IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Σκίτσο του Roger Mac Phail Δανείζομαι τον τίτλο της σημερινής επιφυλλίδας μου από το κείμενο του συναδέλφου Νίκου Παρασκευόπουλου στην ίδια τούτη στήλη, πριν από μία εβδομάδα. Ολόκληρη η φράση του Νίκου ήταν: «Η εξουσία προτιμά (...), αντί του διαλόγου, τη σιωπή των αμνών». Οφείλω να ομολογήσω ότι, στον χώρο των δικών μου ευαισθησιών, θα είχε περάσει μάλλον απαρατήρητη αυτή η φράση, αν στην ίδια σελίδα των σύντομων πολιτικών σχολίων δεν με είχε ενοχλήσει μια αιχμηρή παρατήρηση, με αφορμή τις δηλώσεις του Π. Κοροβέση, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και επί πολλά χρόνια σχολιαστή της «Ε», υπό τον σταθερό τίτλο «Στο ψευδοκράτος των Αθηνών». Είχε προηγηθεί η καταγγελία του Γ. Βότση, στην ίδια τούτη στήλη, ότι το 1989, επί οικουμενικής κυβέρνησης Ζολώτα, το υπουργικό συμβούλιο είχε αποφασίσει να κηρύξει άγονο έναν εκκρεμή δημόσιο διεθνή διαγωνισμό για προμήθεια τηλεπικοινωνιακών εγκαταστάσεων, όμως αυτήν την κυβερνητική απόφαση, από κοινού, είχαν ανατρέψει από το παρασκήνιο οι κατονομαζόμενοι αρχηγο...

Σκίτσο του Π.Μαραγκού Ιούλιος 2009 Από το ''Έθνος'' Τουρκικοί εξοπλισμοί και ελληνικοί «αφοπλισμοί» Το καλοκαίρι εισέρχεται στην πιο θερμή περίοδό του, συμπαρασύροντας και τα ελληνοτουρκικά σε μια νέα δίνη, η οποία έχει έντονη τη σφραγίδα της ελληνικής αδυναμίας όπως αυτή εκφράζεται στους τομείς της εξωτερικής και της αμυντικής πολιτικής. Εν μέσω διεθνούς οικονομικής κρίσης οι δύο χώρες έλαβαν σε σύντομο χρονικό διάστημα σειρά ιδιαίτερα σημαντικών αποφάσεων στα εξοπλιστικά. Η διαφορά μεταξύ των δύο κρατών, που διανύουν την πέμπτη δεκαετία αντιπαράθεσης (από το τέλος του Β΄ΠΠ), έγκειται στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται τη γεωστρατηγική τους θέση. Η Τουρκία το πράττει με γεωπολιτικό ρεαλισμό και εθνική αυτοπεποίθηση, η Ελλάδα με σταθερό φοβικό σύνδρομο και στάση «καταναλωτή ασφάλειας». Σε αυτό το πλαίσιο η Αθήνα αποφάσισε να μειώσει τα εξοπλιστικά της προγράμματα, ενώ η Αγκυρα να προχωρήσει στην υλοποίηση νέων, τα οποία την οδηγούν εγγύτερα στον σκοπό της ανάδειξ...

Σκίτσο του Π.Μαραγκού Από το ''ΕΘΝΟΣ'' Ιούλιος 2009 Ναυάγιο Πολιτικής στο Αιγαίο Αναλύοντας τα κοινωνικά φαινόμενα ο έλληνας μαρξιστής θεωρητικός Νίκος Πουλαντζάς έκανε την κρίσιμη εννοιολογική διάκριση ανάμεσα στις κοινωνικές δομές και τις κοινωνικές πρακτικές. Με δύο λόγια εκείνη η θεωρητική συμβολή του μεγάλου έλληνα θεωρητικού είχε ως εξής: -- Υπάρχουν δύο διακριτά πεδία κοινωνικών εξελίξεως: Οι κοινωνικές δομές, όπως αποκρυσταλλώνονται στους θεσμούς… -- Και οι κοινωνικές πρακτικές, όπως εξελίσσονται, άλλοτε αναπαράγοντάς τους θεσμούς, άλλοτε αμφισβητώντας τους, άλλοτε οδηγώντας στην τροποποίησή τους (μεταρρυθμίσεις) κι άλλοτε στην πλήρη ανατροπή τους (επαναστάσεις). * Κατά κάποιο τρόπο «δομές» είναι η αρχιτεκτονική του κοινωνικού συστήματος, όπως έχει «αποκρυσταλλωθεί» σε θεσμούς – είναι η στατική εικόνα, η «κάτοψη» της κοινωνίας. * «Πρακτικές» είναι η «ενέργεια» της κοινωνίας όπως «αναβλύζει» μέσα από τις «δομές», άλλοτε στερνιώνοντάς τες, άλλοτε υπονομεύοντάς τες...