Η προσφυγική κρίση, οι ελληνικοί στόχοι και o τουρκικός εκβιασμός
Πρόσφυγες με τα παιδιά τους φτάνουν με το δουλεμπορικό σκάφος σε ακτή κοντά στην Εφταλού, στη Λέσβο. Φωτογραφία ΠΕΤΡΟΣ ΤΣΑΚΜΑΚΗΣ Ως συνήθως, τα πάντα έμειναν ανοιχτά μετά την πρόσφατη σύνοδο κορυφής της ΕΕ για το προσφυγικό- μεταναστευτικό. Είναι άλλωστε πάγια τακτική, όταν η γνωστή ευρωπαϊκή ηγεσία δεν θέλει να πάρει συγκεκριμένες αποφάσεις, καταφεύγει σε κείμενα επιδεχόμενα πολλών ερμηνειών. Οι εκβιασμοί και τα ανατροφοδοτούμενα σενάρια θα πάρουν, για άλλη μια φορά, τη θέση θαρραλέων αποφάσεων που έχει ανάγκη η Ευρώπη. Παρά ταύτα, υπό προϋποθέσεις, η Ελλάδα μπορεί με όχημα την πρωτοφανή προσφυγική κρίση, να προωθήσει δύο- τρία μείζονος σημασίας ζητήματα. Όπως για παράδειγμα, την ανάδειξη των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ, που είναι τα σύνορα της Ελλάδας, σε κοινή ευρωπαϊκή υπόθεση η οποία θα λειτουργεί για τα επόμενα χρόνια ως παράγοντας σταθεροποίησης και σε καμιά περίπτωση αμφισβήτησης των αρχών που διαπνέονται από το διεθνές δίκαιο. Δεν είναι εύκολ