ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ, COMRADE ALEXIS;
Ας μη γελιόμαστε. Η κρατούσα άποψη στη Γερμανία για το ελληνικό χρέος είναι ρατσιστική - τιμωρητική. Και ασφαλώς τοκογλυφική. Δεν σας κρύβω ότι αυτές τις μέρες μπήκα στον πειρασμό να ξαναδημοσιεύσω αυτούσιο ένα άρθρο με τον προφητικό τίτλο «Πρόωρη Ανάσταση στο μυαλό του Αλέξη Τσίπρα», που έγραψα για την Κυριακή του Πάσχα. Σε αυτό εξηγούσα ότι οι ονειροφαντασιώσεις για «καθαρή λύση» στο θέμα του χρέους, και μάλιστα σε λογική διάσπασης της γερμανικής ηγεσίας, παρέπεμπαν στις γνωστές… καμαρωτές «αυταπάτες», που έχουν στοιχίσει ακριβά στη χώρα. Δεσμεύτηκα, άλλωστε, να τον ψηφίζω τον Αλέξη για το υπόλοιπο του βίου μου και να του ανάψω μια λαμπάδα ίσαμε το μπόι του, αν, προς μεγάλη μου διάψευση, κατάφερνε να φέρει ένα αξιοπρεπές deal. Ιδιαίτερα προ των γερμανικών εκλογών. Εκ του ασφαλούς η υπόσχεσή μου. Σαν να κλέβω εκκλησία. Εγώ γλίτωσα τη λαμπάδα και τον εφιάλτη της κάλπης και ο πρωθυπουργός γλίτωσε τη γραβάτα. Το ερώτημα είναι όμως ποιος θα γλιτώσει τον ελληνικό λαό α