IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Πίσω από όλες τα μεγάλα λόγια, τις φανταχτερές εκφράσεις, τα πομπώδη συνθήματα για την υποτιθέμενη επερχόμενη αλλαγή στην ελληνική οικονομία φαίνεται να υπάρχει σκόπιμη (ή και αθέλητη) απόκρυψη της «νέας» πραγματικότητας. Η προσεκτική ματιά ανακαλύπτει με ευκολία ότι το πολυδιαφημιζόμενο «νέο» οικονομικό υπόδειγμα, το οποίο σιγά-σιγά αποκαλύπτεται, δεν διαφέρει σχεδόν σε τίποτε από αυτό που ίσχυε μέχρι σήμερα. Προσοχή. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν άλλαξαν όλα! Ακριβώς άλλαξαν όλα για να μείνουν όλα τα ίδια, όπως χαρακτηριστικά ήλπιζε ο πρίγκιπας di Lambedusa. Από τη γωνία εμφανίζεται σιγά-σιγά η «νέα» οικονομική πραγματικότητα που αποτελεί αντίγραφο της παλαιάς. Η βασική αλλαγή που πραγματώθηκε με την εφαρμογή του Μνημονίου, οφείλεται στη μετατόπιση του άξονα της οικονομικής πολιτικής προς την πλευρά της δημοσιονομικής προσαρμογής σύμφωνα και με το νέο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Διακυβέρνησης, όπως αυτό ισχύει από την αρχή του 2014. Αυτή η μετατόπιση αποτελεί το μακροοικονομικό

​​ Σύμφωνα με πρόσφατες κοινωνικές έρευνες, η μεγάλη πλειονότητα των συμπατριωτών μας αναγνωρίζει πλέον ότι με την κρίση αναγκαστήκαμε να κάνουμε μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να γίνουν αλλά δεν θα κάναμε ποτέ μόνοι μας. Αρκεί όμως οι μεταρρυθμίσεις να αφορούν τους άλλους και όχι εμάς. Γιατί πάντα υπάρχει μια απόσταση ανάμεσα στο τι είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε για το κοινωνικό σύνολο και τι συγκεκριμένα για εμάς τους ίδιους, ιδιαίτερα σε μια χώρα με περιορισμένη εμπιστοσύνη στο κράτος δικαίου και μεγάλες ανισότητες. Το ΕΛΙΑΜΕΠ παρουσίασε πρόσφατα δύο σημαντικές μελέτες για τις μεταρρυθμίσεις που έγιναν κατά τη διάρκεια της κρίσης. Ομάδες έγκυρων επιστημόνων, χωρίς ιδεολογικές προκαταλήψεις (στο μέτρο του δυνατού), κατέγραψαν και αποτίμησαν τις μεγάλες αλλαγές που επιχειρήθηκαν. Αλλαξαν σίγουρα πολλά στη χώρα τα τελευταία χρόνια. Αρκετά από αυτά ήταν τελείως προφανή, αλλά δεν γίνονταν πριν από την κρίση. Τώρα πλέον, ο εκάστοτε υπουργός Οικονομικών γνωρίζει ποιους πληρώνει κάθ

Σκίτσο του  Πέτρου Ζερβού Δύο μεγάλα μέτωπα που συνδέονται άμεσα με τη χρηματοδότηση που έχει ήδη δώσει ή που θα διαθέσει ο ESM το επόμενο διάστημα, καθώς και άλλες δύο παρεμβάσεις που θεωρούν οι δανειστές κομβικές για τη μελλοντική πορεία της Ελλάδος, συνιστούν το σκληρό πυρήνα των προαπαιτούμενων που θα δώσουν το πράσινο φως όχι μόνο για την πολιτική συμφωνία για την 3η αξιολόγηση (επιχειρείται να γίνει στο Eurogroup της 22ας Ιανουαρίου) αλλά και για τη μεγάλη συμφωνία που επιχειρείται να ολοκληρωθεί το Μάιο - Ιούνιο του 2018. Οι τράπεζες αλλά και ιδιωτικοποιήσεις είναι τα δύο μέτωπα που συνδέονται άμεσα τα δάνεια του ESM, οι πρώτες λόγω των τεστ αντοχής που πλησιάζουν και οι δεύτερες λόγω της συμμετοχής των εσόδων από ιδιωτικοποιήσεις στην απομείωση του χρέους. Και οι θεσμοί φέρεται ότι θα εποπτεύουν αυστηρά έως και τον Ιούνιο του 2018 όχι μόνο την πορεία των πλειστηριασμών (ηλεκτρονικών και μη) σε όλη την ελληνική επικράτεια και για χρέη στο δημόσιο, αλλά και ότι θα ζη

Tα κόμματα εμπαίζουν στην πράξη κάθε προϋπόθεση δημοκρατίας: Δεν διαφοροποιούνται πολιτικά, εξομοιώνονται αδιάντροπα από μόνη την εξουσιολαγνεία τους, δεν πιστεύουν σε τίποτα. «Συντηρητικοί» συγκυβερνούν ανετότατα με φανατισμένα αντίπαλους «σοσιαλιστές», «ριζοσπάστες» αριστεροί με ακραίους «εθνικιστές». Oλοι ασκούν την ίδια (έξωθεν υπαγορευόμενη «μέχρι σημείων στίξεως») πολιτική, κανένας δεν διερωτάται ούτε καν για περιθώρια αυτενέργειας – έστω στην αποκομιδή των σκουπιδιών . Η​​τημένη απάτη ή δικός μας αυτευνουχισμός να μιλάμε, ακόμα σήμερα, για «δημοκρατία»; Στον τόπο μας, φυσικά, στο άμεσο πεδίο όπου πραγματώνουμε τη (μία και μοναδική) ζωή μας. Tα κόμματα εμπαίζουν στην πράξη κάθε προϋπόθεση δημοκρατίας: Δεν διαφοροποιούνται πολιτικά, εξομοιώνονται αδιάντροπα από μόνη την εξουσιολαγνεία τους, δεν πιστεύουν σε τίποτα. «Συντηρητικοί» συγκυβερνούν ανετότατα με φανατισμένα αντίπαλους «σοσιαλιστές», «ριζοσπάστες» αριστεροί με ακραίους «εθνικιστές». Oλοι ασκούν την ίδια (έξ

Όσοι έχουν την εντύπωση ότι οι δανειστές και η ελληνική κυβέρνηση ασχολούνται στα σοβαρά με κάποια αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας ή με αξιολόγηση των πεπραγμένων της κυβέρνησης για την αναδιάρθρωση και αλλαγή του ελληνικού οικονομικού μοντέλου απατώνται. Δανειστές και κυβέρνηση κοροϊδεύουν ο ένας τον άλλον, και οι δύο μαζί τον ελληνικό λαό και τους φορολογούμενους της ευρωζώνης. Για να το πούμε πιο απλά: Για να κάνεις αξιολόγηση πρέπει να έχει προηγηθεί κάποια αλλαγή στην ακολουθούμενη πολιτική, κάποια πράξη, μια μεταβολή που θα την αξιολογήσεις. Μέχρι στιγμής όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 2010 έχουν αλλάξει μόνο 7 βασικά πράγματα, που δεν έχουν σχέση με μετασχηματισμό της Ελλάδας σε προοδευμένη χώρα: Τις εργασιακές σχέσεις , προωθώντας την κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Οι ελαστικές μορφές εργασίας θυμίζω ότι είχαν θεσμοθετηθεί επί Σημίτη. Απλώς τώρα κυριάρχησαν. Αυτές τις εργασιακές σχέσεις, όμως, τις άλλαξε επί της ουσίας η κυβέρνηση Παπανδρέου με τ

Πρόκειται ουσιαστικά για τη μείωση των μισθών, για τον περιορισμό του κοινωνικού κράτους, καθώς επίσης για τις ιδιωτικοποιήσεις των πάντων – έτσι ώστε να αυξηθούν τα επιχειρηματικά κέρδη, οπότε να ακολουθήσει η ανάπτυξη. Σε οποιαδήποτε χώρα εμφανίζονται οικονομικά προβλήματα, όποια και αν είναι αυτά, ειδικά στα υπερχρεωμένα κράτη της Ευρωζώνης,  η λύση που προτείνεται είναι πάντοτε η ίδια: διαρθρωτικές αλλαγές!  Χωρίς καμία καθυστέρηση! Η οικονομία της Γαλλίας υποχωρεί; Το μαγικό ραβδί, το φάρμακο για όλες τις παθήσεις, οι διαρθρωτικές αλλαγές,  πρέπει να επιβληθεί με κάθε τρόπο και χωρίς να δίνεται καμία σημασία στις κοινωνικές εξεγέρσεις  ( άρθρο ). Η βιομηχανική παραγωγή της  Ιταλίας  μειώνεται συνεχώς, με αποτέλεσμα να θεωρεί κανείς ως χαμένα όλα τα χρόνια της συμμετοχής της στη νομισματική ένωση; Διαρθρωτικές αλλαγές! Η Ελλάδα βρίσκεται στα πρόθυρα της  χρεοκοπίας , με υπερχρεωμένο τόσο το δημόσιο, όσο και τον ιδιωτικό της τομέα; Η λύση παραμένει η ίδια – ενώ  η πολυπό

Σκίτσο του Β. Παπαβασιλείου Ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας στο δεύτερο εξάμηνο του 2016 και ρυθμό ανάπτυξης 1,9% για το 2017 προβλέπει ο ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) με την εξαμηνιαία έκθεσή του (OECD Economic Outlook). «Ο ρυθμός ανάπτυξης προβλέπεται να γίνει θετικός στο δεύτερο εξάμηνο του 2016, μετά από μία βαθιά και παρατεταμένη ύφεση, καθώς η ανάκαμψη της εμπιστοσύνης ενισχύει τις επενδύσεις και την κατανάλωση και η βελτιωμένη ανταγωνιστικότητα αυξάνει τις εξαγωγές», σημειώνει ο ΟΟΣΑ. Για το σύνολο του 2016, προβλέπεται μικρή μείωση του ΑΕΠ (Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος) κατά 0,2% μετά τη μείωσή του κατά 0,3% το 2015. Για την ανεργία,  η έκθεση αναφέρει ότι είναι ακόμη πολύ υψηλή και προκαλεί σοβαρά κοινωνικά προβλήματα, αλλά υποχωρεί σταδιακά. Το ποσοστό ανεργίας αναμένεται να μειωθεί φέτος στο 24% από 24,9% το 2015 και 26,5% το 2014, ενώ για το 2017 εκτιμάται περαιτέρω αποκλιμάκωσή του στο 23,2%. «Ο εκσυγχρονισμός του δημόσ