρχουν.  Κι αν δεν υπάρχουν να τσακιστούν να τα βρουν... Πέντε χιλιάδες πεντακόσιοι άνθρωποι σιτίζονται καθημερινά στα δυτικά προάστια της Θεσσαλονίκης από τα συσσίτια της Εκκλησίας. Ο Μητροπολίτης Νεαπόλεως Βαρνάβας έχει οργανώσει ένα ζηλευτό κοινωνικό δίκτυο αλληλοβοήθειας, δίχως ένα ευρώ βοήθειας από το κράτος. Αλήθεια! Ένα κράτος που βρίσκει κάθε χρόνο εκατοντάδες εκατομμύρια για τα ευγενή ταμεία ορισμένων συντεχνιών, δεν βρήκε, άραγε, μερικές χιλιάδες ευρώ για να μην πεθάνουν οι άνθρωποι στα πεζοδρόμια;  Είναι ανατριχιαστικό! Αν η Εκκλησία δεν είχε κινητοποιήσει τους μηχανισμούς της για να παρέχουν έργο βοήθειας στους σ

(...) Το μπαούλο, με σχήμα και όψη πειρατική, δεν είναι άλλο από τις καταθέσεις των πλούσιων Ελλήνων στο εξωτερικό.(...)   Οι Έλληνες υπουργοί οικονομικών υπήρξαν υπερασπιστές του μπαούλου και αρνούνταν να παραδώσουν τα κλειδιά του.(...) Αυτό που σταματούσε τους υπουργούς από το να παραδώσουν τα κλειδιά (τα USB που χάνονται από τσέπη σε τσέπη) είναι ότι αντιλαμβάνονταν τον εαυτό τους ως αρχιπειρατές της συμμορίας που κατέχει σήμερα το μπαούλο. Το λέει και η νεότερη ιστορία μας και οι λεπτομέρειες της λίστας Λαγκάρντ. (...) Αν όντως υπάρχει ένα κλειδί για την ελληνική κρίση, κάπου πρέπει να υπάρχει και το μπαούλο με τη χρυσή κλειδαριά. Από το 2009, όταν έγινε εμφανές στις αγορές ότι η ελληνική οικονομία ήταν η πιο επικίνδυνη φούσκα στην υφήλιο και ότι θα έχαναν τα λεφτά που στοιχημάτισαν σε αυτή, η Ευρώπη και το ΔΝΤ άρχισαν να πιέζουν σε δύο κατευθύνσεις: Πρώτον στον αποπληθωρισμό της οικονομίας που θα βελτίωνε την ανταγωνιστικότητα και δεύτερον στο άνοιγμα του ε

 Οι αριθμοί είναι ανελέητοι. Η νύχτα θα είναι πολύ μεγάλη...     Χειρότερη χρονιά για όλους τους Ελληνες θα είναι το 2013 ακόμη και από αυτό το απαίσιο 2012, που επιτέλους τελειώνει. Η μαύρη δυστυχία της χρονιάς που πέρασε θα συνεχιστεί και κατά τη διάρκεια του νέου έτους σε ακόμη πιο ζοφερό φόντο, με όλους ανεξαιρέτως τους οικονομικούς δείκτες που αφορούν στο εισόδημα του πληθυσμού να επιδεινώνονται ακόμη περισσότερο. Είναι εντελώς αβάσιμες οι κωμικοτραγικές προσπάθειες της συγκυβέρνησης Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη να καλλιεργήσουν στον ελληνικό λαό την παραπλανητική εντύπωση ότι το 2013 θα βελτιωθεί δήθεν η ζωή του. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί σε καμία απολύτως περίπτωση. Πρόκειται για συνειδητό ψέμα που υπηρετεί πολιτικές σκοπιμότητες. Οι αριθμοί είναι ανελέητοι. Το ΑΕΠ θ α μειωθεί πάλι - για έκτη (!) συνεχή χρονιά από το 2008, κάτι που δεν συμβαίνει ούτε στους πολέμους. Από 208,5 δισ. ευρώ που ήταν στα τέλη του 2011 καταβαραθρώθηκε στα 194,7 δισ.

Με την αποδέσμευση της καθυστερούμενης από τον περασμένο Ιούνιο δόσης, κάποιο αβέβαιο αίσθημα ανακούφισης διαχέεται στην καταπτοημένη κοινή γνώμη. Η κυβέρνηση μοιράζει καθυστερούμενες οφειλές στον αγροτικό κόσμο και στα ταμεία, ενώ ταυτόχρονα επαίρεται ότι η αντίστροφη μέτρηση για τη σταθεροποίηση και την ανάκαμψη έχει ήδη αρχίσει. Η Standard and Poors αναβαθμίζει τη φερεγγυότητα της χώρας κατά έξι βαθμίδες, ενώ παράλληλα ο άνθρωπος που η ευρωπαϊκή Δεξιά είχε κατατάξει σε μιασματική κατηγορία μαζί με τον Ούγγρο Βίκτορ Ορμπάν εγκωμιάζεται σήμερα από τους Ευρωπαίους συντηρητικούς ομολόγους του και ανακηρύσσεται πρόσωπο της χρονιάς στη Γερμανία. Όσοι επεκαλούντο την καθυστέρηση των διαβόητων «διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων» στη χώρα μας για να μπλοκάρουν τα πακέτα στήριξης, σήμερα δηλώνουν ικανοποίηση με τη «σημαντική πρόοδό» τους. Ενώ η εικόνα της χώρας μας στο ευρωπαϊκό και διεθνές πλαίσιο αναμφισβήτητα μεταβάλλεται, ποιο το μέρος της οικονομίας και ποιο της ιδεολογίας και της

(...) Mένουν όχι απλώς ατιμώρητοι, αλλά συνεχίζουν να εξουσιάζουν τη χώρα, να ασελγούν στο πτώμα της πατρίδας. Mας έχουν παγιδεύσει σε μονόδρομο - υποταγής στους δανειστές μας, στη συντελεσμένη παραίτηση από την εθνική κυριαρχία, σε αποδοχή στα τυφλά «Mνημονίων» με όρους ολοκληρωτικού, ανέκκλητου εξανδραποδισμού μας. Παραμένοντας στην κυβέρνηση και στη Bουλή οι αυτουργοί των κοινωνικών εγκλημάτων, πρόσωπα και κόμματα που κατάστρεψαν τη μία και μοναδική του καθενός μας ζωή και βιοτή, μας αφαιρούν κάθε ελπίδα, κάθε πιθανότητα να αναχαιτιστεί ο ίλιγγος της συνεχιζόμενης πτώσης στο κενό. (...) Aς υποθέσουμε το φαντασιώδες ενδεχόμενο ιστορικής εξαφάνισής μας των Eλληνώνυμων του βαλκανικού νότου - αλλά οπωσδήποτε ηδονικής: Mας μεταφέρουν, λ.χ., όλους, ως πληθυσμικό σύνολο, στην πιο ηλιόλουστη και μαγευτική πολιτεία των HΠA, με παροχές μυθώδους διαβίωσης, αδιανόητες και για τον πιο ακραίο στις απαιτήσεις του συνδικαλιστή. Kαι στα εδάφη του σημερινού ελλαδικού κράτους δημιουργείτ