IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

«Τιμωρία» χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα θα είναι πιθανή «αποβολή» της Ελλάδας από τη Σένγκεν, τονίζει το think tank. Γιατί φράχτες και αυστηρότερα μέτρα δεν λύνουν το πρόβλημα. Οι εναλλακτικές οδοί και η απαισιόδοξη πρόβλεψη. Η προσφυγική/μεταναστευτική κρίση της Ευρώπης δεν δείχνει σημάδια άμβλυνσης και η Ευρωπαϊκή Ένωση αγωνίζεται να βρει τρόπο να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, γράφει το αμερικανικό think tank σε άρθρο του με τίτλο «Ελλάδα: Ο αποδιοπομπαίος τράγος μιας προσφυγικής κρίσης». Οπως γράφει, οι αρχικές στρατηγικές για συνεργασία με την Τουρκία, ώστε να περιοριστεί ο αριθμός των αιτούντων άσυλο, και για μετεγκατάστασή τους σε όλη την Ευρώπη, είναι ξεκάθαρο πως έχουν αποτύχει. Τώρα, τα κράτη-μέλη της ΕΕ ψάχνουν για εναλλακτικές προσεγγίσεις καθώς προσπαθούν να εμποδίσουν το κύμα των αιτούντων άσυλο από το να εισρεύσει στην Ευρώπη, και φαίνεται πως έχουν καταλήξει σε συμφωνία για το ποιος φταίει: η Ελλάδα. Τις τελευταίες εβδομάδες, αρκετά μέλη της ΕΕ έχουν απει

 Οι ηγετικές φιλοδοξίες του τούρκου προέδρου εντός και εκτός της χώρας του αποδυνάμωσαν τη θέση της Αγκυρας στη διεθνή σκηνή Πριν από πέντε χρόνια, όταν ξέσπασε η αποκαλούμενη «Αραβική Ανοιξη», η ώρα της Τουρκίας έμοιαζε να έχει φτάσει. Εχοντας ταπεινωθεί από την Ευρωπαϊκή Ενωση έπειτα από χρόνια ενταξιακών διαπραγματεύσεων – που συνοδεύτηκαν από πολλές ψεύτικες υποσχέσεις από την ΕΕ – ο τότε πρωθυπουργός και σήμερα πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε το τέλειο σχέδιο για να αποκαταστήσει την τιμή της χώρας του και να ενισχύσει την αξιοπιστία της: θα βοηθούσε να επανασχεδιαστεί μία Μέση Ανατολή που βρισκόταν σε αναταραχή. Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ότι τα πράγματα δεν πήγαν όπως ακριβώς τα σχεδίαζαν. Η Τουρκία αδιαμφισβήτητα βρισκόταν σε πλεονεκτική θέση για να κάνει τη διαφορά. Με τη λειτουργική δημοκρατία της, την οικονομία της αγοράς που ανθούσε και την πλούσια πολιτιστική ιστορία της, η Τουρκία έμοιαζε να προσφέρει ένα θελκτικό οικονομικό, κοινωνικ

Με αυτό το συμπυκνωμένο αλλά πλούσιο σε πληροφορίες οδοιπορικό ο Μεταξάς-Λασκαράτος αποδεικνύεται οξυδερκής παρατηρητής και δίνει δείγμα γραφής για ποιο λόγο θεωρήθηκε ένας από τους πιο αξιόλογους Έλληνες δημοσιογράφους της Ρουμανίας Το 1900 ο Διονύσιος Μεταξάς-Λασκαράτος , ένας καταξιωμένος Έλληνας δημοσιογράφος της Ρουμανίας, συγκέντρωσε σε βιβλίο* τη σειρά από άρθρα που είχε δημοσιεύσει σε επιφυλλίδα στον Ελεύθερο Λόγο, την εβδομαδιαία, πολιτική και σατυρική εφημερίδα που εξέδιδε από το 1895 μέχρι το 1901 στη Βράιλα. Ο σκοπός του ήταν να φέρει στο φως τη ζωή και τις δραστηριότητες της ελληνικής ομογένειας στις παραδουνάβιες περιοχές, στα παράλια του Ευξείνου Πόντου, της ευρωπαϊκής και της ασιατικής Ρωσίας και της Αζοφικής θάλασσας. Επίσης, να προσφέρει στους αναγνώστες τις πληροφορίες που είχε συλλέξει ως αποτέλεσμα των συνεχών επισκέψεών του στις διάσπαρτες ελληνικές κοινότητες που, κυρίως κατά το δεύτερο ήμισυ του ιθ’ αιώνα, συνέβαλαν με τη δράση και το πν

Η αρνητική αντιμετώπιση του εθνικού μας νομίσματος από την  πλειονοψηφία των  Ελλήνων ,  μπορεί να δικαιολογηθεί, μόνο,   αν πιστεύουν πρώτον, ότι  η σωτηρία μας είναι εντός των  Μνημονίων  και δεύτερον ότι οι δανειστές μας πασκίζουν για τη σωτηρία μας, την ανάπτυξή μας και την ταχεία έξοδό μας από την κρίση. Θεωρώ και τις δύο αυτές υποθέσεις αυταπόδεικτα αστήρικτες και θα πρόσθετα και  παρανοϊκές . Αλλά, αν έτσι είναι τότε η  μοναδική λύση στο ελληνικό δράμα βρίσκεται εκτός Μνημονίων και τότε  το εθνικό μας νόμισμα εμφανίζεται, πράγματι, ως μονόδρομος. Την παράλογη  απέχθεια  των Ελλήνων  προς το εθνικό τους  νόμισμα , θα την αποδώσω  στην απεριόριστη  εξουσία των  ΜΜΕ, και στη δυνατότητά τους να μεταβάλλουν την πραγματικότητα,   δημιουργώντας μέσω της επανάληψης,   εσφαλμένες εντυπώσεις και πεποιθήσεις. Ωστόσο, αυτή φαίνεται να τελειώνει, αφού η τελευταία ευρωπαϊκή έρευνα δίνει  44%  υπέρ της δραχμής και μόνον  42% υπέρ του ευρώ, ενώ ταυτόχρονα περισσότερο από 60% των Ελλ

Πως και γιατί η Δανία αποφάσισε να κατάσχει χρήματα και αντικείμενα αξίας των προσφύγων και γιατί δηλώνει "έκπληκτη" για τις αντιδράσεις «Υπάρχει κάτι σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας»  λέει ο Μάρκελλος στο έργο του Σαίξπηρ, «Άμλετ». Η διαπίστωση επιστρέφει ως ένα δίκαιο ερώτημα το 2016 μετά το νόμο που πέρασε στο κοινοβούλιο της Δανίας και βάσει αυτού οι αρχές μπορούν να κατάσχουν χρήματα και τιμαλφή των προσφύγων που αναζητούν άσυλο στο έδαφός της. Η είδηση προκάλεσε την κατακραυγή διεθνών οργανισμών, ανθρωπιστικών οργανώσεων, ακαδημαϊκών, της κοινής γνώμης. Ο παραλληλισμός με τις κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων Εβραίων από τους Ναζί ξαφνικά έγινε το πιο κοινό σχόλιο για την «μικρόψυχη», μπροστά στην ασύγκριτη δοκιμασία εκατομμυρίων προσφύγων, χώρα του Bορρά. Και αυτό δεν είναι καν το πιο σκληρό μέτρο, που επιστρατεύει η Δανία για να βάλει φρένο στην άφιξη προσφύγων. Η κυβέρνηση αποφάσισε να μην επιτρέπει πλέον την επανένωση οικογενειών προσφύγων