IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 To υπερόπλο της Ελληνικής πολιτισμικής ταυτότητας.   Εξ’ αρχής να αναφερθεί πώς το άρθρο αναφέρει μια σκέψη και μια μεθοδολογία  χωρίς να έχουν προηγηθεί αντίστοιχες σπουδές (πολιτικές επιστήμες). Αντιθέτως, αποτελεί από την πλευρά μου, μια αποτύπωση αντίληψης κάποιων πραγμάτων μετά από μια συνεχή ανάγνωση της παγκόσμιας κατάστασης σε θέματα ισορροπιών ισχύος μέσα από τον τομέα ασφαλείας καθώς και την ταυτοποίηση πολλαπλών σημείων τριβής γύρω απ’ αυτόν. Σύμφωνα με την σκέψη αυτή, φαίνεται πώς η χώρα μας, για πολύ μεγάλο διάστημα, έχει ‘βρεθεί στο μάτι κυκλώνα συγκρούσεων χωρίς όμως να ευθύνεται για αυτές. Το κοινό σημείο όμως που καθόριζε και την εξέλιξη των συγκρούσεων υπέρ των Ελληνικών συμφερόντων ήταν πάντα ένα, ακόμη και αν η παρουσία της χώρας μας δεν ήταν ενεργής φύσεως: η Ελληνική εθνική ταυτότητα σε επίπεδο πολιτισμού. Ο Ελληνικός πολιτισμός, ως ένα παγκόσμιο στοιχείο αναγνωρισιμότητας, έχει πολλάκις παρουσιαστεί ως η μήτρα που δημιούργησε τις επιστήμες κάθε μ

Όταν η φύση μας ''μιλάει'' ο άνθρωπος σωπαίνει και μόνο η ανάσα του και οι χτύποι της καρδιάς του μπορούν να έχουν θέση σε αυτό τον διάλογο του δέους των αισθήσεων και της απόλυτης αρμονίας... Αγιοφάραγγο, τα απόκρημνα βράχια γεμάτα σπήλαια, η μαγευτική παραλία αλλά και η καλά κρυμμένη λίμνη ο Βουρβουλίτης είναι εκεί απλά για να μας θυμίζουν πια είναι η θέση μας μέσα σε αυτό το μεγαλείο της φύσης... Στα Νότια Παράλια του Ηρακλείου  πριν από χιλιάδες χρόνια ένα τεράστιο τεράστιο σπήλαιο γκρεμίστηκε και δημιουργήθηκε το επιβλητικό  Αγιοφάραγγο.  Γεμάτο σπηλιές, απόκρημνα βράχια και δύσκολη πρόσβαση, ήταν ο ιδανικός τόπος για ασκητική ζωή. Από την Μινωική εποχή που υπάρχουν ευρήματα ανθρώπινης παρουσίας  και μετέπειτα στα χρόνια του Χριστιανισμού, δεκάδες μοναχοί ασκήτευαν στις σπηλιές μέσα στα βράχια του Αγιοφάραγγου και μάλιστα δεν είναι τυχαίο ούτε το όνομα του φαραγγιού αλλά ούτε και και το εκκλησάκι που είναι αφιερωμένο στον  Άγιο Αντώνιο τον  ασκ

    To σπίτι του  Βρετανού συγγραφέα Πάτρικ Λι Φέρμορ στην Καρδαμύλη. Το σπίτι του 'Ελληνα ζωγράφου Νίκου Χατζηκυριάκου - Γκίκα στην Ύδρα.  'Εχω αναρωτηθεί πολλές φορές. Ποια είναι εν τέλει η επίδραση μιας έκθεσης στο κοινό; Ποιο ίζημα αφήνει στο συλλογικό υποσυνείδητο; Η απάντηση έχει να κάνει με το περιεχόμενο και τη συγκυρία. Στην ταραγμένη μας εποχή, τη γεμάτη από ανασφάλεια και σιωπηλή παραίτηση, το αφιέρωμα που θα ανοίξει στις 6 Ιουνίου στο Μουσείο Μπενάκη για την καταγραφή μιας σπουδαίας φιλίας αλλά και την ακαταμάχητη έλξη που κάποτε προξενούσε η χώρα σε ανθρώπους σπάνιους, είναι σκέτο βάλσαμο. Οχι με την έννοια της πρόσκαιρης παρηγορίας αλλά ενός αυθεντικού βλέμματος για τον τόπο μας, την ανθρώπινη ζεστασιά και τη διαχρονική του υπεραξία. Τίτλος της έκθεσης αυτής, «Γκίκας, Craxton, Leigh Fermor. Η γοητεία της ζωής στην Ελλάδα».  Γκίκας, Λι Φέρμορ και Κράξτον εμπνεύστηκαν από τοπίο και ανθρώπους και άφησαν πίσω τους ανεξίτηλα, δημιουργικά χνάρια.

Ποιος μελετά την Ελλάδα, την ιστορία, τη γλώσσα, τις ιδέες που ακτινοβόλησε; Όχι με αποφθέγματα «όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες» ή με ληθαργικά λογύδρια σε παρελάσεις. Όχι με αρχαία κράνη στις ποδοσφαιρικές κερκίδες ή με «τηλεφωνήστε 5 τόμοι 30 ευρώ». Ούτε με κινηματογραφικές υπερπαραγωγές με μπρατσαρά Θεμιστοκλή και σέξυ Αρτεμισία.  Ποιος περισώζει, διαδίδει, αναδεικνύει με επιστημονική ακεραιότητα και αυθεντική σπουδή τον ελληνικό πολιτισμό;   Αναζήτησα τα 50 βιβλία θεματολογίας ελληνικού πολιτισμού (εξαιρώντας λεξικά και γραμματικές) με την μεγαλύτερη επιρροή παγκοσμίως (πίνακας). Για όσους ενδιαφέρονται να τα διαβάσουν, αρκετά είναι διαθέσιμα δωρεάν στο Internet Archive, μη κερδοσκοπική διαδικτυακή βιβλιοθήκη που περιλαμβάνει περίπου 11,5 εκατομμύρια βιβλία και κείμενα ( www.archive.org ). Εκτενή αποσπάσματα των άλλων μπορούν να διαβαστούν στο  books.google.com .   44 βιβλία γράφτηκαν αρχικά στα αγγλικά, 3 στα γαλλικά, 3 στα γερμανικά. Αρκετά μεταφράστηκ

Iscrizione di   Cassio Longino   (=Η επιγραφή του Κάσσιου Λογγίνου) στα Τέμπη.  Χαρακτικό του   Simone Pomardi  , 1805.     Με την ευκαιρία των προγραμματισθέντων γι’ αυτές τις ημέρες εγκαινίων της διπλής οδικής σήραγγας των Τεμπών, θα ξεφύγουμε για λίγο σήμερα από τη δημοσίευση  λαρισαϊκών εικόνων και θα παρουσιάσουμε ένα από τα πάμπολλα χαρακτικά που έχουν φιλοτεχνήσει ξένοι περιηγητές, οι οποίοι επισκέφθηκαν την όμορφη Κοιλάδα των Τεμπών, παρακινούμενοι από την αρχαιολατρία την οποία απέκτησαν κατά τις σπουδές ελληνικής κλασικής παιδείας, στις Σχολές όπου φοίτησαν.     Το σημερινό χαρακτικό είναι του Ιταλού ζωγράφου   Simone Pomardi      (1760-1830). Επιγράφεται: Iscrizione di Cassio Longino (=Η επιγραφή του Κάσσιου Λογγίνου) και απεικονίζει τα Τέμπη. Ο Pomardi γνωρίστηκε το 1804 στη Ρώμη με τον Ιρλανδό αρχαιολόγο, ζωγράφο και περιηγητή Edward Dodwell   (1767-1832), τον οποίο συνόδευσε σαν σχεδιαστή στο δεύτερο ταξίδι του τελευταίου στην Ελλάδα το 1805-1806.