Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Ανάπτυξη-Βιώσιμη

Ευημερία και δείκτες «πλούτου»

Εικόνα
R. Kennedy: Το ΑΕΠ μετρά τα πάντα εκτός από εκείνα που κάνουν τη ζωή ν’ αξίζει να τη ζείς     F. Perroux: Όλο το τίμημα (ή αξία) της ζωής προέρχεται από τα πράγματα χωρίς τιμή.    Ξ. Ζολώτας :  Οι χωρίς ποιοτικές προδιαγραφές συνεχιζόμενη οικονομική μεγέθυνση οδηγεί όχι μόνο σε ταχύτερη εξάντληση των φυσικών πόρων αλλά και σε μια γενική υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος, σε αλλοτρίωση του ατόμου, και σε κάθετη άνοδο του κοινωνικού κόστους.  Η κατάθεση κάποιων σκέψεων περί πλούτου και ευημερίας με κριτήρια πέραν των μεγεθυνσιακών (όπως αυτοί ως ποσοτικές χρηματικές έννοιες και κατηγορίες αποτυπώνονται στο ΑΕΠ)για την ακρίβεια «ακαθάριστες εγχώριες συναλλαγές» (E. Zencey, 2009), θα μπορούσε, στη σημερινή συγκυρία της κρίσης και της νεοφιλελεύθερης λιτότητας, να αποτελεί μέρος πονήματος υπό τον τίτλο «ανεπίκαιροι και προκλητικοί στοχασμοί». Ωστόσο οι απόψεις που θα ακολουθήσουν, με βάση και οπτική μιας τρίτης οικονομίας, δηλ. της κοινωνικής και αλληλέγγυας ο

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΜΠΗ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ: Η ΒΙΩΣΙΜΗ ΕΥΗΜΕΡΙΑ

Εικόνα
«Πλαστικό δέντρο» του Καμερουνέζου καλλιτέχνη Pascale Marthine Tayou Επτά χρόνια μετά την εκδήλωση της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης και πέντε χρόνια μετά την είσοδο της χώρας σε Μνημόνια αντιλαμβανόμαστε ότι βρισκόμαστε απέναντι σε μια μεγάλη -ιστορικών διαστάσεων- καμπή της ανάπτυξης. O φόβος για το αύριο και η αβεβαιότητα για το μέλλον που καλλιεργούνται σήμερα στη δημόσια σφαίρα και διευκολύνουν την άκριτη χειραγώγηση της κοινωνίας από τις εξελίξεις ενισχύεται και από την επικράτηση μιας βραχυπρόθεσμης και αποσπασματικής λογικής στην εξήγησή τους, που περιορίζεται στις εξωτερικές εκδηλώσεις τους στο πεδίο της ανάπτυξης. Στο σύγχρονο πολύπλοκο κόσμο όμως τα πάντα αλληλοεπηρεάζονται και αλληλοεξαρτώνται. Οι οικονομικές και οι δημογραφικές εξελίξεις επηρεάζουν τις κοινωνικές και τις περιβαλλοντικές και αντιστρόφως, ενώ όλες μαζί επηρεάζουν την εξέλιξη του βιοτικού επιπέδου.. Η ομόθυμη θεώρηση της κρίσης ως της μεγαλύτερης εδώ και 80 χρόνια επιτάσσει μια διεισδυτικότερη αν