IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Είναι αποκαρδιωτικό και απογοητευτικό να ακούς τι λένε οι καρεκλοκένταυροι της Αθήνας και της Λευκωσία ς. Οι δήθεν «ηγέτες». Πως είναι δυνατό, διερωτάται κανείς εύλογα, να επέλθει μια τέτοια συμφορά πάνω σε ένα τέτοιο έθνος. Τιτάνιοι και επιτυχείς αγώνες εθνικής ανεξαρτησίας και να προκύπτει εξαρτημένο κράτος και πολιτική ηγεσία που με ψήλου πήδημα λικνίζεται ή υποτάσσεται σε ξένους. Πως είναι δυνατό να συμβεί κάτι τέτοιο σε ένα έθνος που διαθέτει ένα ωκεανό πολιτικών παραδόσεων  μέσα στις οποίες και μόνο να κολυμπήσεις είσαι πλούσιος, δυνατός και αήττητος! Αντιστρέφοντας την γνωστή ρήση του Πλάτωνα λέμε ότι οι έλληνες δεν έχουν την ηγεσία που τους αξίζει. Βασικά καμιάς κοινωνία δεν της αξίζει τέτοια ηγεσία. Δεν διαπραγματεύονται τα συμφέροντα της Ελλάδας ακόμηκαι υπό ευνοϊκές συθήκες , υποκλίνονται γονυπετείς  μπροστά στους ξένους τεχνοκράτες, καλοπιάνουν ή ακόμη και ευχαριστούν τους ξένους και τον κατακτητή κάθε είδους και αποδέχονται ότι τους ζητήσουν οι εχθροί. Στην συνέχει

1. Ο Αναστασιάδης, η ιδιαιτέρα του Μπαν κι ο ιπποκόμος του Ντάουνερ Στο απόγειο της πολεμικής προσπάθειας του 1918, ο Κλεμανσώ, ο και αποκληθείς «τίγρης» της Γαλλίας, ρωτήθηκε στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση ποια είναι η πολιτική του. Απάντησε το περιώνυμο: «Η εσωτερική πολιτική; Κάμνω πόλεμον. Και η εξωτερική πολιτική μου; Κάμνω πόλεμον. Παντού και πάντοτε κάμνω πόλεμον!». Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης υφίσταται σκληρό πόλεμο. Οικονομικό, πολιτικό, διπλωματικό, κοινωνικό. Δυστυχώς, δεν είναι και δεν θέλει να μοιάσει κατά τι του Κλεμανσώ. Αντί να πολεμήσει με έργα, απαντά με λόγια. Αν ισχύουν αυτά που δήλωσε, άμα τη επιστροφή του από το πρώτο Γιούρογκρουπ, ότι, δηλαδή, πήγε αξιόπιστος και επέστρεψε αναξιόπιστος, τότε αυτά επιβεβαιώνονται από δύο τουλάχιστον γεγονότα. Αρετή ενός ηγέτη και δη Προέδρου, είναι η επιβολή σεβασμού στο πρόσωπό του και, δι’ αυτού, στον λαό. Ο Ν. Αναστασιάδης επέτρεψε σε δύο ξένους να τον προσβάλουν και να απαξιώσουν την Κυπριακή Δημοκρατία, και δεν

Τη συγκάλυψη της υπό διαμόρφωση πραγματικότητας γύρω από τη νέα διαδικασία μέσω της οποίας θα επιχειρηθεί να δοθεί λύση στο Κυπριακό επιδιώκει με όλα τα μέσα ο Κύπριος πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης . Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι σε καμιά περίπτωση δεν ακολουθείται διαδικασία που αποσκοπεί στη σύγκληση Τετραμερούς Διάσκεψης. Αυτός ο ισχυρισμός είναι πολιτικά επιβεβλημένος, δεδομένου ότι στη συλλογική συνείδηση των Ελληνοκυπρίων η υποστήριξη Τετραμερούς Διάσκεψης Τουρκίας, Ελλάδας, Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων συνιστά... πολιτικό έγκλημα καθοσιώσεως! Εγκλημα δηλαδή εσχάτης προδοσίας από πολιτική σκοπιά. Κανένα απολύτως κυπριακό κόμμα, ούτε καν ο Δημοκρατικός Συναγερμός (ΔΗΣΥ) του προέδρου Αναστασιάδη, δεν θα τολμούσε ποτέ να βγει δημόσια και να πει ότι εγώ υποστηρίζω Τετραμερή Διάσκεψη, ακόμη και αν εκείνη την ώρα λάμβανε χώρα τέτοια διάσκεψη! Ο Κύπριος πρόεδρος, όμως, γνωρίζει ότι κανένα κυπριακό κόμμα δεν συμφωνεί με την «πραξικοπηματική» -υπό το πρίσμα του ότι δεν συζητήθηκε εκ των

Απέτυχε στην πολυδιαφημισμένη δανειοδότηση από τη Ρωσία. Και τι να πούμε για την Κίνα, την οποία παρουσίαζε ως τον... ισχυρό αδέσμευτο χρηματοδότη του. Ούτε τα πλούσια αποθέματα φυσικού αερίου, που είναι υπαρκτά, δεν γοήτευσαν κάποια μεγάλη δύναμη να σπεύσει προς βοήθειά του. Τελικώς, ο Χριστόφιας με δάκρυα στα μάτια ζήτησε Μνημόνιο, αλλά και αυτό του το αρνήθηκαν! Αλλά αφού είναι πρόθυμος ο Αναστασιάδης να προσφέρει από καρδιάς «και γην και ύδωρ....», οι λοιποί περισσεύουν. Η Κύπρος έχει βυθιστεί στη δίνη μιας πρωτοφανούς οικονομικής κρίσεως, αφού υπέστη ισχυρούς κραδασμούς και από τη χρεοκοπία της Ελλάδας και το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων. Η υπερεξαρτημένη από τον τραπεζικό τομέα κυπριακή οικονομία και ως εκ τούτου ιδιαίτερα ευάλωτη στις επιπτώσεις της ευρωπαϊκής κρίσεως χρέους, κλονίστηκε, επίσης, από την τραγική ιστορία αμέλειας του Χριστόφια. Η καταστροφή από τα πυρομαχικά στο Μαρί της Λεμεσού, που τίναξε κυριολεκτικά στον αέρα τον Ιούλιο του 2011 τον κύριο ηλεκτρ