IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Το γεγονός ότι επτά και βάλε χρόνια μετά την υπαγωγή της Ελλάδας σε Μνημόνια δεν υπάρχει ένα επαρκώς επεξεργασμένο Εθνικό Σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας είναι αποκαλυπτικό του δραματικού ελλείμματος που υπάρχει στο επίπεδο του πολιτικού συστήματος. Παρά τις τεκτονικές αλλαγές, συνεχίζεται ακόμα και τώρα μία θλιβερή παράδοση. Και πριν από την εκδήλωση της κρίσης χρέους οι ελληνικές κυβερνήσεις είχαν την τάση να εστιάζουν μόνο σε δημοσιονομικού τύπου παρεμβάσεις. Η διαχείριση της υφιστάμενης πίτας, όμως, μπορεί να μειώσει τις δημοσιονομικές ανισορροπίες, αλλά όχι να λύσει το οικονομικό πρόβλημα. Αυτό μπορεί να λυθεί μόνο εάν δρομολογηθεί νέα αναπτυξιακή δυναμική, η οποία να δώσει άλλη πνοή. Είναι ενδεικτικό της κυριαρχούσας νοοτροπίας το γεγονός ότι οι διαδοχικές κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης –περισσότερο ή λιγότερο– είχαν ταυτίσει τα αναπτυξιακά κίνητρα με τις επιδοτήσεις. Δεν είναι υπερβολή να ειπωθεί, επίσης, ότι είχαν ταυτίσει την ανάπτυξη με τα κοι

Η σκηνή από το «Ρετιρέ» του Γιάννη Δαλιανίδη στο Mega έχει μείνει κλασική: Η ευερέθιστη Κατερίνα Σοφιανού (Κατερίνα Γιουλάκη) πηγαίνει στην εφορία για τη ρύθμιση υπόθεσής της και βρίσκει τον έναν υπάλληλο να καπνίζει χαζομιλώντας στο τηλέφωνο, τον άλλον να τρώει τυρόπιτα (αδιαφορώντας για την ουρά μπροστά στο γραφείο του) και τον τρίτο να την κάνει «μπαλάκι» από τον έναν όροφο στον άλλο μέχρι εκείνη τελικά να απηυδήσει και να τους στείλει όλους στον αγύριστο. Το «Ρετιρέ» γυρίστηκε το 1990, πριν από 27 ολόκληρα χρόνια, γι' αυτό και μου φάνηκε απίθανο Deja vu το γεγονός ότι έζησα σήμερα μία ανάλογη εμπειρία σε μία από τις κεντρικότερες ΔΟΥ της Αθήνας ... Πως ξεκίνησε η περιπέτεια μου; Πριν από λίγους μήνες μου έκλεψαν το μηχανάκι και παρά τη δήλωση στην αστυνομία, μου είπαν ότι θα έπρεπε να πάω και στην εφορία να κάνω ανάλογη δήλωση προκειμένου να μη μου έρχονται τέλη κυκλοφορίας ή πρόστιμα ως«ανασφάλιστο». Παίρνω λοιπόν κουράγιο, νερό και καραμελίτσες (καθότι καπνιστής

Ο άνθρωπος ζει εδώ και δύο χρόνια στο Μόντρεαλ του Καναδά. Ένα τηλεφώνημα από τη μητέρα Ελλάδα ήρθε να ταράξει την καθημερινότητα που με τόσο κόπο κατέκτησε έπειτα από σκληρές προσπάθειες δέκα και πλέον ετών. Έμαθε, λοιπόν, ότι τελεί υπό διορισμό σε θέση επιμελητή Α' χειρουργικής στο Νοσοκομείο Νάξου. Λεπτομέρεια: Η θέση είχε προκηρυχθεί το 2006! Ο άνθρωπός μας εργάζεται σήμερα ως χειρουργός εντατικολόγος στο Μόντρεαλ. Όταν έκανε την αίτηση για το νοσοκομείο της Νάξου ήταν ένας άλλος άνθρωπος, ένας νέος άνθρωπος που ξεκινούσε τη ζωή του γεμάτος όνειρα και προσδοκίες. Ο ίδιος σημειώνει την πορεία του ως εξής: «Στο μεσοδιάστημα έκανα εξειδίκευση στην Εντατική, έγινα επιμελητής Β’ σε ένα πολύ καλό νοσοκομείο όπως της Μυτιλήνης, έγινα διευθυντής εντατικής στην πατρίδα μου τη Χίο, έφυγα Κοπεγχάγη, γύρισα Χίο, κι ύστερα έφυγα μόνιμα για Καναδά και η τύχη μου ακόμη δούλευε. Απλά τότε δεν το ήξερα»! Η τύχη του πράγματι «δούλευε». Μέρα και νύκτα. Απλά εκείνος δεν το ήξερε!

Μπορεί η κυβέρνηση να θέλει, τουλάχιστον στα λόγια μεγάλες επενδύσεις, όμως καλό θα ήταν πρώτα να ασχοληθεί με αυτό που αντιμετωπίζουν οι μικρές. Οι πολύ μικρές επενδύσεις. Εκεί στο άβατο του Μεγάρου Μαξίμου καλό θα ήταν πριν λύσουν τα πολύ μεγάλα προβλήματα του τόπου να ασχοληθούν και με τα μικρά, τα καθημερινά του επιχειρείν. Εκεί που δημιουργούνται μακριά από τα φώτα, τις κορδέλες και τις κάμερες θέσεις εργασίας, εκεί που πληρώνονται με κόπο ασφαλιστικές εισφορές, ΦΠΑ και φόροι. Μια τέτοια πέρα για πέρα αληθινή ιστορία μας περιέγραψε παθών για το πως αντιμετωπίζει η Ελληνική Δημοκρατία κάποιον που θέλει όχι να κάνει μια επένδυση δισεκατομμυρίων, αλλά μερικών χιλιάδων ευρώ για να ανοίξει ένα... μπακάλικο. Πάμε λοιπόν. Το παντοπωλείο ή μπακάλικο θεωρείται Κατάστημα Υγειονομικού Ενδιαφέροντος (ΚΥΕ). Για να ανοίξει κάποιος ένα κατάστημα αυτού του είδους υπάρχει η εξής διαδικασία. Ο ενδιαφερόμενος θα πρέπει να προσλάβει έναν μηχανικό ο οποίος θα τρέξει όλη τη διαδικασία

Η δημόσια διοίκηση έχει μία και μοναδική αποστολή: Να υπηρετεί το λαό. Αντ αυτού υπηρετεί κυρίως τον εαυτό της. Και κοστίζει αυτό στο λαό 70 ευρώ σε κάθε 100 ευρώ φόρο που πληρώνει. Και αν απέδιδε η διοίκηση αυτά τα υπέρογκα κεφάλαια που στοιχίζει ας πάει στο καλό. Αλλά, ενώ κοστίζει πανάκριβα δεν αποδίδει ούτε Υγεία, ούτε Παιδεία, ούτε Ασφάλεια, ούτε Δικαιοσύνη, ούτε νόμιμα δημόσια Έργα, ούτε Εμπόριο, ούτε επιχειρηματικότητα, ούτε ισόνομη Οικονομία, ούτε δίκαιη φορολογία, ούτε Ασφάλιση, ούτε ναυτιλία, ούτε προγραμματισμό, ούτε πρόβλεψη, ούτε σεβασμό στα δικαιώματα του πολίτη. Κυρίως, κανέναν σεβασμό στον ιδρώτα του και στο αποτέλεσμα των κόπων του: Στα λεφτά του. Σκίτσο του ΣΤΑΘΗ Επειδή πολλοί έχουν την απορία τι θα κάνει το γραφείο πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη έχω την απάντηση: Θα ταϊσει άλλους 20 τουλάχιστον καλοπληρωμένους καρεκλοκένταυρους του δημοσίου και θα προσθέσει άλλη μια υπηρεσία γραφειοκρατικής τροχοπέδης στα προβλήματα των πολιτών. Χρεώνοντάς τους με μία ακόμ

  Ιστορίες νεοελληνικής τρέλας, οι… θεσμοί ακούνε;  Φίλος Έλληνας επέστρεψε πρόσφατα από το εξωτερικό με την αλλοδαπή σύζυγό του και ξεκίνησε τη διαδικασία της νομιμοποίησής της ως μόνιμος κάτοικος Ελλάδας όντας σύζυγος Έλληνα πολίτη. Ως συνήθως, εδώ εμφανίζεται το Ελληνικό Γραφειοκρατικό Τέρας, που είναι και ένας από τους λόγους για τον οποίο οι Έλληνες εγκαταλείπουν σωρηδόν την Ελλάδα, σε συνδυασμό με την ανεργία και την… εφορία! Λογικό είναι, ότι ως άρτι αφιχθέντες εν Ελλάδι, το ζεύγος να μην έχει ακόμη μόνιμη κατοικία και να φιλοξενείται. Το Τέρας λοιπόν είτε για να τους… τιμωρήσει που δεν έχουν δική τους μόνιμη κατοικία, είτε για να υπενθυμίσει την παρουσία του ως πανταχού παρών και τα πάντα καταδυναστεύων, ζητάει… ηλεκτρονικό αντίγραφο του συμβολαίου ενοικίασης κατοικίας στην οποία φιλοξενείται το ζεύγος, υπεύθυνη δήλωση του ενοικιαστή ότι τους φιλοξενεί και υπεύθυνη δήλωση του ιδιοκτήτη του ακινήτου, ότι επιτρέπει την φιλοξενία! Αντί λοιπόν να είναι αρκετή μ