IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Το τέλος κάθε έτους είναι μια ευκαιρία για έναν απολογισμό σε όλους τους τομείς της ζωής μας, και η επιστήμη και η τεχνολογία δεν αποτελούν εξαίρεση. Ετσι, κάθε χρόνο, ειδικές επιτροπές από διεθνούς κύρους επιστημονικά περιοδικά αξιολογούν με βάση τη σημασία και τις προοπτικές που ανοίγουν τις πιο σημαντικές επιστημονικές κατακτήσεις του έτους που πέρασε. Ανατρέχοντας στις φετινές αξιολογήσεις δύο πολύ γνωστών περιοδικών –του αμερικανικού « Science » και του βρετανικού « Nature »– παρουσιάζουμε αυτές που φέτος αναγνωρίστηκαν ως οι πιο σημαντικές ανακαλύψεις σε διαφορετικούς τομείς έρευνας: από τη Φυσική μέχρι την Αρχαιολογία και από τη Βιολογική Ανθρωπολογία μέχρι τη Βιοϊατρική. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι επιτροπές ειδικών από τα δύο έγκυρα περιοδικά συμφωνούν στο ότι σπουδαιότερη επιστημονικά ανακάλυψη της χρονιάς πρέπει να θεωρηθεί η ανίχνευση και η καταγραφή από τη Γη των βαρυτικών κυμάτων και της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας που σχηματίστηκαν από τη σύγκρουση και

Το εύρος και η πολυπλοκότητα των νευρολογικών παθήσεων, αλλά και οι σοβαρές επιπτώσεις τους στην επιβίωση και την ποιότητα ζωής των ασθενών, καθιστούν τη νευρολογία, ως μία από τις πιο σημαντικές επιστήμες.΄Ετσι, κορυφαίοι ερευνητές που ασχολούνται με την αντιμετώπιση παθήσεων, όπως είναι η Επιληψία, η Σκλήρυνση κατά Πλάκας, η Μυική Ατροφία και η νόσος του Πάρκινσον, έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους τη χρονιά που μας πέρασε και κατόρθωσαν να ανακαλύψουν νέες θεραπείες, που αναμένεται να προσφέρουν σημαντική βοήθεια σε εκατομμύρια ασθενείς σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο Christoph Diener, νευρολόγος από το Πανεπιστήμιο του Έσσεν στη Γερμανία, παρουσιάζει στο Medscape.com   την ανασκόπησή του, για τις πιο σημαντικές εξελίξεις στον τομέα της νευρολογίας για το 2017. Επιληψία Μια ενδιαφέρουσα μελέτη  δημοσιεύθηκε φέτος στο New England Journal of Medicine  με θέμα τη χειρουργική αντιμετώπιση της επιληψίας σε παιδιά και εφήβους, που εμφάνιζαν αντίσταση στην φαρμακοθεραπεία. Στη μελ

Πρόσφατα, το Υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε την πρόθεση του να κάνει αλλαγές στην διδασκαλία και εξέταση των μαθημάτων της Βιολογίας και την Χημείας, μελετώντας την συνδυασμένη διδασκαλία τους. Αυτό προκάλεσε μια  φορτισμένη ανακοίνωση  της Πανελλήνιας Ένωσης Βιεπιστημόνων" που αναφέρει: «Η συγκεκριμένη προτεινόμενη ενοποίηση των δύο Επιστημών έχει ως αποτέλεσμα: • να εξασθενεί η θέση των Φυσικών Επιστημών στο σύνολο της, αντί να ενδυναμώνεται, • οι δύο Επιστήμες, Βιολογία και Χημεία, να απαξιώνονται και γνωστικά να συρρικνωθούν [...] • οι υποψήφιοι να εισέρχονται σε Πανεπιστημιακά Τμήματα απαιτητικά χωρίς τις αντίστοιχες προαπαιτούμενες γνώσεις, γεγονός που θα έχει επιπτώσεις και στο επίπεδο σπουδών τους στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση» Η θέση μου δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο διαφορετική . Η προτεινόμενη ενοποίηση είναι και θεμιτή και επιθυμητή, εφόσον δεν θα μειωθούν οι συνολικές ώρες διδασκαλίας στο συνδυασμένο μάθημα. Ο λόγος είναι ότι αυτή η πρόταση

«Αυτό που πρέπει να πάρουμε στα σοβαρά είναι η ιδέα ότι το επόμενο στάδιο της ιστορίας θα περιλαμβάνει όχι μόνο τεχνολογικές και οργανωτικές μεταβολές, αλλά και θεμελιώδεις μεταβολές της ανθρώπινης συνείδησης και ταυτότητας. Και οι μεταβολές αυτές μπορεί να είναι τόσο θεμελιώδεις που να θέσουν υπό αμφισβήτηση τον όρο “άνθρωπος”». Η βιοπολιτική του μέλλοντός μας (ΙV) Κάθε ανθρώπινη ζωή θεωρείται πλέον ότι ανήκει αποκλειστικά στη δικαιοδοσία της κυρίαρχης βιοπολιτικής, η οποία διαχειρίζεται και εφαρμόζει, κατά το δοκούν, τις πρωτόγνωρες βιο-τροποποιητικές και βιο-καταστροφικές ικανότητες της τεχνοεπιστήμης. Στα προηγούμενα άρθρα μας επιχειρήσαμε να διερευνήσουμε το φαινομενικά παράδοξο γεγονός ότι η «απανθρωποποίηση» της σύγχρονης πολιτικής προϋποθέτει και, ταυτοχρόνως, συνεπάγεται τη «βιολογικοποίηση» της ανθρώπινης κατάστασης. Το παράδοξο «λύνεται» αν αναλογιστούμε τον αξιοθρήνητα ανορθολογικό τρόπο με τον οποίο οι σύγχρονες κοινωνίες οικειοποιούνται την επιστημ