Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Αποικία χρέους

Ο Μάιος μας έφτασε…

Εικόνα
Ο Μάιος μας έφτασε…  Με τούτα και με εκείνα, κοντοζυγώνει ο Μάιος με τα "κοράκια" να μυρίζονται πρώτες και άλλες κατοικίες, σε "μασχάλες" Τραπεζών. Τι θα γίνει;    Θα δούμε. Γιατί δεν είναι μόνο τα σπίτια,  (που δεν τα πήραν οι κομμουνιστές αλλά τα έβαλαν στη λίστα των υποσχέσεων για να εξασφαλίσουν έξοδο από το μνημόνιο, τρομάρα μας...), είναι και τα "ψιλά" που έχουν μείνει από μισθωτούς, στις Τράπεζες και βρίσκονται στις δαγκάνες της ΑΑΔΕ,  η οποία ετοιμάζεται επίσης,  να δείξει δόντια, τον Μάιο-Ιούνιο.  Τι ξέρουμε για όλα αυτά σε λεπτομέρειες; Τίποτε. Και όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο διοχετεύει παραπληροφόρηση. Με σιγουριά ξέρουμε μόνο τέσσερα πράγματα:  Πρώτον ότι οι δανειστές δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη για το πώς κινούμαστε,  όχι να φορολογήσουμε με άλλα χαράτσια, (αυτό θα το δούμε σε δεύτερη φάση αν χρειαστεί και με το μαστίγιο στο χέρι...) αλλά να μαζέψουμε από φόρους αυτά που έχουμε προϋπολογίσει. Και γιατί δεν

Το πρόβλημα ένα, πολυώνυμο.

Εικόνα
Το πρόβλημα πολύπτυχο, αλλά ένα:  Η κομματοκρατία,  τ ο πελατε ιακό κράτος των κομμάτων  Το πρόβλημα ένα, πολυώνυμο. Το πρόβλημα το ζούμε όλοι κατάσαρκα. Το ξέρουμε, ξέρουμε όλοι και τη λύση του. Κανένας μας δεν τολμάει να πει τη λύση. Οπως σε αποτυχημένο γάμο κανένας δεν μιλάει για διαζύγιο, στον καρκίνο κανένας δεν μιλάει για θάνατο. Συνεχίζουμε να διχογνωμούμε παθιασμένοι για το πρόβλημα, ενώ ξέρουμε τη λύση. Οπως στη δικτατορία: πολυσέλιδες οι εφημερίδες, καμιά δεν ονομάτιζε το πρόβλημα, οι δημόσιοι αγορητές το ίδιο. Τότε μίλησε ο Σεφέρης. Με γλώσσα άλλη, «έξω από τα πολιτικά του τόπου» (Δήλωση, 28.3.1969). Ονομάτισε «δικτατορικές καταστάσεις» και τις όρισε σαν «κατάσταση υποχρεωτικής νάρκης όπου, όσες πνευματικές αξίες κατορθώσαμε να κρατήσουμε ζωντανές, με πόνους και κόπους, πάνε κι αυτές να καταποντιστούν μέσα στα ελώδη, στεκάμενα νερά». Προμήνυσε την «τραγωδία που περιμένει αναπότρεπτη στο τέλος» και σίγουρα δεν εννοούσε μόνο τη βίαιη αποκοπή της Κύπρου απ

Ας πούμε τα πράγματα έξω από τα δόντια για μια αφανή αλλά πολλαπλά επικίνδυνη υβριδική απειλή.

Εικόνα
'' Σε κάθε περίπτωση κύριοι, τα πράγματα εισέρχονται σε ιδιαιτέρως κρίσιμη καμπή, και το να καθορίζει ΑΥΤΗ η ελίτ το περιεχόμενο των πολιτικών και των κρίσιμων αποφάσεων, νομίζουμε πως συνιστά την πρώτιστη υβριδική απειλή για τον τόπο.  Αν δεν ξεμπερδέψουμε ΧΘΕΣ από αυτόν τον καρκίνο και τα «καμάρια» του, ο τόπος μας δυστυχώς δεν έχει μέλλον…'' Ας πούμε τα πράγματα έξω από τα δόντια για μια αφανή  αλλά πολλαπλά επικίνδυνη υβριδική απειλή. Επειδή παράγινε το κακό με ορισμένους προβεβλημένους «αναλυτές» που κοιτάζουν αφ’ υψηλού την λοιπή κοινωνική «πλέμπα», πουλώντας ειδημοσύνη επί παντός επιστητού και αναντικατάστατη αρμοδιότητα γνωμοδότησης στα πολιτικά κ.ά επιτελεία που παίρνουν τις αποφάσεις, θα θέλαμε να αποσαφηνίσουμε τα εξής:… Πρώτον: Η γεωπολιτική περπατησιά μιας χώρας και συνακόλουθα η ιστορική διαδρομή ενός έθνους σε ένα περιβάλλον αντιθέσεων και συγκρούσεων, δεν είναι μια αράδα από συμβουλές προσαρμογής «σε αυτό που βρήκε», αλλά ένας ολοκλ

Φτάνει πια με την «μονιμότητα» των πρώην πρωθυπουργών

Εικόνα
Φτάνει πια με την «μονιμότητα»  των πρώην πρωθυπουργών Σαμαράς, Καραμανλής, Παπανδρέου ή όποιος άλλος πρώην κάποια στιγμή θα πρέπει να καταλάβουν ότι δεν είναι κακή και η συνταξιοδότηση, η απεμπλοκή από την πολιτική Πώς να το πεις αυτό; Ματαιοδοξία; Υστεροφημία; Πολιτική επιβεβαίωση; Ή μήπως αδυναμία αποδοχής της αποστρατείας; Όπως και να το χαρακτηρίσεις, ίσως μόνο στην Ελλάδα συμβαίνει αυτό με τους πολιτικούς, ιδίως με τους πρώην πρωθυπουργούς. Όχι όλους, αλλά τους περισσότερους. Πάρτε για παράδειγμα τον Κώστα Καραμανλή. Εχει αποχωρήσει από το Μέγαρο Μαξίμου από το 2009, δηλαδή πάνω από μία δεκαετία. Παρ’ όλα αυτά συνεχίζει να είναι βουλευτής, να καταλαμβάνει μια έδρα στο ελληνικό κοινοβούλιο, έστω κι αν έχει πιει το αμίλητο νερό. Δεν κάνει ερωτήσεις, δεν έχει κοινοβουλευτικό έργο, παρευρίσκεται σε κρίσιμες ψηφοφορίες και κάνει μία δήλωση κάθε δύο χρόνια. Βεβαίως, σε παρασκηνιακό επίπεδο είναι πανταχού παρών. Η λεγόμενη «καραμανλική πτέρυγα», οι επίσημ

Η Φτώχεια στην Ελλάδα και τις χώρες της ΕΕ..507.000 πολίτες επιβιώνουν χάρη στο Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης.

Εικόνα
  © EUROKINISSI/ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ Η Φτώχεια στην Ελλάδα και τις χώρες της ΕΕ. 507.000 πολίτες επιβιώνουν χάρη στο Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης. Σύμφωνα με τη EUROSTAT το 35,6% των ελληνικών νοικοκυριών αδυνατεί να πληρώσει τους λογαριασμούς, ενώ το 39,6% δεν μπορεί να συντηρήσει το σπίτι του. Η πρόσβαση στη στέγη, τη δημόσια υγεία και την εργασία γίνεται όλο και πιο δύσκολη, ακόμα και στις αναπτυγμένες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ προστίθενται νέες μορφές φτώχειας, όπως η ενεργειακή (ηλεκτρικό, θέρμανση κλπ), σύμφωνα με το Ελληνικό Δίκτυο για την Καταπολέμηση της Φτώχεια ς, όπως ανέφεραν οι ομιλητές στην εκδήλωση «Άνθρωποι που βιώνουν Φτώχεια», η οποία αφορά την εξελισσόμενη φτώχεια και τους ανθρώπους που τη βιώνουν σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Κεντρική θέση της εκδήλωσης ήταν ότι η «εξάλειψη της φτώχειας αποτελεί πολιτική επιλογή». Χώρες ΕΕ: Το κοινωνικό κράτος, υποβαθμίζεται,  προς όφελός των ιδιωτών. Είκοσι εκατομμύρια υπολογίζονται πλέον

Οι αιτίες της νεοελληνικής κακοδαιμονίας.

Εικόνα
Οι αιτίες της νεοελληνικής κακοδαιμονίας.  Για να κατανοηθούν οι αιτίες της νεοελληνικής κακοδαιμονίας αρκεί να σταθεί κανείς επιγραμματικά σε τ έσσερις, μείζονες, αλλά και σημειολογικά ενδιαφέρουσες παρεμβάσεις, στις οποίες προέβη το νεοελληνικό κράτος . Το νεοελληνικό κράτος αποτέλεσε ένα μόρφωμα με ασφυκτικά περιορισμένα σύνορα, αναντίστοιχο προς το μέγεθος και τις ανάγκες του μείζονος Ελληνισμο ύ. Επιπλέον, θεσμίσθηκε υπό καθεστώς πλήρους προτεκτοράτου . Εξ ου και τα κόμματα ανέλαβαν να υπηρετήσουν το καθεστώς αυτό, δηλαδή τις “προστάτιδες” Δυνάμεις και όχι την ελληνική κοινωνία, το πρόταγμα της εθνικής ολοκλήρωσης ή, έστω, μια ταξική εκφορά του κοινού συμφέροντος. Δεύτερον , το κράτος αυτό δομήθηκε πολιτικά ως απόλυτη μοναρχία - κρατική δεσποτεία, παρακάμπτοντας εξ ολοκλήρου την οικουμενική και γι’ αυτό βαθιά δημοκρατική ιδιοσυστασία της ελληνικής κοινωνίας . Δημοκρατική ιδιοσυστασία που αποτυπώθηκε στα πολιτικά κείμενα επί Τουρκοκρατίας (των κοινών και της δια

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ:Ώθηση Fitch στη "μάχη" για χαμηλότερα πλεονάσματα και φόρους.

Εικόνα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:  (1) 4+1 αποκρατικοποιήσεις από το Υπουργείο Ενέργειας  εντός του 2020.  (2) Νέο πτωχευτικό δίκαιο: Κανενός είδους προστασία  για την 1η κατοικία.  (3) Τι σημαίνει η αναβάθμιση της Fitch για την Ελλάδα;  (4)   Το απατηλό δημοσιονομικό πλεόνασμα.    (5) Κ. Μητσοτάκης: Η Ελλάδα επιστρέφει.   (6) Γ. Βαρουφάκης: Η ελληνική οικονομία παραμένει  στον αστερισμό της αποεπένδυσης.  (7)  Δεν πάει καλά η Οικονομία παρά το θετικό πολιτικό κλίμα  – Αύξηση ανεργίας – Η αγορά έχει «στεγνώσει»   Ώθηση Fitch στη "μάχη" για χαμηλότερα πλεονάσματα  και φόρους.  Τα καλά νέα από τον οίκο Fitch ήταν γνωστά στην Αθήνα εδώ και ημέρες. Προστέθηκαν στην επιχειρηματολογία της ελληνικής πλευράς στο πλαίσιο των 3ήμερων διαπραγματεύσεων με τους θεσμούς που ολοκληρώθηκαν  χθες, με αντικείμενο το 5πλό αίτημα του ΥΠΟΙΚ για μεγαλύτερο δημοσιονομικό χώρο, ώστε να ξεδιπλωθούν οι μειώσεις φόρων, εισφορών και οι υπόλοιπες παρεμβάσεις που έχει εξαγγείλει