Αίγυπτος-Τουρκία: Η στρατιωτική ισχύς των δύο χωρών σε αριθμούς.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Τι θα σήμαινε για την Τουρκία μία πιθανή εμπλοκή
του Αιγυπτιακού στρατού στη Λιβύη;
(2) “Γιατί η Αίγυπτος ψάχνει ευκαιρία για να “χτυπήσει” την Τουρκία”.
(3) Ο Guardian για τη μάχη Τουρκίας – Αιγύπτου για τη Λιβύη
και το ενδεχόμενο ένοπλης σύρραξης.
(4) Από τη Σύρτη στο Ελ Χιλάλ: Οι δυνάμεις του Χάφταρ
δεν θα αφήσουν τις πετρελαιοπηγές να πέσουν σε τουρκικά χέρια (pic).
Αίγυπτος-Τουρκία: Η στρατιωτική ισχύς των δύο χωρών
σε αριθμούς.
Με το θερμόμετρο να ανεβαίνει στη Λιβύη και την ανατολική Μεσόγειο συνολικά, οι εμπλεκόμενες χώρες σκληραίνουν την επικοινωνιακή και διπλωματική ρητορική τους. Μετά και την προειδοποίηση του Αιγύπτιου προέδρου Αμπντέλ αλ Σίσι για στρατιωτική επέμβαση, στην περίπτωση που οι υποστηριζόμενες από την Τουρκία δυνάμεις του Σάρατς προχωρήσουν στη Σύρτη, Κάιρο και Άγκυρα ανταλλάσσουν δηλώσεις και “γαλλικά”.
Αν και, από ό,τι φαίνεται, μια στρατιωτική πρωτοβουλία από την Αίγυπτο βρίσκεται ακόμα μακριά, η ηγεσία της δηλώνει επιχειρησιακά έτοιμη. Εάν προχωρούσε, θα την έφερνε εμμέσως αντιμέτωπη με την Τουρκία. Και οι δύο δυνάμεις, πάντως, διαθέτουν παρόμοια στρατιωτική ισχύ. Όπως προκύπτει από τα τελευταία στοιχεία του GlobalFirePower, που συνυπολογίζει δεκάδες δείκτες και παραμέτρους, η Αίγυπτος είναι 9η στρατιωτική δύναμη σε σύνολο 138 χωρών και η Τουρκία 11η, με ενεργό στρατιωτικό προσωπικό 440.000 και 355.000 αντίστοιχα και εφεδρείες 480.000 και 380.000 αντίστοιχα.
Σε επίπεδο εξοπλισμών τα νούμερα έχουν ως εξής:
Για να γίνει κατανοητή η αναφορά στα νούμερα, να σημειωθεί ότι η ίδια πλατφόρμα αναφέρει για την Ελλάδα και τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις: 200.000 ενεργό προσωπικό, 187 μαχητικά αεροσκάφη, 29 επιθετικά ελικόπτερα, 1.355 άρματα μάχης, 3.691 τεθωρακισμένα, 547 αυτοκινούμενα πυροβόλα, 152 εκτοξευτές ρουκετών, 13 φρεγάτες, 11 υποβρύχια, 35 περιπολικά και 4 ναρκαλιευτικά.
Θα πρέπει, βέβαια, να διευκρινίσουμε ότι οι αριθμητικές συγκρίσεις αυτές δεν αποτελούν ένδειξη για το αποτέλεσμα μιας σύρραξης μεταξύ των συγκρινόμενων χωρών. Για αυτό θα έπρεπε να ληφθούν υπόψη πολλά ποιοτικά στοιχεία για τις ένοπλες δυνάμεις. Για παράδειγμα, η Αίγυπτος διαθέτει σύγχρονα άρματα μάχης Μ1Α1 και ρωσικά Τ-90, ενώ η Τουρκία τα πιο παλαιά Μ60 και γερμανικά Leopard, παρά την αναβάθμισή τους.
Το τουρκικό ναυτικό υπερτερεί αριθμητικά, αλλά δεν έχει νέες “προσθήκες” την τελευταία 25ετία, την ώρα που το αιγυπτιακό διαθέτει δύο νέα γαλλικά ελικοπτεροφόρα κλάσης Mistral. Σε επίπεδο αεράμυνας, η Τουρκία δεν μπορεί, για μια σειρά από λόγους, να ενεργοποιήσει τους πυραύλους S-400 που αγόρασε από τη Ρωσία, την ώρα που η Αίγυπτος διαθέτει ενεργούς S-300 και αμερικανικούς Patriot.
Οι παράμετροι μιας σύγκρουσης
Συνολικά, σύμφωνα με το ινστιτούτο ερευνών SIPRI, οι αμυντικές δαπάνες της Τουρκίας, που ανέρχονται σε 20,4 δισ. δολάρια για το 2019, έχουν αυξηθεί κατά 86% από το 2010 ως το 2019. Αντλούν περίπου το 2,7% του ΑΕΠ και είναι μεγαλύτερες, σε απόλυτα νούμερα, από της Ισπανίας και του Ιράν, και πλησιάζουν αυτές του Ισραήλ (20,5 δισ.).
H Αίγυπτος, από την άλλη, τα προηγούμενα χρόνια δεν ξεπερνούσε τα 5-6 δισ. δολάρια για τον αμυντικό της προϋπολογισμό, όμως έχει αυξήσει σημαντικά τις στρατιωτικές δαπάνες και λαμβάνει οικονομική βοήθεια 1,2 δισ. (για το 2019) από τις ΗΠΑ. Ταυτόχρονα έχει επικεντρώσει σημαντικά στον εκσυγχρονισμό των ενόπλων δυνάμεών της, αγοράζοντας οπλικά συστήματα από διάφορες χώρες.
Πάντως, εκτιμήσεις για μια σύγκρουση δεν μπορούν να γίνουν με ασφάλεια, αφού εξαρτάται από το είδος της, τη δεδομένη κατάσταση στο πεδίο των επιχειρήσεων, οικονομικούς και κοινωνικούς παράγοντες κ.ά. Στην περίπτωση της Λιβύης, υπάρχουν σημαντικές παράμετροι που διαφοροποιούν τις δυνατότητες κάθε χώρας. Η Τουρκία βρίσκεται μακριά από το θέατρο των επιχειρήσεων και έχει εμπλακεί ταυτόχρονα σε πολλαπλά μέτωπα –Συρία, βόρειο Ιράκ– ενώ και η τουρκική οικονομία δέχεται σημαντικές πιέσεις.
Η Αίγυπτος, αν και σε επίπεδο προβολής ισχύος υπολείπεται της Τουρκίας, στην περίπτωση της Λιβύης έχει το πλεονέκτημα της εγγύτητας, ενώ απολαμβάνει της στήριξης του Αραβικού Συνδέσμου. Από την άλλη, πάλι, η Τουρκία διαθέτει τις προδιαγραφές του ΝΑΤΟ και μια συνεχώς μεγεθυνόμενη στρατιωτική βιομηχανία.
Σύνταξη SLpress.gr
https://slpress.gr/diethni/aigyptos-toyrkia-i-stratiotiki-ischys-ton-dyo-choron-se-arithmoys/?fbclid=IwAR3ABY0iAxatbaALxYl7N61TPCZl8wF698laZ5p-Bj4xjizid8Db0JfhAUs
25 Ιουνίου 2020
1.
Τι θα σήμαινε για την Τουρκία
μία πιθανή εμπλοκή του Αιγυπτιακού στρατού στη Λιβύη;
Την ώρα που οι στρατιωτικές δυνάμεις των αντιμαχόμενων πλευρών στη Λιβύη παίρνουν θέσεις για τη μάχη της Σύρτης, η κατάκτηση της οποίας θα μπορούσε να κρίνει τον εμφύλιο, ο στρατιωτικός αναλυτής Mohamed Al-Kinani αναλύει στο RT Arabic πως ο αιγυπτιακός στρατός θα μπορούσε να επέμβει, προκαλώντας «σφοδρές απώλειες» στους Τούρκους μισθοφόρους.
Με 920.000 στρατιώτες και αξιωματικούς, 440.000 στρατιωτικούς υπαλλήλους και σχεδόν μισό εκατομμύριο εφέδρους ο αιγυπτιακός στρατός συγκαταλέγεται στους ισχυρότερους του κόσμου. Στο Global Firepower Index που δημοσιεύτηκε το 2020, η Αίγυπτος καταλαμβάνει την ένατη θέση επί συνόλου 138 χωρών.
Τα ατού των αιγυπτιακών ενόπλων δυνάμεων δεν περιορίζονται όμως μόνον στον αριθμό των στρατιωτικών. Ο στρατός της χώρας διαθέτει 1.054 αεροσκάφη, μεταξύ των οποίων 215 μαχητικά και 81 ελικόπτερα, 4.295 πάντσερ και 11.700 τεθωρακισμένα οχήματα.
Είναι γεγονός ότι οι Αιγύπτιοι διαθέτουν τις ισχυρότερες στρατιωτικές δυνάμεις στη Μέση Ανατολή και τη βόρεια Αφρική και δη με διαφορά. Η Τουρκία ακολουθεί στην 11η θέση της κατάταξης, το Ιράν στην 14η ενώ η Σαουδική Αραβία στην 17η.
Τα νούμερα δεν λένε ποτέ ψέματα και η Αίγυπτος υπερισχύει, ειδικά μάλιστα όταν στην απέναντι πλευρά δεν θα βρει τον τουρκικό στρατό αλλά Σύρους μισθοφόρους του Ερντογάν.
Σύμφωνα με τον Αιγύπτιο αναλυτή καθοριστικό ρόλο σε μία πιθανή στρατιωτική εμπλοκή θα παίξει η δυνατότητα ανεφοδιασμού, δεδομένου ότι μιλάμε για την πολιορκία μίας στρατηγικής σημασίας πόλης. Η τουρκική πλευρά δεν θα άντεχε οικονομικά μία τέτοια στρατιωτική επιχείρηση. Το κόστος ανεφοδιασμού εξαιτίας της απόστασης θα ήταν δυσβάσταχτο, την ώρα που η Αίγυπτος, με λιγότερα έξοδα και σε λιγότερο χρόνο, θα ανανέωνε συνεχώς το μέτωπο.
«Η έκβαση θα ήταν καταστροφική για την Τουρκία, χιλιάδες απώλειες και καμία πιθανότητα νίκης», τονίζει!
https://www.onalert.gr/kosmos/ti-tha-simaine-gia-tin-toyrkia-mia-pithani-emploki-toy-aigyptiakoy-stratoy-sti-livyi/388164/?fbclid=IwAR0GSolKlO4nFGjmiqWYVwrRsLaukevozvqjoJdPIdQzxfJNIaTG5AyyB8k
26/06/2020
2.
“Γιατί η Αίγυπτος ψάχνει ευκαιρία για να “χτυπήσει” την Τουρκία”.
Ο διεθνολόγος-γεωστρατηγικός αναλυτής Βασίλης Κοψαχείλης, με κείμενο του στην προσωπική του σελίδα στο facebook, μας “ανοίγει τα μάτια” για το γεωπολιτικό παιχνίδι των Τούρκων που φθάνει μέχρι της Αφρική. Πως με τις κινήσεις της πιέζει την Αίγυπτο, η οποία γι΄ αυτό το λόγο ψάχνει αφορμή για να “χτυπήσει” την Τουρκία. Η Λιβύη μπορεί να είναι η ευκαιρία της.
Τα όσα γράφει ο Βασίλης Κοψαχείλης, έχουν γίνει αντιληπτά στα κέντρα αποφάσεων στην Αθήνα;
Το κείμενο:
Επειδή είδα να γράφονται πολλά και διάφορα για όσα απασχολούν την Αίγυπτο (και δικαίως την απασχολούν) και επειδή το θέμα έπαιξε υπερβολικά στα ελληνικά ΜΜΕ για να ξεχαστεί η κρυάδα των “ΑΟΖοσυνομιλιών” με την Αίγυπτο και τέλος, επειδή δεν προλαβαίνω να γράψω ένα σχετικό άρθρο, σας γράφω μερικά λόγια για το τι συμβαίνει με το φράγμα του Νείλου και για το πως “κουμπώνουν” κάποια πράγματα που αφορούν το μεγάλο πανηγύρι της Ερυθράς, που αυτό στην ουσία αποτελεί το σημείο στρατηγικής υπερεξάπλωσης για την Άγκυρα, εάν και εφόσον συντηρεί παράλληλα τα πεδία του βορείου Ιράκ, Συρίας και Λιβύης. Άρα, όσο πιο γρήγορα ανοίξει αυτό το πανηγύρι, τόσο το καλύτερο για εμάς.
Ο Νείλος είναι η πηγή ζωής της Αιγύπτου. Το είπε ο Ηρόδοτος και ισχύει στο ακέραιο από τότε. Χωρίς τα νερά του Νείλου, η Αίγυπτος τελείωσε και μαζί με το τελείωμα της Αιγύπτου θα έρθει και ο Αρμαγεδδών για όλους τους υπόλοιπους της Μεσογείου…
Η Αίγυπτος σήμερα παίζει ανταγωνιστικά την Τουρκία. Η Τουρκία επειδή θέλει να χωθεί στην Ερυθρά και ακόμη πιο πέρα (γι αυτό κτίζει το Ανατολού και τις φρεγάτες συνοδείας) φύτεψε ερείσματα και βάσεις κατά μήκος της Ερυθράς, σε Σουδάν (νησάκι Suakin) και Σομαλία. Η επιπόλαιη και βιαστική Γαλλία μαζί με την εγκληματικά αργοκίνητη στα γεωστρατηγικά Κίνα ελέγχουν το Τζιμπουτί. Η Κένυα είναι μια μεγάλη Αμερικανική βάση, και το Σουδάν με το Νότιο Σουδάν συγκεντρώνουν όλες τις συμφορές της γεωπολιτικής μαζί. Τέλος, Ερυθραία και Σομαλία έχουν τα δικά τους προβλήματα, φιλοδοξίες και εξαρτήσεις.
Περιτριγυρισμένο από όλους αυτούς είναι το κράτος της Αιθιοπίας, χώρα και λαός με βαθιά ιστορία και ηγεμονικό παρελθόν στο περιφερειακό σύστημα. Δεν έχουν έξοδο στη θάλασσα και βλέπουν το πανηγύρι που τους έρχεται… Και θέλουν να έχουν κάτι στα χέρια τους για να εκβιάσουν για την σταθερότητά τους στην αστάθεια που πλησιάζει!
Το κλειδί για την περιφερειακή στρατηγική της Αιθιοπίας είναι ο Νείλος. Το 80% των νερών του ποταμού πηγάζουν μέσα στο έδαφος της Αιθιοπίας.
Σαφώς και έχουν ανάγκες ενεργειακές (μόλις το 15% των μη αστικών περιοχών έχουν ηλεκτρικό ρεύμα και μιλάμε για 110 εκατ. πληθυσμό), αλλά το να μπουν στο παιχνίδι της ενέργειας μικροί ιδιώτες δεν λέει κάτι στον στρατηγικό σχεδιασμό της Αιθιοπίας.
Σαφώς και το φράγμα το θέλουν για άρδευση. Αγροτικό πληθυσμό έχουν και οι αρδεύσεις θα δώσουν καλλιεργήσιμη γη (δεν είναι εκτεθειμένοι στους περιβαλλοντικούς κινδύνους που είχαν τα εδάφη του Ιράκ), υψηλή αγροτική παραγωγή, αστικοποίηση και πλούτο σε μια φτωχή χώρα.
Το παιχνίδι όμως παίζεται αλλού και τις ιδέες τις έδωσαν οι Τούρκοι με το πρόγραμμα GAP για τον έλεγχο των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη και μέσω αυτού τον ουσιαστικό οικονομικό και πολιτικό έλεγχο στη Συρία και το Ιράκ.
Το φράγμα είναι το κλειδί που θα δώσει την “νομιμοποίηση” στην Αιθιοπία να ελέγχει ανά πάσα στιγμή τη ροή των νερών του Νείλου στο Νότιο Σουδάν, το Σουδάν και κυρίως την Αίγυπτο.
Θα μπορεί να τους απειλεί με τη δίψα και την οικονομική καταστροφή.
Μεγάλο όπλο στα χέρια της Αιθιοπίας που δεν πρόκειται να απεμπολήσει όσο η Αίγυπτος με την Τουρκία θα βρίσκονται σε τροχιά σύγκρουσης. Και μεγάλη προίκα για την Αιθιοπία στο διπλωματικό χρηματιστήριο…
Στα πλαίσια λοιπόν μιας Μακιαβελικής προσέγγισης, όσο πιο πολύ και όσο πιο γρήγορα η Αιθιοπία πιέσει με το φράγμα την Αίγυπτο, τόσο πιο πολύ και πιο γρήγορα η Αίγυπτος θα καίγεται για αποφασιστικό πλήγμα στην Τουρκία (το οποίο θα προτιμούσε στη Λιβύη απ’ ότι στην Ερυθρά) για να ασχοληθεί στη συνέχεια με την Αιθιοπία από θέση αναμφίβολης ισχύος (να είναι καλά ο συγχωρεμένος ο Μπούτρος Μπούτρος Γκάλι, την Αίγυπτο την ευνοεί και το διεθνές δίκαιο για τους διεθνείς μη θαλάσσιους υδάτινους πόρους).
Άρα, την ώρα που η Ελλάδα διαπραγματεύεται με την υπερφίαλη Αίγυπτο θαλάσσιες ζώνες, καλό θα ήταν μια άλλη αποστολή να μιλά με την Αιθιοπία για τη διπλωματική στήριξη της Αθήνας στα σχέδια για το φράγμα…
Πολλά είπα πάλι και ο χρόνος τρέχει…
Από Militaire News -23/06/2020
https://www.militaire.gr/quot-giati-i-aigyptos
-psachnei-eykairia-gia-na-quot-chtypisei-quot-tin-toyrkia-quot/
Χαλίφα Χαφτάρ & Αμπντέλ Φατάχ αλ-Σίσι
3.
Ο Guardian για τη μάχη Τουρκίας – Αιγύπτου για τη Λιβύη
και το ενδεχόμενο ένοπλης σύρραξης.
Στο ρεπορτάζ του Guardian εξηγείται η σημασία της Σύρτης, η οποία αυτή τη στιγμή βρίσκεται στα χέρια των δυνάμεων του Χαλίδα Χαφτάρ ωστόσο αποτελεί διακαή πόθο του Φαγιέζ Αλ Σάρατζ, και δίνεται έμφαση σε πιθανή απόφαση της Αιγύπτου να επέμβει στρατιωτικά στη βορειοαφρικανική χώρα.
Μια διαφωνία στη βόρεια αφρικανική ακτή μεταξύ αντίπαλων φατριών στον εννέα ετών εμφύλιο πόλεμο απειλεί να κινητοποιήσει τον πανίσχυρο αιγυπτιακό στρατό και να κλιμακώσει την ένταση μεταξύ μερικών από τους πιο ορκισμένους εχθρούς της Μέσης Ανατολής.
Οι διπλωματικές προσπάθειες έχουν ενταθεί στην Ευρώπη αλλά και σε περιφερειακές πρωτεύουσες προκειμένου να αποτρέψουν την είσοδο του Καΐρου στη σύγκρουση, μια εξέλιξη που θα προκαλούσε αντιδράσεις από την Άγκυρα έως και το Άμπου Ντάμπι, επισημαίνει σε άρθρο του ο Guardian αναφορικά με τις ραγδαίες εξελίξεις στη Λιβύη.
Στο ρεπορτάζ εξηγείται η σημασία της Σύρτης, η οποία αυτή τη στιγμή βρίσκεται στα χέρια των δυνάμεων του Χαλίδα Χαφτάρ ωστόσο αποτελεί διακαή πόθο του Φαγιέζ Αλ Σάρατζ, και δίνεται έμφαση σε πιθανή απόφαση της Αιγύπτου να επέμβει στρατιωτικά στη βορειοαφρικανική χώρα.
Η πολιορκία της Σύρτης
Οι δύο πλευρές τώρα βρίσκονται στα περίχωρα της Σύρτης, εκεί όπου ο Μουαμάρ Καντάφι αιχμαλωτίστηκε και σκοτώθηκε το 2011, σε μια εξέλιξη που άλλαξε τους συσχετισμούς του πολέμου και έθεσε εν αμφιβόλω την δυνατότητα του Χαφτάρ να ανατρέψει την κυβέρνηση της Τρίπολης.
Οι δυνάμεις του GNA έχουν φτάσει στα 30 χλμ από τη Σύρτη, καταλαμβάνοντας θέσεις κοντά στον σταθμό παραγωγής ενέργειας της πόλης, ενώ αυτές του LNA, που υποστηρίζεται από την Αίγυπτο, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Ρωσία, βρίσκονται στις αστικές περιοχές όπου ο Λίβυος δικτάτορας και οι άνθρωποί του κρυβόταν το 2011, καθώς κατέρρεε η τεσσάρων δεκαετιών εξουσία του υπό την στρατιωτική επιχείρηση υπό τις ΗΠΑ και την Βρετανία.
Τα εννέα χρόνια που ακολούθησαν επικράτησε το χάος καθώς περιφερειακά κράτη, παγκόσμιες δυνάμεις, φυλές, μισθοφόροι και τζιχαντιστές, όλοι προσπάθησαν να πάρουν ένα κομμάτι από ένα κράτος που μπορεί να είναι και το πλουσιότερο της βόρειας Αφρικής.
Σύμφωνα με τον Guardian, η χώρα είναι τώρα διαιρεμένη σε ανατολή και δύση μεταξύ δυο φατριών και των υποστηρικτών τους. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του μετώπου της ανατολής, με δυνάμεις που διοικούνται από τον Χαφτάρ κάλεσε τον αιγύπτιο πρόεδρο, Αμπντέλ Φατάχ αλ-Σίσι, να κάνει πράξη την απειλή του και να εισβάλει εάν οι δυνάμεις του δυτικού μετώπου του GNA, που στηρίζεται επιπλέον από Κατάρ και Ιταλία, προχωρήσουν περαιτέρω προς την Σύρτη.
Μετά τις απειλές Σίσι πως θα υπερασπιστεί τα σύνορα της Αιγύπτου ο Αραβικός Σύνδεσμος απηύθυνε έκκληση για νέα προσπάθεια εκεχειρίας, ωστόσο ο GNA που βρίσκεται δυτικά της Σύρτης φαίνεται πως είναι σε ετοιμότητα να προχωρήσει προς τις υποχωρούσες δυνάμεις του Χαφτάρ.
«Βρίσκονται στις πύλες της Τρίπολης εδώ και πολύ καιρό και σκοτώνουν ανθρώπους με οβίδες» δήλωσε ο Φαουζί Χαιραλάχ, μαχητής που μίλησε τηλεφωνικά στον Guardian. «Και όταν ήρθε η ώρα να φύγουν, αυτό που μπόρεσαν ήταν να υποχωρήσουν πίσω κατά 300 μίλια. Είναι παραπαίουσα δύναμη».
Η απόφαση της Αιγύπτου και ο πόλεμος δι’ αντιπροσώπων
Εάν η Αίγυπτος εισβάλλει στη Λιβύη είναι το πρώτο θέμα που συζητείται στη χώρα. Ο Ανάς ελ Γκομάτι διευθυντής του Ινστιτούτο Sadeq, ένα thinktank με βάση την Τρίπολη ανέφερε: «Η Αίγυπτος θα προχωρήσει εάν η Ρωσία αφήσει τον GNA και την Τουρκία να περάσουν στη Σύρτη και εάν έχει στρατιωτική και οικονομική υποστήριξη από κάποιον άλλο σύμμαχο όπως είναι Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα/Σαουδική Αραβία».
«Κάτι τέτοιο θα συνιστά χερσαία επίθεση προς τα σύνορα και θα προσπαθήσει να εμποδίσει τον GNA και την Τουρκία να διεκδικήσουν την πλούσια σε πετρέλαιο περιοχή (oil crescent) που εκτείνεται από τη Σύρτη έως τις πύλες της Βεγγάζης» πρόσθεσε.
Ο Σόνερ Καγκαπτάι, διευθυντής του Τουρκικού Ερευνητικού Προγράμματος του Ινστιτούτου της Ουάσιγκτον, περιέγραψε στον Guardian την παρούσα φάση της σύγκρουσης στη Λιβύη ως πόλεμο δι’ αντιπροσώπων (proxy war) σε δύο επίπεδα.
«Πρώτον μεταξύ του Ερντογάν και του Σίσι, καθώς ο ένας είναι η Νέμεσις του άλλου στη Μέση Ανατολή. Ο Σίσι είναι ένας κοσμικός στρατηγός που έχει φυλακίσει τους Ισλαμιστές πολιτικούς και ο Ερντογάν ένας Ισλαμιστής πολιτικός που έχει φυλακίσει κοσμικούς στρατηγούς. Δεν μπορούν να μείνουν μαζί στο ίδιο δωμάτιο ούτε για 20 λεπτά».
Δεύτερον, είπε, ο Ερντογάν το βλέπει και σαν proxy war με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, έναν πιο νέο περιφερειακό εχθρό.
Η Τουρκία έχει επίσης καταστήσει σαφές ότι σκοπεύει να αποζημιωθεί για τα δισεκατομμύρια δολαρίων χρέη από την εποχή του Καντάφι μέσω του κατασκευαστικού τομέα που κατέρρευσε με την ανατροπή του δικτάτορα. Ένας από τους λόγους που έχει επενδύσει τόσο στην Τρίπολη είναι γιατί επιθυμεί μια κυβέρνηση φιλική που θα την βοηθήσει σε αυτό και έτσι θα επωφεληθεί από μελλοντικά συμβόλαια.
Ο Μοχάμεντ αλί Αμπτάλα, ανώτερος σύμβουλος του GNA, είπε ότι η Αίγυπτος με τη στάση της θα μπορούσε να επιδεινώσει την κρίση. «Η Αίγυπτος πρέπει να είναι μέρος της λύσης στη Λιβύη και όχι μέρος του προβλήματος, όπως έχει υπάρξει τα τελευταία λίγα χρόνια. Η πρότασή της, ως έχει, μειώνει την πιθανότητα ειρήνευσης και συνιστά κίνδυνο για περαιτέρω διαίρεση στην Λιβύη».
Ο συντονισμός της Αιγύπτου με άλλες δυνάμεις
Ο έλεγχος των πετρελαϊκών πηγών της Λιβύης από τον GNA θεωρείται μη αποδεκτός τόσο από την Αίγυπτο όσο και από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα στη διαμάχη τους με την Τουρκία. «Εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα ήταν ταπεινωτικό και για τους δύο και δεν μπορούν να το αντέξουν» σημειώνει περιφερειακός διπλωμάτης. «Η Αίγυπτος θα ενεργήσει επιθετικά, αλλά η Τουρκία μπορεί να μην τσιμπήσει. Βρίσκεται 800 μίλια από τα σύνορά τους στη Σύρτη. Τι θα κάνουν γι’ αυτό; Πιστεύω ότι θα ψηφίσουν ειρήνη τελικά».
Ο Χ.Α. Χέλιερ, ανώτερος συνεργάτης του Ινστιτούτου Royal United Services και του Carnegie Endowment ισχυρίζεται πως «γενικά ο αιγυπτιακός στρατός είναι πολύ συντηρητικός και δεν εμπλέκεται πέρα από τα σύνορά του – αυτός είναι και ο λόγος που δεν έχουν εμπλακεί σοβαρά κάπου αλλού την τελευταία δεκαετία, όπως στην Υεμένη ή την Συρία».
«Το Κάιρο δεν πρόκειται να αλλάξει αυτή τη στάση, αλλά την ίδια ώρα έχει μια εξαιρετικά σοβαρή αντιμετώπιση σε ζητήματα που αφορούν την ασφάλεια κατά μήκος των συνόρων του με τη Λιβύη. Εάν το Κάιρο αποφασίσει να κάνει το βήμα, είναι πιθανό να προχωρήσει σε συντονισμό με άλλες δυνάμεις του περιφερειακού του άξονα, και ειδικότερα τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα».
«Είναι σημαντικό να μην αποσυνδέουμε όλα αυτά από τον ευρύτερο ψυχρό πόλεμο στον ευρύτερο αραβικό κόσμο, όπου τα τελευταία λίγα χρόνια, υπάρχουν δυο συνασπισμοί που έχουν ενωθεί. Η Τουρκία, το Κατάρ και ορισμένοι Ισλαμιστές από τη μια, η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Αίγυπτος από την άλλη. Κανείς δεν μπορεί να κατανοήσει σωστά τον πόλεμο στη Λιβύη εάν δεν συνεκτιμήσει όλα αυτά».
https://www.tanea.gr/2020/06/26/world/i-maxi-tourkias-aigyptou-gia-ti-livyi-kai-to-endexomeno-enoplis-syrraksis/
27/6/2020
4.
Από τη Σύρτη στο Ελ Χιλάλ: Οι δυνάμεις του Χάφταρ
δεν θα αφήσουν τις πετρελαιοπηγές να πέσουν σε τουρκικά χέρια (pic).
Ο Εθνικός Στρατός της Λιβύης (LNA), με επικεφαλής τον Στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ, μεταφέρει μονάδες από τη Σύρτη στα ανατολικά της χώρας και τις πετρελαιοπηγές της Χίλαλ! Ήταν η Σύρτη αντιπερισπασμός;
Μιλώντας στο Sputnik Arabica, ο Ιμπραήμ Αλ Φαίντι, επικεφαλής των εγκαταστάσεων Πετρελαίου της Λιβύης, που βρίσκονται υπό τον έλεγχο του Χάφταρ, δήλωσε «σύμφωνα με τις οδηγίες του Αρχηγού των Αραβικών Ενόπλων Δυνάμεων της Λιβύης, του Στρατηγού Χαλίφα Χάφταρ, και κατ ‘εφαρμογή των εντολών του, μετά από μια εκτεταμένη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στα κεντρικά γραφεία της Φρουράς των Πετρελαϊκών Εγκαταστάσεων στην πόλη Μπρέκα στις 23 Ιουνίου, στρατιωτικές μονάδες καταφθάνουν για να υπερασπιστούν τις πετρελαιοπηγές στην περιοχή Χιλάλ».
«Τα λιμάνια μας και τα πετρέλαια της χώρας μας θα είναι ασφαλή καθώς τα προστατεύουν ο στρατός και η αεροπορία μας», δήλωσε ο Λίβυος αξιωματούχος.
Δείτε σε χάρτη την περιοχή που μεταφέρονται τα στρατεύματα:
Ο Ερντογάν έχει λόγο στα πετρέλαια!
Την από μακρού διείσδυση του Ταγίπ Ερντογάν στη Λιβύη φωτίζει τουρκική έκθεση, που αποκαλύπτει ότι η παρουσία του τούρκου προέδρου στη χώρα αυτήν της Βόρειας Αφρικής είναι πολύ παλαιότερη από την ανάμειξή του στον εμφύλιο που μαίνεται εκεί και τη σύναψη του διαβόητου τουρκολιβυκού συμφώνου.
Βάσει των στοιχείων που περιλαμβάνονται στην ετήσια έκθεση της τουρκικής δημόσιας εταιρείας πετρελαίου Turkiye Petrolleri Anonim Ortakligi (TPAO), η Τουρκία απέκτησε στη Λιβύη πετρελαιοπηγή ύστερα από κρατικό διαγωνισμό που πραγματοποιήθηκε πριν από μία δεκαπενταετία, το 2005.
Τον τότε διαγωνισμό είχε καταφέρει να κερδίσει ύστερα από εργώδη προσπάθεια και κοστοβόρο λόμπινγκ η TPAO, ειδικότερα δε η θυγατρική αυτής Turkish Petroleum Overseas Company (TPOC), η οποία αναπτύσσει δράση εκτός Τουρκίας.
Η έρευνα για λογαριασμό της Άγκυρας απέδωσε τελικά καρπούς και οδήγησε στην ανακάλυψη κοιτάσματος, ενώ υπήρξαν και νέα κοιτάσματα από διαφορετικές πηγές το 2010.
Στην εν λόγω έκθεση της TPAO αναφέρονται 90 διαφορετικές δραστηριότητες της εταιρείας, μεταξύ αυτών και η επίβλεψη ερευνών από τη θυγατρική TPOC στη Λιβύη.
Εάν συσχετίσει κανείς τα ανωτέρω με το γεγονός ότι οι πετρελαιοπηγές της Τουρκίας βρίσκονται, όλες πλην μιας (αυτής στη λεκάνη της Σύρτης), στα εδάφη που ελέγχονται από τον Σάρατζ, τότε αντιλαμβάνεται για ποιο λόγο ο Ερντογάν παρέχει απλόχερα την υποστήριξή του σε αυτόν, στο πλαίσιο της σφοδρής εμφύλιας διαμάχης του με τον Χάφταρ.
Πηγή: AMN / NYT
https://www.onalert.gr/kosmos/apo-ti-syrti-sto-el-chilal-oi-dynameis-toy-chaftar-den-tha-afisoyn-tis-petrelaiopiges-na-pesoyn-se-toyrkika-cheria-pic/388185/?fbclid=IwAR1al9jOJwke5-vhi1FVSopqQucTGfdHuVc2ppa_FbRbRMn53rJoQUVBHpY
26/06/2020
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ - ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
(1) Τι θα σήμαινε για την Τουρκία μία πιθανή εμπλοκή
του Αιγυπτιακού στρατού στη Λιβύη;
(2) “Γιατί η Αίγυπτος ψάχνει ευκαιρία για να “χτυπήσει” την Τουρκία”.
(3) Ο Guardian για τη μάχη Τουρκίας – Αιγύπτου για τη Λιβύη
και το ενδεχόμενο ένοπλης σύρραξης.
(4) Από τη Σύρτη στο Ελ Χιλάλ: Οι δυνάμεις του Χάφταρ
δεν θα αφήσουν τις πετρελαιοπηγές να πέσουν σε τουρκικά χέρια (pic).
Αίγυπτος-Τουρκία: Η στρατιωτική ισχύς των δύο χωρών
σε αριθμούς.
Με το θερμόμετρο να ανεβαίνει στη Λιβύη και την ανατολική Μεσόγειο συνολικά, οι εμπλεκόμενες χώρες σκληραίνουν την επικοινωνιακή και διπλωματική ρητορική τους. Μετά και την προειδοποίηση του Αιγύπτιου προέδρου Αμπντέλ αλ Σίσι για στρατιωτική επέμβαση, στην περίπτωση που οι υποστηριζόμενες από την Τουρκία δυνάμεις του Σάρατς προχωρήσουν στη Σύρτη, Κάιρο και Άγκυρα ανταλλάσσουν δηλώσεις και “γαλλικά”.
Αν και, από ό,τι φαίνεται, μια στρατιωτική πρωτοβουλία από την Αίγυπτο βρίσκεται ακόμα μακριά, η ηγεσία της δηλώνει επιχειρησιακά έτοιμη. Εάν προχωρούσε, θα την έφερνε εμμέσως αντιμέτωπη με την Τουρκία. Και οι δύο δυνάμεις, πάντως, διαθέτουν παρόμοια στρατιωτική ισχύ. Όπως προκύπτει από τα τελευταία στοιχεία του GlobalFirePower, που συνυπολογίζει δεκάδες δείκτες και παραμέτρους, η Αίγυπτος είναι 9η στρατιωτική δύναμη σε σύνολο 138 χωρών και η Τουρκία 11η, με ενεργό στρατιωτικό προσωπικό 440.000 και 355.000 αντίστοιχα και εφεδρείες 480.000 και 380.000 αντίστοιχα.
Σε επίπεδο εξοπλισμών τα νούμερα έχουν ως εξής:
- Αεροσκάφη πολεμικής αεροπορίας: Αίγυπτος 1.054, Τουρκία 1.055.Περιλαμβάνονται 215 και 206 μαχητικά αντίστοιχα, 81 και 100 ελικόπτερα αντίστοιχα.
- Άρματα μάχης: Αίγυπτος 4.295, Τουρκία 2.622.
- Τεθωρακισμένα οχήματα: Αίγυπτος 11.700, Τουρκία 8.777.
- Αυτοκινούμενα πυροβόλα: Αίγυπτος 1.139, Τουρκία 1.278.
- Ρυμουλκούμενα πυροβόλα: Αίγυπτος 2.189, Τουρκία 1.260.
- Εκτοξευτές πυραύλων: Αίγυπτος 1.084, Τουρκία 438.
- Στόλος: Αίγυπτος 316, Τουρκία 149.
Για να γίνει κατανοητή η αναφορά στα νούμερα, να σημειωθεί ότι η ίδια πλατφόρμα αναφέρει για την Ελλάδα και τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις: 200.000 ενεργό προσωπικό, 187 μαχητικά αεροσκάφη, 29 επιθετικά ελικόπτερα, 1.355 άρματα μάχης, 3.691 τεθωρακισμένα, 547 αυτοκινούμενα πυροβόλα, 152 εκτοξευτές ρουκετών, 13 φρεγάτες, 11 υποβρύχια, 35 περιπολικά και 4 ναρκαλιευτικά.
Θα πρέπει, βέβαια, να διευκρινίσουμε ότι οι αριθμητικές συγκρίσεις αυτές δεν αποτελούν ένδειξη για το αποτέλεσμα μιας σύρραξης μεταξύ των συγκρινόμενων χωρών. Για αυτό θα έπρεπε να ληφθούν υπόψη πολλά ποιοτικά στοιχεία για τις ένοπλες δυνάμεις. Για παράδειγμα, η Αίγυπτος διαθέτει σύγχρονα άρματα μάχης Μ1Α1 και ρωσικά Τ-90, ενώ η Τουρκία τα πιο παλαιά Μ60 και γερμανικά Leopard, παρά την αναβάθμισή τους.
Το τουρκικό ναυτικό υπερτερεί αριθμητικά, αλλά δεν έχει νέες “προσθήκες” την τελευταία 25ετία, την ώρα που το αιγυπτιακό διαθέτει δύο νέα γαλλικά ελικοπτεροφόρα κλάσης Mistral. Σε επίπεδο αεράμυνας, η Τουρκία δεν μπορεί, για μια σειρά από λόγους, να ενεργοποιήσει τους πυραύλους S-400 που αγόρασε από τη Ρωσία, την ώρα που η Αίγυπτος διαθέτει ενεργούς S-300 και αμερικανικούς Patriot.
Οι παράμετροι μιας σύγκρουσης
Συνολικά, σύμφωνα με το ινστιτούτο ερευνών SIPRI, οι αμυντικές δαπάνες της Τουρκίας, που ανέρχονται σε 20,4 δισ. δολάρια για το 2019, έχουν αυξηθεί κατά 86% από το 2010 ως το 2019. Αντλούν περίπου το 2,7% του ΑΕΠ και είναι μεγαλύτερες, σε απόλυτα νούμερα, από της Ισπανίας και του Ιράν, και πλησιάζουν αυτές του Ισραήλ (20,5 δισ.).
H Αίγυπτος, από την άλλη, τα προηγούμενα χρόνια δεν ξεπερνούσε τα 5-6 δισ. δολάρια για τον αμυντικό της προϋπολογισμό, όμως έχει αυξήσει σημαντικά τις στρατιωτικές δαπάνες και λαμβάνει οικονομική βοήθεια 1,2 δισ. (για το 2019) από τις ΗΠΑ. Ταυτόχρονα έχει επικεντρώσει σημαντικά στον εκσυγχρονισμό των ενόπλων δυνάμεών της, αγοράζοντας οπλικά συστήματα από διάφορες χώρες.
Πάντως, εκτιμήσεις για μια σύγκρουση δεν μπορούν να γίνουν με ασφάλεια, αφού εξαρτάται από το είδος της, τη δεδομένη κατάσταση στο πεδίο των επιχειρήσεων, οικονομικούς και κοινωνικούς παράγοντες κ.ά. Στην περίπτωση της Λιβύης, υπάρχουν σημαντικές παράμετροι που διαφοροποιούν τις δυνατότητες κάθε χώρας. Η Τουρκία βρίσκεται μακριά από το θέατρο των επιχειρήσεων και έχει εμπλακεί ταυτόχρονα σε πολλαπλά μέτωπα –Συρία, βόρειο Ιράκ– ενώ και η τουρκική οικονομία δέχεται σημαντικές πιέσεις.
Η Αίγυπτος, αν και σε επίπεδο προβολής ισχύος υπολείπεται της Τουρκίας, στην περίπτωση της Λιβύης έχει το πλεονέκτημα της εγγύτητας, ενώ απολαμβάνει της στήριξης του Αραβικού Συνδέσμου. Από την άλλη, πάλι, η Τουρκία διαθέτει τις προδιαγραφές του ΝΑΤΟ και μια συνεχώς μεγεθυνόμενη στρατιωτική βιομηχανία.
Σύνταξη SLpress.gr
https://slpress.gr/diethni/aigyptos-toyrkia-i-stratiotiki-ischys-ton-dyo-choron-se-arithmoys/?fbclid=IwAR3ABY0iAxatbaALxYl7N61TPCZl8wF698laZ5p-Bj4xjizid8Db0JfhAUs
25 Ιουνίου 2020
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Τι θα σήμαινε για την Τουρκία
μία πιθανή εμπλοκή του Αιγυπτιακού στρατού στη Λιβύη;
Την ώρα που οι στρατιωτικές δυνάμεις των αντιμαχόμενων πλευρών στη Λιβύη παίρνουν θέσεις για τη μάχη της Σύρτης, η κατάκτηση της οποίας θα μπορούσε να κρίνει τον εμφύλιο, ο στρατιωτικός αναλυτής Mohamed Al-Kinani αναλύει στο RT Arabic πως ο αιγυπτιακός στρατός θα μπορούσε να επέμβει, προκαλώντας «σφοδρές απώλειες» στους Τούρκους μισθοφόρους.
Με 920.000 στρατιώτες και αξιωματικούς, 440.000 στρατιωτικούς υπαλλήλους και σχεδόν μισό εκατομμύριο εφέδρους ο αιγυπτιακός στρατός συγκαταλέγεται στους ισχυρότερους του κόσμου. Στο Global Firepower Index που δημοσιεύτηκε το 2020, η Αίγυπτος καταλαμβάνει την ένατη θέση επί συνόλου 138 χωρών.
Τα ατού των αιγυπτιακών ενόπλων δυνάμεων δεν περιορίζονται όμως μόνον στον αριθμό των στρατιωτικών. Ο στρατός της χώρας διαθέτει 1.054 αεροσκάφη, μεταξύ των οποίων 215 μαχητικά και 81 ελικόπτερα, 4.295 πάντσερ και 11.700 τεθωρακισμένα οχήματα.
Είναι γεγονός ότι οι Αιγύπτιοι διαθέτουν τις ισχυρότερες στρατιωτικές δυνάμεις στη Μέση Ανατολή και τη βόρεια Αφρική και δη με διαφορά. Η Τουρκία ακολουθεί στην 11η θέση της κατάταξης, το Ιράν στην 14η ενώ η Σαουδική Αραβία στην 17η.
Τα νούμερα δεν λένε ποτέ ψέματα και η Αίγυπτος υπερισχύει, ειδικά μάλιστα όταν στην απέναντι πλευρά δεν θα βρει τον τουρκικό στρατό αλλά Σύρους μισθοφόρους του Ερντογάν.
Σύμφωνα με τον Αιγύπτιο αναλυτή καθοριστικό ρόλο σε μία πιθανή στρατιωτική εμπλοκή θα παίξει η δυνατότητα ανεφοδιασμού, δεδομένου ότι μιλάμε για την πολιορκία μίας στρατηγικής σημασίας πόλης. Η τουρκική πλευρά δεν θα άντεχε οικονομικά μία τέτοια στρατιωτική επιχείρηση. Το κόστος ανεφοδιασμού εξαιτίας της απόστασης θα ήταν δυσβάσταχτο, την ώρα που η Αίγυπτος, με λιγότερα έξοδα και σε λιγότερο χρόνο, θα ανανέωνε συνεχώς το μέτωπο.
«Η έκβαση θα ήταν καταστροφική για την Τουρκία, χιλιάδες απώλειες και καμία πιθανότητα νίκης», τονίζει!
https://www.onalert.gr/kosmos/ti-tha-simaine-gia-tin-toyrkia-mia-pithani-emploki-toy-aigyptiakoy-stratoy-sti-livyi/388164/?fbclid=IwAR0GSolKlO4nFGjmiqWYVwrRsLaukevozvqjoJdPIdQzxfJNIaTG5AyyB8k
26/06/2020
2.
“Γιατί η Αίγυπτος ψάχνει ευκαιρία για να “χτυπήσει” την Τουρκία”.
Ο διεθνολόγος-γεωστρατηγικός αναλυτής Βασίλης Κοψαχείλης, με κείμενο του στην προσωπική του σελίδα στο facebook, μας “ανοίγει τα μάτια” για το γεωπολιτικό παιχνίδι των Τούρκων που φθάνει μέχρι της Αφρική. Πως με τις κινήσεις της πιέζει την Αίγυπτο, η οποία γι΄ αυτό το λόγο ψάχνει αφορμή για να “χτυπήσει” την Τουρκία. Η Λιβύη μπορεί να είναι η ευκαιρία της.
Τα όσα γράφει ο Βασίλης Κοψαχείλης, έχουν γίνει αντιληπτά στα κέντρα αποφάσεων στην Αθήνα;
Το κείμενο:
Επειδή είδα να γράφονται πολλά και διάφορα για όσα απασχολούν την Αίγυπτο (και δικαίως την απασχολούν) και επειδή το θέμα έπαιξε υπερβολικά στα ελληνικά ΜΜΕ για να ξεχαστεί η κρυάδα των “ΑΟΖοσυνομιλιών” με την Αίγυπτο και τέλος, επειδή δεν προλαβαίνω να γράψω ένα σχετικό άρθρο, σας γράφω μερικά λόγια για το τι συμβαίνει με το φράγμα του Νείλου και για το πως “κουμπώνουν” κάποια πράγματα που αφορούν το μεγάλο πανηγύρι της Ερυθράς, που αυτό στην ουσία αποτελεί το σημείο στρατηγικής υπερεξάπλωσης για την Άγκυρα, εάν και εφόσον συντηρεί παράλληλα τα πεδία του βορείου Ιράκ, Συρίας και Λιβύης. Άρα, όσο πιο γρήγορα ανοίξει αυτό το πανηγύρι, τόσο το καλύτερο για εμάς.
Ο Νείλος είναι η πηγή ζωής της Αιγύπτου. Το είπε ο Ηρόδοτος και ισχύει στο ακέραιο από τότε. Χωρίς τα νερά του Νείλου, η Αίγυπτος τελείωσε και μαζί με το τελείωμα της Αιγύπτου θα έρθει και ο Αρμαγεδδών για όλους τους υπόλοιπους της Μεσογείου…
Η Αίγυπτος σήμερα παίζει ανταγωνιστικά την Τουρκία. Η Τουρκία επειδή θέλει να χωθεί στην Ερυθρά και ακόμη πιο πέρα (γι αυτό κτίζει το Ανατολού και τις φρεγάτες συνοδείας) φύτεψε ερείσματα και βάσεις κατά μήκος της Ερυθράς, σε Σουδάν (νησάκι Suakin) και Σομαλία. Η επιπόλαιη και βιαστική Γαλλία μαζί με την εγκληματικά αργοκίνητη στα γεωστρατηγικά Κίνα ελέγχουν το Τζιμπουτί. Η Κένυα είναι μια μεγάλη Αμερικανική βάση, και το Σουδάν με το Νότιο Σουδάν συγκεντρώνουν όλες τις συμφορές της γεωπολιτικής μαζί. Τέλος, Ερυθραία και Σομαλία έχουν τα δικά τους προβλήματα, φιλοδοξίες και εξαρτήσεις.
Περιτριγυρισμένο από όλους αυτούς είναι το κράτος της Αιθιοπίας, χώρα και λαός με βαθιά ιστορία και ηγεμονικό παρελθόν στο περιφερειακό σύστημα. Δεν έχουν έξοδο στη θάλασσα και βλέπουν το πανηγύρι που τους έρχεται… Και θέλουν να έχουν κάτι στα χέρια τους για να εκβιάσουν για την σταθερότητά τους στην αστάθεια που πλησιάζει!
Το κλειδί για την περιφερειακή στρατηγική της Αιθιοπίας είναι ο Νείλος. Το 80% των νερών του ποταμού πηγάζουν μέσα στο έδαφος της Αιθιοπίας.
Σαφώς και έχουν ανάγκες ενεργειακές (μόλις το 15% των μη αστικών περιοχών έχουν ηλεκτρικό ρεύμα και μιλάμε για 110 εκατ. πληθυσμό), αλλά το να μπουν στο παιχνίδι της ενέργειας μικροί ιδιώτες δεν λέει κάτι στον στρατηγικό σχεδιασμό της Αιθιοπίας.
Σαφώς και το φράγμα το θέλουν για άρδευση. Αγροτικό πληθυσμό έχουν και οι αρδεύσεις θα δώσουν καλλιεργήσιμη γη (δεν είναι εκτεθειμένοι στους περιβαλλοντικούς κινδύνους που είχαν τα εδάφη του Ιράκ), υψηλή αγροτική παραγωγή, αστικοποίηση και πλούτο σε μια φτωχή χώρα.
Το παιχνίδι όμως παίζεται αλλού και τις ιδέες τις έδωσαν οι Τούρκοι με το πρόγραμμα GAP για τον έλεγχο των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη και μέσω αυτού τον ουσιαστικό οικονομικό και πολιτικό έλεγχο στη Συρία και το Ιράκ.
Το φράγμα είναι το κλειδί που θα δώσει την “νομιμοποίηση” στην Αιθιοπία να ελέγχει ανά πάσα στιγμή τη ροή των νερών του Νείλου στο Νότιο Σουδάν, το Σουδάν και κυρίως την Αίγυπτο.
Θα μπορεί να τους απειλεί με τη δίψα και την οικονομική καταστροφή.
Μεγάλο όπλο στα χέρια της Αιθιοπίας που δεν πρόκειται να απεμπολήσει όσο η Αίγυπτος με την Τουρκία θα βρίσκονται σε τροχιά σύγκρουσης. Και μεγάλη προίκα για την Αιθιοπία στο διπλωματικό χρηματιστήριο…
Στα πλαίσια λοιπόν μιας Μακιαβελικής προσέγγισης, όσο πιο πολύ και όσο πιο γρήγορα η Αιθιοπία πιέσει με το φράγμα την Αίγυπτο, τόσο πιο πολύ και πιο γρήγορα η Αίγυπτος θα καίγεται για αποφασιστικό πλήγμα στην Τουρκία (το οποίο θα προτιμούσε στη Λιβύη απ’ ότι στην Ερυθρά) για να ασχοληθεί στη συνέχεια με την Αιθιοπία από θέση αναμφίβολης ισχύος (να είναι καλά ο συγχωρεμένος ο Μπούτρος Μπούτρος Γκάλι, την Αίγυπτο την ευνοεί και το διεθνές δίκαιο για τους διεθνείς μη θαλάσσιους υδάτινους πόρους).
Άρα, την ώρα που η Ελλάδα διαπραγματεύεται με την υπερφίαλη Αίγυπτο θαλάσσιες ζώνες, καλό θα ήταν μια άλλη αποστολή να μιλά με την Αιθιοπία για τη διπλωματική στήριξη της Αθήνας στα σχέδια για το φράγμα…
Πολλά είπα πάλι και ο χρόνος τρέχει…
Από Militaire News -23/06/2020
https://www.militaire.gr/quot-giati-i-aigyptos
-psachnei-eykairia-gia-na-quot-chtypisei-quot-tin-toyrkia-quot/
3.
Ο Guardian για τη μάχη Τουρκίας – Αιγύπτου για τη Λιβύη
και το ενδεχόμενο ένοπλης σύρραξης.
Στο ρεπορτάζ του Guardian εξηγείται η σημασία της Σύρτης, η οποία αυτή τη στιγμή βρίσκεται στα χέρια των δυνάμεων του Χαλίδα Χαφτάρ ωστόσο αποτελεί διακαή πόθο του Φαγιέζ Αλ Σάρατζ, και δίνεται έμφαση σε πιθανή απόφαση της Αιγύπτου να επέμβει στρατιωτικά στη βορειοαφρικανική χώρα.
Μια διαφωνία στη βόρεια αφρικανική ακτή μεταξύ αντίπαλων φατριών στον εννέα ετών εμφύλιο πόλεμο απειλεί να κινητοποιήσει τον πανίσχυρο αιγυπτιακό στρατό και να κλιμακώσει την ένταση μεταξύ μερικών από τους πιο ορκισμένους εχθρούς της Μέσης Ανατολής.
Οι διπλωματικές προσπάθειες έχουν ενταθεί στην Ευρώπη αλλά και σε περιφερειακές πρωτεύουσες προκειμένου να αποτρέψουν την είσοδο του Καΐρου στη σύγκρουση, μια εξέλιξη που θα προκαλούσε αντιδράσεις από την Άγκυρα έως και το Άμπου Ντάμπι, επισημαίνει σε άρθρο του ο Guardian αναφορικά με τις ραγδαίες εξελίξεις στη Λιβύη.
Στο ρεπορτάζ εξηγείται η σημασία της Σύρτης, η οποία αυτή τη στιγμή βρίσκεται στα χέρια των δυνάμεων του Χαλίδα Χαφτάρ ωστόσο αποτελεί διακαή πόθο του Φαγιέζ Αλ Σάρατζ, και δίνεται έμφαση σε πιθανή απόφαση της Αιγύπτου να επέμβει στρατιωτικά στη βορειοαφρικανική χώρα.
Η πολιορκία της Σύρτης
Οι δύο πλευρές τώρα βρίσκονται στα περίχωρα της Σύρτης, εκεί όπου ο Μουαμάρ Καντάφι αιχμαλωτίστηκε και σκοτώθηκε το 2011, σε μια εξέλιξη που άλλαξε τους συσχετισμούς του πολέμου και έθεσε εν αμφιβόλω την δυνατότητα του Χαφτάρ να ανατρέψει την κυβέρνηση της Τρίπολης.
Οι δυνάμεις του GNA έχουν φτάσει στα 30 χλμ από τη Σύρτη, καταλαμβάνοντας θέσεις κοντά στον σταθμό παραγωγής ενέργειας της πόλης, ενώ αυτές του LNA, που υποστηρίζεται από την Αίγυπτο, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Ρωσία, βρίσκονται στις αστικές περιοχές όπου ο Λίβυος δικτάτορας και οι άνθρωποί του κρυβόταν το 2011, καθώς κατέρρεε η τεσσάρων δεκαετιών εξουσία του υπό την στρατιωτική επιχείρηση υπό τις ΗΠΑ και την Βρετανία.
Τα εννέα χρόνια που ακολούθησαν επικράτησε το χάος καθώς περιφερειακά κράτη, παγκόσμιες δυνάμεις, φυλές, μισθοφόροι και τζιχαντιστές, όλοι προσπάθησαν να πάρουν ένα κομμάτι από ένα κράτος που μπορεί να είναι και το πλουσιότερο της βόρειας Αφρικής.
Σύμφωνα με τον Guardian, η χώρα είναι τώρα διαιρεμένη σε ανατολή και δύση μεταξύ δυο φατριών και των υποστηρικτών τους. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του μετώπου της ανατολής, με δυνάμεις που διοικούνται από τον Χαφτάρ κάλεσε τον αιγύπτιο πρόεδρο, Αμπντέλ Φατάχ αλ-Σίσι, να κάνει πράξη την απειλή του και να εισβάλει εάν οι δυνάμεις του δυτικού μετώπου του GNA, που στηρίζεται επιπλέον από Κατάρ και Ιταλία, προχωρήσουν περαιτέρω προς την Σύρτη.
Μετά τις απειλές Σίσι πως θα υπερασπιστεί τα σύνορα της Αιγύπτου ο Αραβικός Σύνδεσμος απηύθυνε έκκληση για νέα προσπάθεια εκεχειρίας, ωστόσο ο GNA που βρίσκεται δυτικά της Σύρτης φαίνεται πως είναι σε ετοιμότητα να προχωρήσει προς τις υποχωρούσες δυνάμεις του Χαφτάρ.
«Βρίσκονται στις πύλες της Τρίπολης εδώ και πολύ καιρό και σκοτώνουν ανθρώπους με οβίδες» δήλωσε ο Φαουζί Χαιραλάχ, μαχητής που μίλησε τηλεφωνικά στον Guardian. «Και όταν ήρθε η ώρα να φύγουν, αυτό που μπόρεσαν ήταν να υποχωρήσουν πίσω κατά 300 μίλια. Είναι παραπαίουσα δύναμη».
Η απόφαση της Αιγύπτου και ο πόλεμος δι’ αντιπροσώπων
Εάν η Αίγυπτος εισβάλλει στη Λιβύη είναι το πρώτο θέμα που συζητείται στη χώρα. Ο Ανάς ελ Γκομάτι διευθυντής του Ινστιτούτο Sadeq, ένα thinktank με βάση την Τρίπολη ανέφερε: «Η Αίγυπτος θα προχωρήσει εάν η Ρωσία αφήσει τον GNA και την Τουρκία να περάσουν στη Σύρτη και εάν έχει στρατιωτική και οικονομική υποστήριξη από κάποιον άλλο σύμμαχο όπως είναι Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα/Σαουδική Αραβία».
«Κάτι τέτοιο θα συνιστά χερσαία επίθεση προς τα σύνορα και θα προσπαθήσει να εμποδίσει τον GNA και την Τουρκία να διεκδικήσουν την πλούσια σε πετρέλαιο περιοχή (oil crescent) που εκτείνεται από τη Σύρτη έως τις πύλες της Βεγγάζης» πρόσθεσε.
Ο Σόνερ Καγκαπτάι, διευθυντής του Τουρκικού Ερευνητικού Προγράμματος του Ινστιτούτου της Ουάσιγκτον, περιέγραψε στον Guardian την παρούσα φάση της σύγκρουσης στη Λιβύη ως πόλεμο δι’ αντιπροσώπων (proxy war) σε δύο επίπεδα.
«Πρώτον μεταξύ του Ερντογάν και του Σίσι, καθώς ο ένας είναι η Νέμεσις του άλλου στη Μέση Ανατολή. Ο Σίσι είναι ένας κοσμικός στρατηγός που έχει φυλακίσει τους Ισλαμιστές πολιτικούς και ο Ερντογάν ένας Ισλαμιστής πολιτικός που έχει φυλακίσει κοσμικούς στρατηγούς. Δεν μπορούν να μείνουν μαζί στο ίδιο δωμάτιο ούτε για 20 λεπτά».
Δεύτερον, είπε, ο Ερντογάν το βλέπει και σαν proxy war με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, έναν πιο νέο περιφερειακό εχθρό.
Η Τουρκία έχει επίσης καταστήσει σαφές ότι σκοπεύει να αποζημιωθεί για τα δισεκατομμύρια δολαρίων χρέη από την εποχή του Καντάφι μέσω του κατασκευαστικού τομέα που κατέρρευσε με την ανατροπή του δικτάτορα. Ένας από τους λόγους που έχει επενδύσει τόσο στην Τρίπολη είναι γιατί επιθυμεί μια κυβέρνηση φιλική που θα την βοηθήσει σε αυτό και έτσι θα επωφεληθεί από μελλοντικά συμβόλαια.
Ο Μοχάμεντ αλί Αμπτάλα, ανώτερος σύμβουλος του GNA, είπε ότι η Αίγυπτος με τη στάση της θα μπορούσε να επιδεινώσει την κρίση. «Η Αίγυπτος πρέπει να είναι μέρος της λύσης στη Λιβύη και όχι μέρος του προβλήματος, όπως έχει υπάρξει τα τελευταία λίγα χρόνια. Η πρότασή της, ως έχει, μειώνει την πιθανότητα ειρήνευσης και συνιστά κίνδυνο για περαιτέρω διαίρεση στην Λιβύη».
Ο συντονισμός της Αιγύπτου με άλλες δυνάμεις
Ο έλεγχος των πετρελαϊκών πηγών της Λιβύης από τον GNA θεωρείται μη αποδεκτός τόσο από την Αίγυπτο όσο και από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα στη διαμάχη τους με την Τουρκία. «Εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα ήταν ταπεινωτικό και για τους δύο και δεν μπορούν να το αντέξουν» σημειώνει περιφερειακός διπλωμάτης. «Η Αίγυπτος θα ενεργήσει επιθετικά, αλλά η Τουρκία μπορεί να μην τσιμπήσει. Βρίσκεται 800 μίλια από τα σύνορά τους στη Σύρτη. Τι θα κάνουν γι’ αυτό; Πιστεύω ότι θα ψηφίσουν ειρήνη τελικά».
Ο Χ.Α. Χέλιερ, ανώτερος συνεργάτης του Ινστιτούτου Royal United Services και του Carnegie Endowment ισχυρίζεται πως «γενικά ο αιγυπτιακός στρατός είναι πολύ συντηρητικός και δεν εμπλέκεται πέρα από τα σύνορά του – αυτός είναι και ο λόγος που δεν έχουν εμπλακεί σοβαρά κάπου αλλού την τελευταία δεκαετία, όπως στην Υεμένη ή την Συρία».
«Το Κάιρο δεν πρόκειται να αλλάξει αυτή τη στάση, αλλά την ίδια ώρα έχει μια εξαιρετικά σοβαρή αντιμετώπιση σε ζητήματα που αφορούν την ασφάλεια κατά μήκος των συνόρων του με τη Λιβύη. Εάν το Κάιρο αποφασίσει να κάνει το βήμα, είναι πιθανό να προχωρήσει σε συντονισμό με άλλες δυνάμεις του περιφερειακού του άξονα, και ειδικότερα τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα».
«Είναι σημαντικό να μην αποσυνδέουμε όλα αυτά από τον ευρύτερο ψυχρό πόλεμο στον ευρύτερο αραβικό κόσμο, όπου τα τελευταία λίγα χρόνια, υπάρχουν δυο συνασπισμοί που έχουν ενωθεί. Η Τουρκία, το Κατάρ και ορισμένοι Ισλαμιστές από τη μια, η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Αίγυπτος από την άλλη. Κανείς δεν μπορεί να κατανοήσει σωστά τον πόλεμο στη Λιβύη εάν δεν συνεκτιμήσει όλα αυτά».
https://www.tanea.gr/2020/06/26/world/i-maxi-tourkias-aigyptou-gia-ti-livyi-kai-to-endexomeno-enoplis-syrraksis/
27/6/2020
4.
Από τη Σύρτη στο Ελ Χιλάλ: Οι δυνάμεις του Χάφταρ
δεν θα αφήσουν τις πετρελαιοπηγές να πέσουν σε τουρκικά χέρια (pic).
Ο Εθνικός Στρατός της Λιβύης (LNA), με επικεφαλής τον Στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ, μεταφέρει μονάδες από τη Σύρτη στα ανατολικά της χώρας και τις πετρελαιοπηγές της Χίλαλ! Ήταν η Σύρτη αντιπερισπασμός;
Μιλώντας στο Sputnik Arabica, ο Ιμπραήμ Αλ Φαίντι, επικεφαλής των εγκαταστάσεων Πετρελαίου της Λιβύης, που βρίσκονται υπό τον έλεγχο του Χάφταρ, δήλωσε «σύμφωνα με τις οδηγίες του Αρχηγού των Αραβικών Ενόπλων Δυνάμεων της Λιβύης, του Στρατηγού Χαλίφα Χάφταρ, και κατ ‘εφαρμογή των εντολών του, μετά από μια εκτεταμένη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στα κεντρικά γραφεία της Φρουράς των Πετρελαϊκών Εγκαταστάσεων στην πόλη Μπρέκα στις 23 Ιουνίου, στρατιωτικές μονάδες καταφθάνουν για να υπερασπιστούν τις πετρελαιοπηγές στην περιοχή Χιλάλ».
«Τα λιμάνια μας και τα πετρέλαια της χώρας μας θα είναι ασφαλή καθώς τα προστατεύουν ο στρατός και η αεροπορία μας», δήλωσε ο Λίβυος αξιωματούχος.
Δείτε σε χάρτη την περιοχή που μεταφέρονται τα στρατεύματα:
Ο Ερντογάν έχει λόγο στα πετρέλαια!
Την από μακρού διείσδυση του Ταγίπ Ερντογάν στη Λιβύη φωτίζει τουρκική έκθεση, που αποκαλύπτει ότι η παρουσία του τούρκου προέδρου στη χώρα αυτήν της Βόρειας Αφρικής είναι πολύ παλαιότερη από την ανάμειξή του στον εμφύλιο που μαίνεται εκεί και τη σύναψη του διαβόητου τουρκολιβυκού συμφώνου.
Βάσει των στοιχείων που περιλαμβάνονται στην ετήσια έκθεση της τουρκικής δημόσιας εταιρείας πετρελαίου Turkiye Petrolleri Anonim Ortakligi (TPAO), η Τουρκία απέκτησε στη Λιβύη πετρελαιοπηγή ύστερα από κρατικό διαγωνισμό που πραγματοποιήθηκε πριν από μία δεκαπενταετία, το 2005.
Τον τότε διαγωνισμό είχε καταφέρει να κερδίσει ύστερα από εργώδη προσπάθεια και κοστοβόρο λόμπινγκ η TPAO, ειδικότερα δε η θυγατρική αυτής Turkish Petroleum Overseas Company (TPOC), η οποία αναπτύσσει δράση εκτός Τουρκίας.
Η έρευνα για λογαριασμό της Άγκυρας απέδωσε τελικά καρπούς και οδήγησε στην ανακάλυψη κοιτάσματος, ενώ υπήρξαν και νέα κοιτάσματα από διαφορετικές πηγές το 2010.
Στην εν λόγω έκθεση της TPAO αναφέρονται 90 διαφορετικές δραστηριότητες της εταιρείας, μεταξύ αυτών και η επίβλεψη ερευνών από τη θυγατρική TPOC στη Λιβύη.
Εάν συσχετίσει κανείς τα ανωτέρω με το γεγονός ότι οι πετρελαιοπηγές της Τουρκίας βρίσκονται, όλες πλην μιας (αυτής στη λεκάνη της Σύρτης), στα εδάφη που ελέγχονται από τον Σάρατζ, τότε αντιλαμβάνεται για ποιο λόγο ο Ερντογάν παρέχει απλόχερα την υποστήριξή του σε αυτόν, στο πλαίσιο της σφοδρής εμφύλιας διαμάχης του με τον Χάφταρ.
Πηγή: AMN / NYT
https://www.onalert.gr/kosmos/apo-ti-syrti-sto-el-chilal-oi-dynameis-toy-chaftar-den-tha-afisoyn-tis-petrelaiopiges-na-pesoyn-se-toyrkika-cheria-pic/388185/?fbclid=IwAR1al9jOJwke5-vhi1FVSopqQucTGfdHuVc2ppa_FbRbRMn53rJoQUVBHpY
26/06/2020
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ - ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ