Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Ανθρωπότητα

Η βιοπολιτική του μέλλοντός μας.

Εικόνα
Η βιοπολιτική του μέλλοντός μας (I)   Στο προηγούμενο άρθρο μας επιχειρήσαμε μια πρώτη διερεύνηση της πολλαπλά επιβεβαιωμένης υποψίας ότι ο πλανήτης Γη και οι έμβιοι κάτοικοί του έχουν εισέλθει -πιθανότατα ανεπιστρεπτί- στη «νέα γεωλογική εποχή του ανθρώπου», την οποία ολοένα και περισσότεροι ειδικοί αποκαλούν... Ανθρωπόκαινο (Anthropocene). Ενας γεωλογικός-βιολογικός όρος που περιγράφει το πώς η κυριαρχία του είδους μας ανατρέπει τις ισορροπίες του συστήματος Γη, θέτοντας σε σοβαρό κίνδυνο την επιβίωση πολλών ζωικών ειδών, του ανθρώπου μη εξαιρουμένου. Εστιάζοντας το ενδιαφέρον μας αποκλειστικά στο παρόν, στον αδυσώπητο κοινωνικό και προσωπικό αγώνα για επιβίωση, αφήνουμε τη διαχείριση και κυρίως τον σχεδιασμό του μέλλοντός μας σε αδιαφανή κέντρα βιοεξουσίας, τα οποία, κατά κανόνα, δεν αποφασίζουν με αυστηρά επιστημονικά ή έστω φιλάνθρωπα κριτήρια, αλλά με γνώμονα αποκλειστικά τη διατήρηση και την επέκταση, πάση θυσία, της κυριαρχίας τους. Ποιες θα είναι οι άμ

Παρακμή ή κατάρρευση του δυτικού πολιτισμού;

Εικόνα
  Το 1918, όταν η Γερμανία εξερχόταν ταπεινωμένη από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο φιλόσοφος Οσβαλντ Σπένγκλερ εξέδωσε το μνημειώδες έργο του «Η παρακμή της Δύσης», στην οποία, ακολουθώντας ένα κυκλικό σχήμα της Ιστορίας, εξηγούσε ότι, όπως συνέβη ξανά στο παρελθόν με άλλους πολιτισμούς, η Δύση βάδιζε ολοταχώς προς τον αφανισμό της. Ποια ήταν τα σημάδια; Η επικράτηση του χρήματος, η κυριαρχία των ΜΜΕ, η έλλειψη πραγματικών δημιουργών σε όλους τους τομείς και η «έκλειψη» των πρωτότυπων διανοουμένων. Ο Σπένγκλερ ήταν από τους στοχαστές που διαμόρφωσαν τη «συντηρητική επανάσταση». Είμαστε πλέον στο 2017 και δύο συγγραφείς, ιστορικοί της επιστήμης και της τεχνολογίας, η Ν αόμι Ορέσκις και ο Ερικ Κόνγουεϊ , δεν ανατρέχουν στο παρελθόν για να διαγνώσουν τον κίνδυνο, αλλά ταξιδεύουν μυθοπλαστικά στο μέλλον, προκειμένου να μας προειδοποιήσουν γι’ αυτό που έρχεται. Ποιο είναι αυτό; « Η κατάρρευση του Δυτικού Πολιτισμού» - βιβλίο από τις καλές εκδόσεις «Οκτώ ». Εδώ βέβαια η α

''Πέντε Δισεκατομμύρια Χρόνια Μοναξιάς''. Είμαστε μόνοι στο σύμπαν;

Εικόνα
  Dinah Washington / Max Richter   This Bitter Earth / On The Nature Of Daylight  diafana7789 Είμαστε μόνοι στο σύμπαν;  Πρόλογος στο βιβλίο Πέντε Δισεκατομμύρια Χρόνια Μοναξιάς. Απο τις Εκδόσεις Ροπή κυκλοφόρησε άλλο ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο: πέντε δισεκατομμύρια χρόνια μοναξιάς. του Lee Billings. Διαβάστε τον εντυπωσιακό πρόλογο του καθηγητή Χάρη Βάρβογλη.   Είμαστε μόνοι μας στο Σύμπαν ή μήπως υπάρχουν όντα σε άλλους πλανήτες που αυτήν τη στιγμή διερωτώνται ακριβώς το ίδιο πράγμα; Το ερώτημα αυτό απασχολεί τους ανθρώπους από πολύ παλιά. Για παράδειγμα, στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ. ο Έλληνας φιλόσοφος Επίκουρος έγραφε: «Υπάρχουν άπειροι κόσμοι, άλλοι όμοιοι και άλλοι διαφορετικοί από το δικό μας». Την εποχή του Γαλιλαίου παρόμοιες ιδέες διατύπωσε στο βιβλίο του Περί απείρου Σύμπαντος και Κόσμων ο Ιταλός μοναχός και φιλόσοφος Τζιορντάνο Μπρούνο (Giordano Bruno). Η υπόθεση της ύπαρξης εξωγήινων όντων απέκτησε μεγάλη δημοτικότητα κατά τον 19ο αιώνα,

Η ανθρωπότητα μετά από εμάς

Εικόνα
Η Λιβ Τάιλερ στη σειρά της ΗΒΟ «The Leftovers»:  ένας μετα-αποκαλυπτικός κόσμος, όπου οι άνθρωποι έχουν χάσει τις σταθερές τους. The leftovers Στο Death and the afterlife   (Oxford University Press, 2013) ο Samuel Scheffler αναρωτάται: Πώς θα νιώθαμε άραγε αν γνωρίζαμε ότι η ανθρωπότητα πρόκειται να καταστραφεί μερικές εβδομάδες μετά τον θάνατό μας; Οντως, τι κίνητρο θα είχε ένας συγγραφέας ή ένας σκηνοθέτης, ένας επιστήμονας ή ένας πολιτικός να συνεχίσει τη δραστηριότητά του, γνωρίζοντας ότι η ανθρωπότητα θα πάψει να υπάρχει; Πόσοι επενδυτές θα επιχειρούσαν νέες επενδύσεις και πόσοι αθλητές θα προπονούνταν ακόμη; Πόσοι ιατροί θα ήταν παρόντες στα νοσοκομεία και πόσοι δάσκαλοι στα σχολεία; Πόσες μητέρες θα γεννούσαν τα παιδιά τους; Ανεξάρτητα από τον φόβο για τον δικό μας θάνατο, ίσως ο φόβος για τον θάνατο των άλλων ανθρώπων, όχι μόνο των αγαπημένων ή των απογόνων, αλλά και των επερχόμενων γενεών να είναι πολύ βαθύτερος, εξ ου και αθέατος, διότι η δική