IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:  (1) Επιστήμονες «ρίχνουν φως» στον βιολογικό μηχανισμό μετάδοσης  του κοροναϊού μέσα στο σώμα.    (2) Μέχρι το καλοκαίρι πρέπει να καμφθεί ο κορονοϊός. Ανακάλυψη Ελλήνων επιστημόνων που θα μπορούσε  να βάλει "φρένο" στους θανάτους από τον κορονοϊό.    Ένα νέο, βαρύ "όπλο" στη "μάχη" για την ανάσχεση της εξέλιξης της λοίμωξης Covid-19 σε ολόκληρο τον κόσμο, το οποίο μπορεί να ανακόψει τη ραγδαία επιδείνωση και τη διασωλήνωση των πασχόντων, είναι σε θέση να παρουσιάσει σήμερα το, για άλλη μια φορά πρωτοπόρο, Ελληνικό επιστημονικό "οπλοστάσιο", όπως μεταδίδει το  skai.gr . Η   Ελληνική Ομάδα Μελέτης της Σήψης (Ε.Ο.Μ.Σ.) ,   μ ε επικεφαλής τον Καθηγητή Παθολογίας – Λοιμώξεων του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (Ε.Κ.Π.Α.) κ. Ευάγγελο Γιαμαρέλλο, έρχεται τώρα να δώσει μια από τις μεγαλύτερες ελπίδες για την ανακοπή της φονικής πορείας της νόσου και την πιθανή λύση της κρίσης του κορωνοϊο

 Το μεγάλο άλμα στην έρευνα και την καινοτομία. Την τελευταία δεκαετία, λόγω της οικονομικής κρίσης, τα Ελληνικά ερευνητικά οικοσυστήματα στερούνται δυνατοτήτων και προοπτικής. Τα στατιστικά στοιχεία είναι αυτο-αποκαλυπτικά: Στο μισό εκατομμύριο Έλληνες «νέο-μετανάστες» συγκαταλέγεται τεράστιος αριθμός επιστημόνων και ερευνητών που, στην αρχή ή στο μέσο της καριέρας τους, διέφυγαν στο εξωτερικό . Περισσότεροι από δέκα-οκτώ χιλιάδες Έλληνες γιατροί εργάζονται εκτός Ελλάδας, ενώ εντός των συνόρων ένας στους τρεις-με-τέσσερις «Ιπποκρατικούς μεταλαμπαδευτές» είναι άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι. Για τη συγκράτηση όσων δεν θέλουν να αποχαιρετήσουν την εγχώρια επιστημονική Αλεξάνδρεια, που διαφορετικά θα χάσουν, οι αποταμιεύσεις των πρεσβύτερων στα στενά οικογενειακά δίκτυα αποτελούν ένα πρόσκαιρο ανάχωμα. Η Ελλάδα είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη, τραγική, και ίσως εγκληματική αντίθεση ανάμεσα στην υπερπαραγωγή πτυχιούχων επιστημόνων και την αναποτελεσματική χρηματοδότηση έρευνας κ

΄Ελληνες ερευνητές ανατρέπουν την υπάρχουσα θεωρία  λειτουργίας  των εγκεφαλικών κυττάρων. Φως στη λειτουργία των εγκεφαλικών κυττάρων, ρίχνουν ερευνητές του ΙΤΕ, θέτοντας υπό αμφισβήτηση την υπάρχουσα θεωρία μέσα από μία νέα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό Nature Communications , με τίτλο: «Αμφισβητώντας το δόγμα του σημειακού νευρώνα: Οι ενδονευρώνες ταχείας πυροδότησης ως μη γραμμικά νευρωνικά δίκτυα» . Το αποτέλεσμα της έρευνας «φωτίζει» τον τρόπο λειτουργίας των ενδονευρώνων ταχείας πυροδότηση ς, ενός τύπου ανασταλτικών νευρώνων στον εγκέφαλό μας και αποκαλύπτει τον τρόπο με τον οποίο τα κύτταρα αυτά ενσωματώνουν τα ερεθίσματα που δέχονται με τη χρήση πολύπλοκων, μη γραμμικών υπολογισμών στους δενδρίτες τους, αποτέλεσμα που προσβάλλει την υπάρχουσα θεωρία που θέλει τους ενδονευρώνες να έχουν απλούς, γραμμικούς δενδρίτες. Η έρευνα αυτή παρουσιάζει μία νέα θεώρηση για τον τρόπο λειτουργίας των ενδονευρώνων και επεκτείνεται σε δύο π

Στυλιανός Αντωναράκης στην «K»:  Η έρευνα προχωράει μόνο με την αίρεση. «Μην ασχοληθείς με τη Γενετική, γιατί δεν θα μπορείς να βιοποριστείς από αυτήν και θα χαραμίσεις τις καλές σου σπουδές» . Αυτή ήταν η συμβουλή καθηγητών Ιατρικής τη δεκαετία του ’70 στον αριστούχο τότε φοιτητή, δρα Στυλιανό Αντωναράκη, που... ευτυχώς δεν την ακολούθησε. «Δεν μου έκανε αίσθηση να κάνω καριέρα σε ένα ήδη γνωστό πεδίο, ήθελα να καταπιαστώ με ένα άγνωστο, όπως ήταν τότε η Γενετική» , εξηγεί σήμερα ο καθηγητής Γενετικής στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, που χαρτογράφησε το σύνδρομο Down. «Τότε ξέραμε ότι υπάρχει το DNA και πώς αυτό μεταγράφεται, αλλά αγνοούσαμε πόσο μεγάλο είναι το ανθρώπινο γονιδίωμα, ποια γονίδια έχει και ποια εξ αυτών αντιστοιχούν σε κάθε ασθένεια». Το 1979, λοιπόν, μεταβαίνει στo Πανεπιστήμιο Johns Hopkins των ΗΠΑ, όπου εντάσσεται στην ομάδα που μελετούσε τη Β΄ Μεσογειακή Αναιμία. Η εξέλιξη της έρευνας είναι επιτυχής και η επαγγελματική του ανέλιξη γρήγορη· το 1990, σε ηλ

Ο Νικόλαος Μαυρίδης, είναι Διδάκτορας του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), είναι πανεπιστημιακός και σύμβουλος που ειδικεύεται στην Ρομποτική και Τεχνητή Νοημοσύνη.  Ιδρυτικός διευθυντής του Εργαστηρίου Διαδραστικών Ρομπότ και Μέσων (IRML), έχει  υπηρετήσει  ως  καθηγητής  σε  διάφορα  ιδρύματα, συμπεριλαμβανουμένου του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης  (NYU AD), όπως επίσης και σε ποικίλες διοικητικές και μη-κερδοσκοπικές θέσεις. Έχει συγγράψει πάνω από 80 ακαδημα'ι'κές δημοσιεύσεις, και η έρευνα έχει καλυφθεί από την τηλεόραση και τον τύπο από περισσότερες από 20 χώρες.   Έχει δώσει τέσσερις ομιλίες TEDx, στην Γενεύη, στην Αθήνα, και αλλού, έχει υπάρξει ομιλητής στο Singularity University και στο Συμβούλιο της Ευρώπης, και συχνά δίνει κεντρικές διαλέξεις σε συνέδρια παγκοσμίως. Επίσης, έχει υπάρξει βασικός κριτής στα βραβεία Ανθρωπιστικών Εφαρμογών της Ρομποτικής και Τεχνητής Νοημοσύνης του γραφείου του Πρωθυπουργού στο Ντουμπάι, και είναι, μεταξύ άλλων θέσεων,