IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

H εικόνα της Γερμανίας όχι ως κινητήρας που θα ξεκολλήσει όλη την Ευρώπη από την κρίση, αλλά ως οδοστρωτήρας που λειτουργεί με «καύσιμο» τις θυσίες των υπολοίπων, κυριαρχεί. Προφανώς η κατάσταση αυτή είναι μη βιώσιμη, όχι μόνο από οικονομική, αλλά και από πολιτική άποψη. Αλλωστε, τα (οικονομικά ή μη) Blitzkrieg της Γερμανίας ξεκινούσαν πάντα εντυπωσιακά, αλλά τελείωναν κατά κανόνα πολύ άσχημα, τόσο για την ίδια όσο και για τον υπόλοιπο κόσμο. Ο αστραπιαίος οικονομικός πόλεμος (Blitzkrieg) της κυβέρνησης Μέρκελ επευφημείται περίπου ως δεύτερο γερμανικό «θαύμα» εντός των τειχών της Γερμανίας. Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε προβάλλει τη χώρα του ως παράδειγμα προς μίμηση: το συνετό, εργατικό μυρμήγκι, σε αντιδιαστολή με τα σπάταλα, μεσογειακά τζιτζίκια, για τα οποία ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών επιβάλλει διαδικασία ελεγχόμενης πτώχευσης, με υποκατάσταση των εθνικών τους κυβερνήσεων από ανεξάρτητα σώματα οικονομικής διαχείρισης. Ομως , η Γερμανία εξαρτάται από τους «άσωτους»

Δεν θα πω για τους άλλους. Λίγο με ενδιαφέρει η ποιότητα και η στάση τους σε τέτοιες στιγμές. Ούτε και περίμενα καλύτερη αντιμετώπιση. Όσο και να τους βρίσω, χαϊδεύω τα αυτιά μας και τίποτα δεν αλλάζει. Θα πω για εμάς, και συγχωρήστε με: Έρχεται η μέρα που η μάσκα τραβιέται βίαια. Η μέρα που το αληθινό μας πρόσωπο φανερώνεται, θέλουμε-δεν θέλουμε, αφτιασίδωτο και τρομακτικά αληθινό. Πρέπει να το κοιτάξουμε, είναι θέμα ζωής και θανάτου. Πρέπει να το ρωτήσουμε, να μας πει ποιοι είμαστε. Γιατί μόνο αυτό γνωρίζει. Γυρνάμε απότομα, για να αντικρίσουμε μια τρύπα στον καθρέφτη. Πού απουσιάζει το πρόσωπό μας; Το ξεχάσαμε σε μικρά, ταπεινά, εγκαταλελειμμένα σπίτια, στη σκόνη χαμηλών, πλύνθινων ερειπίων, στους τάφους αγράμματων, ακατέργαστα σοφών παππούδων. Εκεί αφήσαμε θαμμένες τις αληθινές καλημέρες, τη συγκίνηση των στίχων, την αλληλεγγύη των ανθρώπων κι ότι πολύτιμο δεν μετριέται σε χρήμα. Έκτοτε, προχωρήσαμε στον «σύγχρονο κόσμο» απρόσωποι, γυμνοί, παλεύοντας να κρατήσουμε το

Σε μια εποχή που η δημοσιοοικονομική κρίση έχει πλήρως απορροφήσει το ενδιαφέρον της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης, εκκολάπτεται μια επικίνδυνη κατάσταση που μπορεί να τινάξει στον αέρα το παγκόσμιο γεωπολιτικό σύστημα: αφορά την υπόθεση απόκτησης πυρηνικών όπλων από το θεοκρατικό καθεστώς του Ιράν. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, σε πρόσφατη δήλωσή του στο Κανάλι 2 της ισραηλινής τηλεόρασης οριοθέτησε τις μελλοντικές επιλογές της χώρας του σε δύο σύντομες προτάσεις: 1η. Σε περίπου ένα χρόνο το Ιράν, αν δεν εμποδιστεί, θα έχει αποκτήσει πυρηνικά όπλα. 2η. Οι ΗΠΑ είναι αποφασισμένες να χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα, διπλωματικά ή στρατιωτικά, για να σταματήσουν αυτή την εξέλιξη. Ακόμη πιο άμεσα, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, τοποθετεί την ιρανική απόκτηση πυρηνικών στους έξι μήνες και δηλώνει ότι το Ισραήλ θα δράσει μονομερώς αν χρειαστεί για να αποτρέψει αυτήν την εφιαλτική εξέλιξη. Το καθεστώς του Ιράν, απαντώντας, απειλεί ότι θα αντιδράσει με φονικά αντί

Η μικρή Κύπρος έχει την περηφάνια της και δεν είναι, όπως νομίζουν πολλοί, μια ασήμαντη ποσότητα…ας είναι λοιπόν πιο προσεκτικοί κι ας μην παίζουν συνεχώς μαζί της Τρεις είναι οι στόχοι αυτού του πρωτοφανούς αδίστακτου εκβιασμού, αυτής της άδικης και ληστρικής επίθεσης που θέλει διά πυρός και σιδήρου να επιβάλει η διεθνής μαφία στην Κυπριακή Δημοκρατία με αυτήν την τελευταία αήθη επίθεσή της: Πρώτον: η καταλήστευση του ορυκτού πλούτου της. Δεύτερον: η λύση του πολιτικού προβλήματος σύμφωνα με τα δικά της δεδομένα και τρίτον: το ξεπούλημα των χρυσοφόρων ημικρατικών οργανισμών. Η συνταγή εφαρμογής απλή και αποτελεσματική: Καμία χώρα δεν μπορεί να αντισταθεί όταν διαλύεις τις δομές της οικονομίας της. Κατά συνέπεια ας μην υπάρχουν απορίες γιατί η παγκόσμια συμμορία σημαδεύει κατευθείαν στη διάλυση του ιστού της οικονομικής οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας, αφού και οι πέτρες γνωρίζουν ότι η κυπριακή οικονομία στηρίζεται κατά το πλείστον στην προσφορά υπηρεσιών ως χρη